Το Rambo: The Video Game είναι on-rails shooter και στις 16 αποστολές του ο Rambo γαζώνει διάφορους κλώνους στρατιωτών σε μία σχετικά καλή ποικιλία περιοχών. Τους γαζώνει σε δάση, σε ζούγκλες στο Βιετνάμ, σε πόλεις, σε ερήμους, ποτάμια και φυλάκια. Δεν θα σας πάρει πάνω από τέσσερις ώρες να ολοκληρώσετε το παιχνίδι και ο μόνος λόγος να ξαναπαίξετε είναι το σκορ και τα leaderboards. Ο χαμηλός προϋπολογισμός για την ανάπτυξη του τίτλου κάνει έντονα αισθητή την παρουσία του. Όλο το παιχνίδι αποτελείται από on-rails ακολουθίες και QTE. Ατελείωτα QTE για τα πάντα. Ακόμα και το γέμισμα των όπλων είναι ένα μισητό QTE που σας σπάει τα νεύρα. Υπάρχει και ένα ταπεινό μενού με μερικά upgrades και perks που δεν παρουσιάζει κανένα ενδιαφέρον. Κάθε αποστολή μπορεί να εξελιχθεί με έναν μόνο τρόπο και θα παρακαλάτε να μην χάσετε και χρειαστεί να ξανακάνετε όλα αυτά τα κουραστικά και αδιάφορα QTE και να πυροβολήσετε τους ατελείωτους κλώνους που κάθονται στην ίδια ακριβώς θέση. Σε μόνο μία αποστολή υπάρχει η επιλογή να προκαλέσετε ολική καταστροφή ή να ακολουθήσετε stealth τακτική. Μέγα λάθος η stealth επιλογή που έκανα, αφού αποδείχθηκε το πιο βαρετό πράγμα που έχω παίξει ποτέ μου. Πέρα από το “στημένο” πιστολίδι, στο Rambo υπάρχει και η δυνατότητα κάλυψης για να κάνετε reload με ασφάλεια. Αυτό δεν σημαίνει πως είστε πάντα καλυμμένοι αφού αρκετές φορές έρχεται κάποιος εχθρός να σας την πέσει ή πέφτει μπροστά σας μια ουρανοκατέβατη χειροβομβίδα. Υπάρχει ένας μικρός μετρητής που γεμίζει ανάλογα με τα kills σας και δίνει την δυνατότητα να αναπληρώσετε την χαμένη σας υγεία μπαίνοντας σε ένα απλό bullet time, με τον Rambo να ξεκολλάει το λαρύγγι του ουρλιάζοντας. Αυτές είναι οι μοναδικές συγκινήσεις του παιχνιδιού. Ο μόνος τρόπος που το παιχνίδι μπορεί να γίνει πραγματικά διασκεδαστικό είναι το co-op του, που δυστυχώς δεν μπόρεσα να δοκιμάσω καθώς είναι μόνο offline, δηλαδή με δύο χειριστήρια στο ίδιο PC ή κονσόλα. Εκεί που το παιχνίδι... δίνει ρέστα είναι στον τεχνικό τομέα. Οι cutscenes θυμίζουν 2002 με την σκηνοθεσία και τα animations τους, ενώ η συμπίεση (γιατί πού τύχη να ήταν real-time rendered) μοιάζει με αρχαίο βίντεο στο Youtube. Τα γραφικά του τίτλου είναι σίγουρα καλύτερα αλλά αυτό δεν σημαίνει πολλά. Οι υφές είναι κακές, τα μοντέλα και τα animations αδιάφορα και οι εκρήξεις τζούφιες. Μόνο μερικά ragdolls είναι ωραία και σας κάνουν να γελάσετε. Το χειρότερο από όλα είναι το FOV που αλλάζει ασταμάτητα καθώς ο Rambo αλλάζει θέση. Μπορεί να κρατάτε στα χέρια σας ένα τεράστιο πυροβόλο όπλο και στην επόμενη σκηνή να μοιάζει με νεροπίστολο επειδή η κάμερα είναι σχεδόν κολλητά με τον βράχο που έχετε για κάλυψη. Μου έφερνε ζαλάδα και αναγκάστηκα να παίζω μία με δύο αποστολές κάθε φορά. Ούτε λόγος για επιλογές γραφικών στις ρυθμίσεις πέρα από ένα low/medium/high slider και την επιλογή ανάλυσης. Έπαιξα το παιχνίδι στο high και δεν είχα το παραμικρό πρόβλημα. Άλλωστε δεν υπάρχει κάτι το απαιτητικό. Αντιθέτως, οι κακοσυμπιεσμένες cutscenes έχουν αρκετά κολλήματα.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου