Πόσοι θυμάστε τις Παπιοπεριπέτειες; Εκείνη την καταπληκτική σειρά κινουμένων σχεδίων που είχε το Mega στις αρχές της δεκαετίας του '90, λίγο πριν το Disney Club; Λίγα πράγματα με έχουν “χαράξει” τόσο όσο αυτή η σειρά, τα κόμιξ του Carl Barks και του Don Rosa, και αυτός ο αιωνόβιος τσιφούτης πάπιος ονόματι Scrooge McDuck. To δε Ducktales, το παιχνίδι της σειράς, ήταν ένα από τα καλύτερα του NES και χάρισε άπειρες στιγμές παιδικής ευτυχίας σε όσους σήμερα γυροφέρνουν την ηλικία των 30. Πάνω από 20 χρόνια μετά, η WayForward και η Capcom μας δίνουν το remake του παιχνιδιού, ονόματι Ducktales Remastered, για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι.
Η ιστορία έχει ως εξής: αναλαμβάνετε το ρόλο του Scrooge McDuck, ο οποίος όπως ήδη ξέρετε είναι ο πιο πλούσιος και τσιφούτης πάπιος που έχει υπάρξει ποτέ, και ταξιδεύει στον κόσμο αναζητώντας τους μεγαλύτερους θησαυρούς. Μόνο που σε αυτήν την έκδοση, πριν ξεκινήσει ο Scrooge για την αναζήτησή τους, πιάνει τους πανούργους Μουργόλυκους στο θησαυροφυλάκιό του να προσπαθούν να αποσπάσουν έναν χάρτη που έχει πολλαπλούς θησαυρούς. Κάτι σαν πολυκατάστημα για treasure hunters.
Το πρόβλημα και ταυτόχρονα το ωραίο στο Ducktales Remastered είναι ότι όλα έχουν μια εξήγηση, σε αντίθεση με το αρχικό παιχνίδι. Μαθαίνετε διάφορα πράγματα. Όπως για παράδειγμα το πώς ο Scrooge αναπνέει στο φεγγάρι, τί ξεκίνησε την όλη αποστολή (οι Μουργόλυκοι προσπαθούσαν να κλέψουν τον χάρτη) και άλλα τέτοια νόστιμα. Το πρόβλημα είναι ότι αυτές οι cutscenes είναι υπερβολικά συχνές και αρκετά μεγάλες, χαλώντας την ροή του παιχνιδιού. Παρόλο που μπορείτε να αποφύγετε το μπλα-μπλα, εμφανίζεται ξανά αν χάσετε κάποια ζωή ή βρεθείτε σε game over. Απο την άλλη δεν μπορεί να αντισταθεί κανείς στο υπέροχο animation των χαρακτήρων και στις αυθεντικές φωνές του παλιού καλού σόου. Ειδικά ο 94χρόνος Alan Young στο ρόλο του Scrooge δίνει ρέστα στις ατάκες, αν και φαίνεται ότι τον έχουν πάρει τα χρόνια για τα καλά.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου