Orange Cast review για εκλεκτούς...


Το Orange Cast είναι μια προσπάθεια της ρωσικής Team Rez να φτιάξει ένα shooter τρίτου προσώπου εμπνευσμένο λίγο από Mass Effect, λίγο The Expanse και λίγο από τους χειρότερους εφιάλτες σας. Αναλαμβάνετε τον χειρισμό ενός υπερστρατιώτη του διαστήματος ο οποίος πέθανε. Ωραία αρχή. Έπειτα μία εξελιγμένη μορφή ζωής κάπως έκανε download την ψυχή του σε ένα διαστημοέμβρυο και την έκανε install σε ένα μαγικό κουφάρι ενός άλλου υπερστρατιώτη, και αυτή η μορφή ζωής δουλεύει για μία πανίσχυρη γυναίκα/διαστημοθεά, την Orange (σσ Πορτοκάλω), όπως και ο χαρακτήρας σας πλέον. Και κάπως έτσι χωρίς αρχή, χωρίς μέση και με ασταμάτητη παρουσίαση νέων χαρακτήρων, το παιχνίδι κάνει το μυαλό σας πατέ. 

Και το καλύτερο; Τα φωνητικά είναι μόνο στα ρώσικα ενώ η μετάφραση στα αγγλικά έχει γίνει η μισή από τον ξάδερφο του σεναριογράφου που είχε κάνει 20 μαθήματα στο δημοτικό και η άλλη μισή από google translate. Με αποτέλεσμα να μην βγαίνει κανένα μα κανένα απολύτως νόημα. Καλύτερα να παρακολουθούσατε διάλεξη κβαντικής αστροφυσικής στα κορακίστικα. Και για να γίνω ακόμα πιο κακός, ακόμα και αν είχε γίνει η καλύτερη μετάφραση στον κόσμο από τα ρωσικά στα αγγλικά, η πλοκή θα ήταν και πάλι κακή, σαν φτηνό fan fiction του σωρού.

Μην αφήσετε τις εικόνες και τα βίντεο του παιχνιδιού να σας ξεγελάσουν.

Η δική μου θεωρία είναι πως το Orange Cast αποτελεί project φοιτητών πάνω στο 3D Design και στην αρχιτεκτονική, που είπαν να βγάλουν χαρτζιλίκι. Αυτό το στηρίζω στο ότι η Team Rez δημιούργησε ορισμένα πολύ ωραία εξωγήινα περιβάλλοντα με ιδιαίτερη αισθητική, ενώ ο instrustrial σχεδιασμός είναι πραγματικά ωραίος και σπάνια εντυπωσιακός. Ως εκεί. Το υπόλοιπο παιχνίδι είναι ότι είχε έτοιμο η Unreal 4 για ένα third person με τα βασικά. Και τί να πρωτοσχολιάσω για τα cutscenes, τα αμέτρητα cutscenes για το παραμικρό που δεν μπορείτε να προσπεράσετε. Θέλετε να μπείτε σε ένα δωμάτιο; Cutscene. Σύντομο tutorial; Όχι δα, cutscene. Θέλει το παιχνίδι να σας πυροβολήσει με (κακογραμμένη) ιστορία που θα σας μπερδέψει περισσότερο; Ορίστε ένα 10λεπτο cutscene με κακό animation, ελλειπή ηχητικά εφέ και ανελέητη εισαγωγή χαρακτήρων και ονομάτων που τα κάνουν όλα χειρότερα. Φαίνεται πως κάποιος έβαλε τον εγωισμό και τις σκηνοθετικές του φιλοδοξίες πάνω από την υποχρέωση να βγάλει ένα λειτουργικό και αξιόλογο προϊόν.

Για το gameplay δεν έχω πολλά να πω. Κυρίως επειδή δεν έχω τίποτα καλό να πω. Κάκιστα animations, απαράδεκτο shooting με ένα recoil που φέρνει ζαλάδα και εχθροί με λιγότερη νοημοσύνη από ακάρεα σκόνης. Δεν υπάρχει ένα έστω βασικό σύστημα κάλυψης, ενώ το χειρότερο όλων είναι οι hitscan εχθροί που ξέρουν πού βρίσκεστε ανά πάσα στιγμή μέσα στην πίστα, με μοναδικές αντιδράσεις την οπισθοχώρηση ή την κατά μέτωπο επίθεση. Πολλές φορές η αλλαγή όπλων δεν λειτουργεί, το dodge δεν κάνει απολύτως τίποτα εφόσον οι εχθροί είναι hitscan και η θέση της κάμερας είναι λες και είδαν τα Mass Effect και Dead Space και είπαν “Ωραία, θέλω αυτό αλλά σε χειρότερο!”. Σαν παιχνίδι το Orange Cast προσπαθεί αντιγράψει το Mass Effect με επιλογές διαλόγων και ΑΙ χαρακτήρες με τους οποίους μπορείτε να μιλήσετε σε κάποιες ασφαλείς περιοχές. Δεν προσφέρει τίποτα το ιδιαίτερο και όσο υπάρχει το σοβαρό πρόβλημα της μετάφρασης δεν μπορεί να θεωρηθεί ως θετικό. Ακόμα και τα achievements είναι στα ρώσικα...

Ο σχεδιασμός κάποιων περιοχών είναι από τα λίγα θετικά.

Αν θέλετε να μάθετε για το optimization στο PC θα σας πω το εξής: δεν υπάρχει. Είτε ultra, είτε low επιλέξετε, το ίδιο άσχημα τρέχει. Από τον οπτικοακουστικό τομέα, η μουσική είναι το μόνο σημείο στο οποίο μπορώ να σταθώ και να πω πως κάτι κατάφεραν. Προσοχή, όμως, μόνο για το κομμάτι του κεντρικού μενού, το οποίο είναι αρκετά καλό. Οι ambient ήχοι κατά το gameplay, τα εφέ όπλων/μάχης και στα περισσότερα cutscenes είναι αδιάφοροι και “τζούφιοι”. Για το voice acting δεν μπορώ να έχω ξεκάθαρη γνώμη καθώς είναι στα ρώσικα. Έχοντας παίξει όμως μέρος των Metro 2033 και Metro Last Light στα ρώσικα, μπορώ να ξεχωρίσω την επαγγελματική δουλειά από μια παρέα φίλων που μαζεύτηκαν σε ένα δωμάτιο με ένα μικρόφωνο και έγραψαν όλες τις ατάκες σε ένα απόγευμα. Και μιλάμε για πολλές ατάκες. Το παιχνίδι δεν το “βουλώνει” σχεδόν ποτέ αλλά ταυτόχρονα δεν λέει κάτι χρήσιμο.

Share on Google Plus

About Freegr network

    Blogger Comment
    Facebook Comment

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου