Είναι δεδομένο ότι τα τελευταία χρόνια η σειρά Pro Evolution Soccer άρχισε να στέκεται ξανά γερά στα πόδια της, αφήνοντας πίσω τις απογοητεύσεις του παρελθόντος. Και αυτό το κατάφερε στηριζόμενη αποκλειστικά στο απολαυστικό και ρεαλιστικό gameplay και λιγότερο στο “περιτύλιγμα” γύρω από αυτό. Το PES 2020 ενσωματώνει στην ονομασία του τη λέξη “efootball”, για πρώτη φορά στην ιστορία της σειράς, σηματοδοτώντας την έμφαση στη multiplayer εμπειρία, κάτι που προσωπικά μου προκαλεί εντύπωση, αφού τα PES δεν φημίζονται ιδιαίτερα για την άψογη λειτουργία του online τους.
Ως προς το gameplay και την δράση εντός αγωνιστικού χώρου, το PES 2020 εμφανίζεται ακόμη πιο ελκυστικό και ρεαλιστικό από τον προκάτοχό που ούτως η άλλως ήταν εξαιρετικό σε αυτό τον τομέα. Ο ρυθμός παιχνιδιού έχει πέσει ακόμη περισσότερο, δίνοντας πραγματικά την αίσθηση που ενός πραγματικού αγώνα, τα τζαρτζαρίσματα είναι πιο ρεαλιστικά από ποτέ και η φυσικότητα στις κινήσεις των παικτών είναι το κάτι άλλο, κάνοντας την ανάπτυξη των επιθέσεών σας απολαυστική. Πραγματικά αυτή η ελευθερία κινήσεων που χαρίζει το παιχνίδι δεν συγκρίνεται με την τυποποιημένη φόρμα επιθέσεων που συναντάμε στα FIFA και χαρίζει απλόχερα την μαγεία του ποδοσφαίρου. Πολύ βελτιωμένα είναι όλα τα animation των παικτών, είτε έχουν να κάνουν με την υποδοχή της μπάλας, είτε με ντρίπλες. Οι οποίες ντρίμπλες παραμένουν ελαφρώς πιο δύσκολες να γίνουν σε σχέση με τα FIFA, αλλά κάνουν και μεγαλύτερη διαφορά σε περίπτωση που αφομοιώσετε τον τρόπο εκτέλεσής τους.
Ένα από τα πιο δυνατά σημεία των τελευταίων PES είναι η οργανική συμμετοχή των συμπαικτών σας στον αγωνιστικό χώρο με εξαιρετική νοημοσύνη, που σας βοηθάνε να αναπτύξετε σωστά τις επιθέσεις σας κάνοντας συνεχώς κίνηση στον χώρο. Στο PES 2020 η νοημοσύνη των συμπαικτών σας είναι ακόμη πιο βελτιωμένη. Δυστυχώς το ίδιο δεν μπορεί να ειπωθεί για τη νοημοσύνη των αντιπάλων σας, ακόμη και στο μεγαλύτερο επίπεδο δυσκολίας. Οι αντίπαλοι είναι αρκετά πιο παθητικοί, δίνοντας έμφαση κυρίως στην καλή άμυνα και κυκλοφορώντας την μπάλα φλύαρα, οπότε σε πολλές περιπτώσεις τα ματς είναι πολύ κλειστά έχοντας ελάχιστες φάσεις στις δύο εστίες.
Ίσως η μεγαλύτερη διαφορά του PES 2020, που απαιτεί και αρκετές ώρες εκμάθησης, είναι η δυσκολία στην πάσα σε συμπαίκτη. Το παιχνίδι υιοθετεί ένα ρεαλιστικότατο μοντέλο φυσικής, οπότε για να μπορέσει ο παίκτης σας να κάνει σωστή πάσα ή σέντρα πρέπει να έχει τοποθετήσει σωστά το σώμα του, αλλιώς η πάσα είναι σχεδόν αδύνατο να βρει σωστό αποδέκτη. Επιπλέον πρέπει να ξεχάσετε τις ευθείες πάσες όταν μπροστά σας έχετε αντίπαλο, αφού σε 9 στις 10 περιπτώσεις η μπάλα πηγαίνει στο σώμα του αντιπάλου και ενδέχεται να δεχτείτε γκολ από φτηνό λάθος στην αντεπίθεση. Προσωπικά, η δυσκολία στην πάσα με βρίσκει σύμφωνο, αφού έτσι η κατοχή της μπάλας αλλάζει συνεχώς και αποφεύγονται οι “τικι-τάκα” επιθέσεις που μειώνουν τον ρεαλισμό του παιχνιδιού. Εμφανώς βελτιωμένη είναι και η φυσική της μπάλας, τόσο στα σουτ που είναι πιο απολαυστικά από ποτέ, όσο και στις κεφαλιές, αφού δεν βλέπετε το φαινόμενο να παίρνετε κεφαλιά στην περιοχή σας και να φτάνει η μπάλα στη σέντρα, όπως συνέβαινε σε παλιότερα PES, αλλά και στα FIFA.
Κανένα παράπονο δεν μπορεί να ειπωθεί για τους τερματοφύλακες, οι οποίοι στο PES 2020 είναι καλύτεροι από ποτέ, τόσο στις εξόδους τους, όσο και στα τετ α τετ. Αρκετά καλή είναι και η συμπεριφορά των διαιτητών, τουλάχιστον σε σχέση με το περσινό παιχνίδι. Δεν λείπουν παρατράγουδα όπου οριακά ακουμπάτε τον αντίπαλο χωρίς καν να πατήσετε το κουμπί μαρκαρίσματος και σφυρίζεται πέναλτι, αλλά αποτελούν εξαίρεση.
Η υψηλή ποιότητα του gameplay του PES 2020 ήταν λίγο-πολύ αναμενόμενη. Όπως προανέφερα, το πρόβλημα της σειράς είναι το “περιτύλιγμα”, όπως οι επίσημες άδειες, η παρουσίαση, αλλά και τα modes, θέμα όπου παραδοσιακά τα PES χωλαίνουν και βρίσκονται έτη φωτός πίσω από τον ανταγωνισμό. Το PES 2020 σε αυτό τον τομέα είναι ελαφρώς πιο ελκυστικό, αλλά μακριά από το να αποτελέσει αυτό που ονειρεύονται οι φίλοι της σειράς. Ξεκινώντας από τα καλά νέα, στην παρουσίαση πριν τη σέντρα του ματς ομολογουμένως έχει γίνει εξαιρετική δουλειά, ιδιαίτερα στα επίσημα γήπεδα αφού βλέπετε όλες τις λεπτομέρειες που υπάρχουν στις φυσούνες λίγο πριν οι ομάδες βγουν στον αγωνιστικό χώρο. Τα πλάνα πριν την αναμέτρηση είναι πιο τηλεοπτικά από ποτέ, ενώ και τα replay των φάσεων είναι απολαυστικά και δεν έχουν σχέση με τα ξύλινα replay προηγούμενων PES.
Όσον αφορά τις επίσημες άδειες, η πιο αξιοσημείωτη προσθήκη αναμένεται το καλοκαίρι του 2020 και αφορά το Euro 2020, το οποίο θα είναι αποκλειστικά στο PES 2020. Οι υπόλοιπες προσθήκες είναι περισσότερο μεμονωμένες ομάδες, με πρώτη και καλύτερη τη Juventus, που μάλιστα επίσης υπάρχει αποκλειστικά στο παιχνίδι. Προσωπικά, η προσθήκη μεμονωμένων επίσημων ομάδων δεν με ενθουσιάζει ιδιαίτερα, καθώς σημασία έχει να είναι υπάρχουν ολόκληρα επίσημα πρωταθλήματα. Σε ένα ακόμα PES, τα δύο σημαντικότερα πρωταθλήματα στον κόσμο, το αγγλικό και το ισπανικό, υπάρχουν ανεπίσημα, χωρίς σήματα ομάδων, με λάθος ονόματα κτλ. Από εκεί και πέρα, καλό είναι ότι τα επίσημα γήπεδα έχουν αυξηθεί σε 33, από 28 που ήταν στο PES 2019, γεγονός που δείχνει ότι η Konami συνεχίζει να προσπαθεί στο θέμα των αδειών και μπορούμε να περιμένουμε περισσότερα στο μέλλον.
Εδώ και χρόνια παραπονιέμαι για την μετριότητα που βγάζουν τα modes των PES, οπότε περιμένα με ιδιαίτερο ενδιαφέρον να δω τις αλλαγές που φέρνει το PES 2020 στο απαρχαιωμένο Master League. Γίνεται μια πραγματικά φιλότιμη προσπάθεια ανανέωσης του Master League, η οποία όμως στην πραγματικότητα είναι επιφανειακή. Διαλέγετε προπονητή από διάφορους θρύλους του ποδοσφαίρου που ακόμη δεν έχουν αξιοζήλευτη καριέρα προπονητή, όπως οι Diego Maradona, Roberto Carlos, Romario και άλλοι. Επίσης έχουν προστεθεί πολλά cutscenes όπου ο προπονητής μιλάει στους εκπροσώπους τύπου και απαντάτε σε κάποια ερώτηση που σας γίνεται διαλέγοντας μία από τις τρεις διαθέσιμες απαντήσεις. Μπορεί οι εκφράσεις των προσώπων να είναι εξαιρετικές στα εν λόγω cutscenes και οι απαντήσεις που δίνετε στις συνεντεύξεις τύπου να δημιουργούν ποδοσφαιρική ατμόσφαιρα, αλλά στην πραγματικότητα δεν αλλάζει σχεδόν τίποτα για την ομάδα σας, αφού οι απαντήσεις είναι λίγο πολύ παρόμοιες.
Στο Master League εντοπίζονται αλλαγές και στα μενού, τα οποία όντως είναι ελαφρώς πιο λειτουργικά σε σχέση με τα αναχρονιστικά μενού των προηγούμενων PES. Η αξία των παικτών επιτέλους είναι πιο κοντά στην πραγματικότητα, τουλάχιστον όσον αφορά τους παίκτες μεγαλύτερης ηλικίας για τους οποίους δεν χρειάζονται υπέρογκα ποσά για να τους αποκτήσετε, όπως συνέβαινε στο παρελθόν. Προφανώς και χρειάζεται ακόμη μεγαλύτερη προσπάθεια από πλευράς δημιουργών γιατί δεν λείπουν παρατράγουδα. Πχ πήρα στην Manchester United τον Timo Werner δίνοντας 25 εκατομμύρια ευρώ, τη στιγμή που στην πραγματικότητα θα χρειάζονταν τουλάχιστον τα τριπλάσια για τον εν λόγω παίκτη. Τέλος, αρνητική εντύπωση συνεχίζει να προκαλεί ο περιορισμός των πέντε κινήσεων για κάθε μέρα στο μεταγραφικό παζάρι ακόμη κι αν έχετε τα λεφτά να ξοδέψετε, στοιχείο που υπάρχει από το πρώτο PES εδώ και 20 χρόνια!
Το MyClub παραμένει στάσιμο και φτωχό σε σύγκριση με το Ultimate Team των FIFA. Έχοντας στο νου την προσθήκη του “eFootball” στον όνομα του PES 2020, εύλογα περίμενα σημαντικές βελτιώσεις στο εν λόγω mode, το οποίο είναι άκρως ανταγωνιστικό για να παίζετε online με άλλους παίκτες. Στην πραγματικότητα δεν έχει αλλάξει απολύτως τίποτα. Για άλλη μια φορά δεν μπορείτε να πάρετε τους παίκτες σας μέσα από κάποιο σύστημα δημοπρασίας όπως στο FIFA, για άλλη μια φορά για να αλλάξετε σύστημα στην ομάδα πρέπει να αποκτήσετε άλλον προπονητή που κοστίζει αρκετά coins, κάτι που σας ωθεί σε microtransactions, συν άλλες τέτοιες άγαρμπες τακτικές που σας αποθαρρύνουν από το να ασχοληθείτε σοβαρά με το MyClub. Το μόνο καλό της υπόθεσης είναι ότι το παιχνίδι τουλάχιστον στην αρχή σας δίνει απλόχερα παίκτες μέσω GP που αποκτάτε πολύ εύκολα, οπότε μπορείτε να φτιάξετε μία ομάδα με τουλάχιστον τέσσερις-πέντε ποδοσφαιριστές μεγάλης κλάσης από τα πρώτα κι όλας ματς. Η ίδια στασιμότητα παρατηρείται και στο Become a Legend, ένα mode το οποίο είναι πλέον παρατημένο στην τύχη του και ουδείς καν ασχολείται με την ύπαρξή του.
Πέρα από το MyClub, μπορείτε να παίξετε online με άλλους παίκτες για να ανεβαίνετε κατηγορίες, αγώνες 3v3, απλά φιλικά, αλλά και να παίξετε στο νέο mode Matchday κάθε εβδομάδα, όπου αντιμετωπίζετε κάποιον άλλο παίκτη σε κάποιο ντέρμπι που παίζεται στην πραγματικότητα. Δυστυχώς το online του PES 2020 μόνο... eFootball δεν θυμίζει. Το matchmaking, ιδιαίτερα στο MyClub και στα ειδικά τουρνουά όπου λαμβάνετε μέρος, είναι εξωφρενικά αργό, αφού μπορεί να περάσουν και περισσότερα από τρία-τέσσερα λέπτα για να βρείτε άλλον παίκτη, οπότε περισσότερο περιμένετε και λιγότερο παίζετε. Προβλήματα όπως έντονο lag που αμαυρώνουν την online εμπειρία κάνουν κι εδώ την εμφάνισή τους και ο μόνος τρόπος να το αποφύγετε με σιγουριά είναι να βάλετε φίλτρο στο matchmaking ώστε να σας βάλει με παίκτες που έχουν καλή σύνδεση. Το πρόβλημα σε αυτό είναι ότι πρέπει να περιμένετε ακόμα περισσότερο χρόνο για να βρείτε έναν τέτοιο παίκτη, οπότε αναγκάζεστε να βγάλετε το φίλτρο από την αγανάκτηση της αναμονής.
Το PES 2020 οπτικά είναι με διαφορά το ομορφότερο παιχνίδι ποδοσφαίρου μέχρι τώρα. Τα μοντέλα των ποδοσφαιριστών είναι απίστευτα αληθοφανή, ενώ εξαιρετική δουλειά έχει γίνει και στα πρόσωπα των πιο διάσημων σταρ. Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι έχει αντιγραφεί εκπληκτικά ακόμη κι ο τρόπος που κινούνται αυτοί οι διάσημοι παίκτες στο γήπεδο, με την ποιότητα των animation να αγγίζει την τελειότητα. Εξίσου καλή δουλειά έχει γίνει και στις φωτοσκιάσεις εντός του αγωνιστικού χώρου, αλλά και στον σχεδιασμό των γηπέδων τα οποία θυμίζουν σε μεγάλο βαθμό τα πραγματικά γήπεδα. Στον ήχο, το δίδυμο Σωτηρακόπουλου και Θαναηλάκη επιστρέφει δριμύτερο με όλα τα θετικά και τα αρνητικά που ξέρουμε από τα προηγούμενα PES. Τουλάχιστον αναφέρουν περισσότερα ονόματα παικτών, ενώ συνήθως είναι και πιο εύστοχοι στο σχολιασμό των φάσεων. Όσον αφορά τα ηχητικά εφέ εντός γηπέδου, οι οπαδοί δίνουν την απαραίτητη ζωντάνια και ξεσηκώνονται όταν βάζετε γκολ ή όταν χάνετε κάποια μεγάλη ευκαιρία, βάζοντας σας για τα καλά στο κλίμα του παιχνιδιού. Τέλος, η μουσική στα μενού είναι αδιάφορη όπως πάντα και σύντομα βαριέστε να ακούτε τα ίδια κομμάτια.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου