Το 2002 ο Βέλγος σχεδιαστής κόμικς Benoit Sokal άφησε, για λίγο, τα κόμικς του για να μας φέρει ένα από τα καλύτερα point and click adventures όλων των εποχών, το Syberia. Επρόκειτο για μια ιστορία φαντασίας σε πραγματικό κόσμο, όπου η νεαρή Αμερικανίδα δικηγόρος Kate Walker ανέλαβε την αγοραπωλησία ενός εργοστασίου automatons και τον εντοπισμό ενός ταλαντούχου εφευρέτη, του Hans Voralberg, που εξαφανίστηκε με στόχο να κάνει τα όνειρά του πραγματικότητα. To Syberia 2, που κυκλοφόρησε το 2004, συνέχισε την μαγευτική περιπέτεια της Kate, δείχνοντάς μας πώς άλλαξε η προσωπικότητά της αλλά και τί επέλεξε η ίδια μεταξύ της ρουτίνας που ζούσε στην Αμερική και των ονείρων που ήθελε να πραγματοποιήσει φτάνοντας στη Syberia, μια μυστηριώδης και απομακρυσμένη περιοχή της Ρωσίας. Το τέλος του παιχνιδιού, αν και δεν ξεκαθάριζε κάθε πτυχή της ιστορίας, ήταν αρκετά ικανοποιητικό, με τους περισσότερους παίκτες να το έχουν αποδεχτεί ως το τέλος της ιστορίας της Kate. Κι όμως, η Kate τελικά επιστρέφει με το Syberia 3, το οποίο, μετά από μακρά και ταραχώδη διαδικασία ανάπτυξης, είναι επιτέλους εδώ.
Όλα ξεκινούν ξαφνικά, χωρίς καμιά εξήγηση ως προς το τί έχει λάβει χώρα στα δύο πρώτα παιχνίδια. Αν πρόκειται να ασχοληθείτε για πρώτη φορά με τη σειρά ξεκινώντας με το Syberia 3 τότε σίγουρα θα μπερδευτείτε, καθώς η απουσία ανακεφαλαίωσης και η συχνή αναφορά σε βασικά ονόματα της σειράς δεν σημαίνει απολύτως τίποτα για εσάς. Η ιστορία ξεκινάει λίγο μετά το πέρας των γεγονότων του δευτέρου τίτλου, όχι πολύ μακριά από τη Syberia, με την Kate να σώζεται από τους Youkol, μια αρχαία φυλή της περιοχής. Ως ανταμοιβή για τη σωτηρία της, δέχεται να τους βοηθήσει στο να ολοκληρώσουν μια αρχαία και ιερή τους παράδοση: τη συνοδεία γιγάντιων στρουθοκαμήλων κατά την εποχιακή μετακίνησή τους. Στο μεταξύ, κάποιος Ρώσος με όλα τα τυπικά χαρακτηριστικά ενός “κακού” (μονίμως θυμωμένος, με καλυμμένο το ένα μάτι, περιστοιχισμένος από άγνωστους τύπους με αυτόματα) αναζητά την Kate μέσα από διάφορες cutscenes, όμως ποτέ δεν μαθαίνουμε ποιος είναι και τί θέλει.
Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού της, η Kate κάνει νέους φίλους, ξεγλιστράει από εχθρούς, βοηθάει αγνώστους, τα βάζει με ένα... θαλάσσιο τέρας, εξερευνά ένα ραδιενεργό εργοστάσιο και ζει ενδιαφέρουσες, μυθικές εμπειρίες. Δυστυχώς, η πλοκή εξελίσσεται με πολύ αργό ρυθμό και με τα κύρια γεγονότα να είναι απροσδόκητα λίγα για adventure που ξεπερνά τις 12 ώρες παιχνιδιού. Ίσως ο ρυθμός να μην συγκαταλεγόταν στα αρνητικά, όμως μετά το πρώτο μισό του παιχνιδιού αντιλαμβάνεστε πως η αργοπορία αυτή έχει να κάνει με το ότι η ιστορία δεν διαθέτει την πλούσια θεματολογία των προηγούμενων τίτλων. Ενώ στα Syberia 1 και 2 οι γρίφοι ήταν ένα διάλειμμα από την ιστορία της Kate, πλέον η ιστορία είναι το διάλειμμα μεταξύ των άφθονων μηχανικών γρίφων, σε βαθμό που δεν είναι καθόλου δύσκολο να την ξεχάσετε. Όσο για το φινάλε, έρχεται εξίσου ξαφνικά με την εισαγωγή, αφήνοντας στοιχειώδη θέματα άλυτα και χωρίς λογική εξήγηση, δίνοντας, παράλληλα, ελπίδες για ένα, ακόμη, Syberia ή DLC που θα δίνει όλες τις απαντήσεις.
Στην κλινική.
Ο χειρισμός αφήνει το point and click των προηγούμενων τίτλων και γίνεται άμεσος, με την Kate να κινείται μέσω μιας σταθερής κάμερας που αλλάζει αυτόματα λήψεις. Ο χειρισμός στον υπολογιστή γίνεται με ποντίκι/πληκτρολόγιο, όμως στη συγκεκριμένη περίπτωση το χειριστήριο είναι η καλύτερη επιλογή. Τρέχετε κρατώντας πατημένη την δεξιά σκανδάλη, κάτι που είναι απαραίτητο σχεδόν καθόλη τη διάρκεια του παιχνιδιού, αφού οι αποστάσεις μεταξύ των σημείων είναι πραγματικά μεγάλες. Η Kate καλύπτει πολλά... χιλιόμετρα στο Syberia 3, πολλές φορές μόνο και μόνο για πάρει ένα αντικείμενο ή για να μιλήσει σε κάποιον. Συν τοις άλλοις, η αλληλεπίδραση με το περιβάλλον σε κάθε περιοχή είναι περιορισμένη. Ολόκληρα τραπέζια, βιβλιοθήκες, δωμάτια και εκτάσεις καλυμμένες με χιόνι δεν έχουν ούτε ένα hotspot προς εξερεύνηση ή κάποιον για να μιλήσετε. Παρόλα αυτά, δεν λείπουν οι ευχάριστες εξαιρέσεις, όπως μια “ζεστή” παμπ στις αρχές του παιχνιδιού και ένα σπίτι με ικανοποιητικό αριθμό από hotspot προς το τέλος. Τα hotspot είναι ευδιάκριτα, όμως εμφανίζονται μόνο όταν στέκεστε στο κατάλληλο σημείο, διαφορετικά κινδυνεύετε να τα παραλείψετε. Το inventory ανοίγει στα αριστερά της οθόνης, όπου σκρολάρετε ένα-ένα το κάθε αντικείμενο μέχρι να βρείτε το επιθυμητό, κάτι που δεν προβληματίζει ιδιαίτερα καθώς δεν υπάρχουν πολλά αντικείμενα για να συλλέξετε, να δώσετε ή να χρησιμοποιήσετε στο περιβάλλον. Αξίζει να σημειωθεί πως ορισμένα αντικείμενα εμφανίζονται αφού έχει προηγηθεί μια ενέργεια, κάτι που κάνει εμφανή την γραμμικότητα του τίτλου.
Στο ξεκίνημα του Syberia 3 επιλέγετε μεταξύ voyage mode και adventure mode. Η διαφορές των δύο επηρεάζουν σε μικρό βαθμό το πόσο απολαμβάνετε το παιχνίδι και είναι από τις λίγες φορές που είναι αντικειμενικά προτιμότερο να διαλέξετε το “ευκολότερο” mode αντί για το “κανονικό”. Αυτό συμβαίνει διότι λείπουν σημαντικά στοιχεία από το adventure mode, τα οποία δεν έχουν να κάνουν με δυσκολία στους γρίφους, αλλά ευκολία στο gameplay καθεαυτό. Καταρχήν, τα objectives που έχετε να φέρετε εις πέρας δεν εμφανίζονται καθόλου στο adventure mode, που σημαίνει πως δεν γνωρίζετε αν πρέπει να συνεχίσετε την εξερεύνηση μιας περιοχής (στην οποία για να φτάσετε έχετε περπατήσει πολύ) ή έχετε όλα όσα χρειάζεστε. Επίσης, αναφορές όπως “ο τάδε χαρακτήρας σας συμπαθεί μετά από αυτό” (συνηθισμένο φαινόμενο στους τίτλους της Telltale) δεν εμφανίζονται στο adventure mode. Εφόσον δεν επηρεάζεται το replayability, δεν θα έπρεπε να υπάρχουν δύο ξεχωριστά modes, αλλά μια μίξη των δύο ή μόνο το voyage.
Στο εργαστήρι του κυρ Steiner.
Όσον αφορά τους γρίφους, στην πλειοψηφία τους είναι λογικοί, με εξαίρεση ορισμένα σημεία που λειτουργούν διαφορετικά από τoυς συνηθισμένους μηχανισμούς, όπως για παράδειγμα το να πρέπει να περιστρέψετε μια ρόδα μόνο μέχρι τα μισά της διαδρομής και όχι σε έναν πλήρες κύκλο, όπως χρειαζόταν μέχρι εκείνο το σημείο του παιχνιδιού. Άλλες φορές, πάλι, οι γρίφοι είναι ευκολότεροι από όσο δείχνουν, όπως συμβαίνει στην περίπτωση που βρίσκετε τη συνταγή ενός φαρμάκου που χρειάζεστε άμεσα, όμως δεν είστε σίγουροι για τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να το φτιάξετε, με τη λύση να είναι σχετικά απλή, αλλά συνάμα όχι και τόσο λογική. Η συντριπτική πλειοψηφία των γρίφων έχει να κάνει με μηχανισμούς, λεβιέδες, γρανάζια και μετρητές, που, αν και πλησιάζουν σε ρεαλισμό, δεν λύνονται πάντα με ευχάριστο τρόπο, αφού η κάθε κίνηση που κάνετε με το χειριστήριο μοιάζει με εκείνη που κάνει η Kate στο παιχνίδι. Κάποια στιγμή σας ζητείται να ενεργοποιήσετε ένα παγοθραυστικό αλλάζοντας γρήγορα ταχύτητες με καθορισμένη σειρά, όμως αν πατήσετε το κουμπί on/off κατά λάθος, αντί να επιλέξετε τον λεβιέ ταχυτήτων, τότε πρέπει να επαναλάβετε τη διαδικασία από την αρχή. Άλλοι γρίφοι έχουν να κάνουν με την ανεύρεση γραναζιών και αλυσίδων από τον πάτο της θάλασσας φορώντας στολή δύτη, με άνοιγμα πόρτας χρησιμοποιώντας σφήνες, με τοποθέτηση κάρβουνου στο σωστό μέρος, με το άναμμα λάμπας θυέλλης και άλλα.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου