Ένα σύντομο συναισθηματικό ταξίδι.
Πολλοί από εσάς θα έχετε παίξει στο παρελθόν κάποιο Adventure με μεγάλη ελευθερία στο gameplay, όπως μας δίδαξε πρώτο το Secret of the Monkey Island. Βέβαια η ελευθερία στα Adventures είναι συνήθως περιορισμένη, αφού τα games του είδους επικεντρώνονται σε συγκεκριμένο –linear συνήθως- σενάριο. Κάποιοι μπορεί να έχετε δοκιμάσει Adventures που σας προκαλούν συναισθήματα, όπως το Flower. Τι θα λέγατε όμως για συνδυασμό ελευθερίας και συναισθημάτων; Όσοι δεν έχετε ζήσει το Dear Esther, δεν θα καταλάβετε τι σημαίνει πειραματικό αφηγηματικό video game.
Ας πάρουμε τα πράγματα όμως από την αρχή. Το 2007 ξεκίνησε ένα ερευνητικό πρόγραμμα στο Πανεπιστήμιο του Portsmouth με σκοπό να αναπτύξει mods για video games. Το συγκεκριμένο project ονομάστηκε The Chinese Room παίρνοντας την ονομασία του από το ομώνυμο πείραμα σκέψης του John Searle. Αρχικά αναπτύχθηκαν τρία mods, από τα οποία δύο αφορούσαν το Half-Life 2 κι ένα αφορούσε το Doom 3. Το δεύτερο mod του Half-Life 2 ονομάστηκε Dear Esther. Ο καθηγητής και λέκτορας Dan Pinchbeck ηγούταν του project και παρείχε το σενάριο και τους διαλόγους για το Dear Esther.
To mod έγινε cult φαινόμενο ανάμεσα στους παίκτες του Half-Life 2 κι έτσι το 2009 ο ανεξάρτητος developer και πρώην εργαζόμενος της DICE, Robert Briscoe, ξεκίνησε σε συνεργασία με τον Pinchbeck να αναπτύσσει ένα αυτοτελές remake του Dear Esther. Ο Briscoe επικεντρώθηκε στον ανασχεδιασμό και εμπλουτισμό του τοπίου, το οποίο παίζει και τον σημαντικότερο ρόλο στο παιχνίδι όπως θα δούμε παρακάτω. Μετά από την εμφάνιση οικονομικών προβλημάτων, η εταιρία ανάπτυξης πλέον The Chinese Room στράφηκε για χρηματοδότηση στο Indie Fund, την οποία και έκλεισε με την παρουσίαση ενός demo. Κάπως έτσι, τέσσερα χρόνια μετά, δημιουργήθηκε η τελική έκδοση του Dear Esther.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου