Ενώ στην προηγούμενη γενιά η σειρά Splinter Cell μεγαλούργησε, σε αυτή τη γενιά μάλλον δεν τα πήγε τόσο καλά. Τόσο το Double Agent, όσο και το Conviction δεν θεωρούνται αντάξια των προκατόχων τους (αν και προσωπικά μου άρεσαν). Τρίτη και φαρμακερή λοιπόν για τη Ubisoft με το Splinter Cell Blacklist, το οποίο αποδεικνύεται πολύ καλύτερο απ ότι φαινόταν και απ” ότι περιμέναμε.
Το Splinter Cell Blacklist διαδραματίζεται μετά το Conviction, με τις Ηνωμένες Πολιτείες να αντιμετωπίζουν μια νέα απειλή. Μια τρομοκρατική ομάδα ονόματι The Engineers, απειλεί με επιθέσεις τις ΗΠΑ αν δεν αποσύρουν τα στρατεύματά τους από τις άλλες χώρες του κόσμου. Όπως φαίνεται εξαρχής, οι Engineers είναι φοβερά οργανωμένοι και αδίστακτοι. Τα κάστανα από τη φωτιά για άλλη μια φορά καλείται να βγάλει ο Sam Fisher, ως αρχηγός της νεοσύστατης μονάδας 4th Echelon, που δίνει αναφορά κατευθείαν στην Πρόεδρο των ΗΠΑ. O Sam και η ομάδα του πρέπει να αποτρέψουν τις τρομοκρατικές επιθέσεις και να πιάσουν τον αρχηγό των Engineers. Η ιστορία του Splinter Cell Blacklist είναι απλή και σοβαρή. Δεν κρύβει ιδιαίτερες εκπλήξεις ούτε διεκδικεί δάφνες πρωτοτυπίας.
Σεναριακά, την παράσταση κλέβουν οι προσεγμένοι χαρακτήρες και οι σχέσεις που αναπτύσσονται μεταξύ τους κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού. Το μόνο παράπονο που έχω αφορά το κάπως απότομο τέλος, από το οποίο περίμενα περισσότερα μετά από όλα όσα έχουν προηγηθεί στο παιχνίδι.
Παρά τα όσα λέει η Ubisoft ότι το Splinter Cell Blacklist μπορείτε να το παίξετε όπως θέλετε, είμαι στην ευχάριστη θέση να επιβεβαιώσω ότι το παιχνίδι είναι ένα καθαρόαιμο stealth game. Ο σχεδιασμός των επιπέδων, το στήσιμο των εχθρών, οι μηχανισμοί κλπ, τα πάντα είναι φτιαγμένα κυρίως για stealth. Ναι, θεωρητικά μπορείτε να το παίξετε με πιστολίδι και μάχες, αλλά δεν θα το ευχαριστηθείτε. Δεν θα το ευχαριστηθείτε επίσης αν το παίξετε σε χαμηλό βαθμό δυσκολίας. Οι διαφόρων ειδών βοήθειες που έχετε (όπως ο μηχανισμός mark and execute που επιστρέφει από το Conviction και η δυνατότητα να βλέπετε τους εχθρούς μέσα από τοίχους με τα κυάλια sonar) κάνουν το παιχνίδι σχετικά εύκολο. Τολμήστε με τον υπέρτατο βαθμό δυσκολίας Perfectionist, όπου δεν έχετε τέτοιες βοήθειες, και δεν θα το μετανιώσετε. Tο Perfectionist είναι ρεαλιστικό και δύσκολο, αλλά σε καμμία περίπτωση (σχεδόν) ακατόρθωτο όπως το Purist του Hitman Absolution.
Στο Splinter Cell Blacklist επισκέπτεστε διάφορες χώρες και πόλεις του κόσμου, από το Ιράκ μέχρι το Σικάγο και από την Παραγουάη μέχρι το Λονδίνιο, καθώς προσπαθείτε να αποτρέψετε τα σχέδια των Engineers. Όπως πάντα, ως Sam Fisher κινείστε στις σκιές, περνάτε απαρατήρητοι και αιφνιδιάζετε τους εχθρούς. Πέρα από το γενικότερο στιλ παιχνιδιού, έχετε και επιμέρους επιλογές. Για παράδειγμα, μπορείτε να σκοτώνετε ή απλά να αναισθητοποιείτε τους εχθρούς. Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιείτε διάφορα high-tech gadgets που έχει στη διάθεσή του ο Sam ή να χρησιμοποιείτε παραδοσιακές μεθόδους όπως να πυροβολάτε τα φώτα. Στην απόλαυση που προσφέρει το παιχνίδι συμβάλλει και η AI των εχθρών, η οποία παρουσιάζει την απαραίτητη πρόκληση. Οι εχθροί κάνουν περιπολίες, ψάχνουν πιο έντονα αν αντιληφθούν κάτι ύποπτο, και σας επιτίθενται ανελέητα αν σας ανακαλύψουν. Όταν σας δει κάποιος, έχετε ένα παράθυρο ενός-δύο δευτερολέπτων να τον ξεκάνετε πριν καλέσει τους υπόλοιπους. Νιώθετε έτσι την ένταση αλλά και την ικανοποίηση αν γλιτώσετε τελευταία στιγμή. Σημαντικό ρόλο στο gameplay παίζει και το σύστημα κάλυψης, που σας επιτρέπει να κολλάτε στους τοίχους και να περιμένετε τους εχθρούς στην γωνία. Αρνητική εντύπωση μέσα στον όλο ρεαλιστικό τόνο του τίτλου είναι το γελοίο, σχεδόν υπερφυσικό σκαρφάλωμα του Sam που θυμίζει… Σπάιντερμαν.
Κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού κερδίζετε χρήματα, που μπορείτε να ξοδέψετε για να αγοράσετε νέα όπλα και gadgets ή να αναβαθμίσετε τον υπάρχοντα εξοπλισμό, συμπεριλαμβανομένης και της στολής του Sam. Εδώ καλείστε να σκεφτείτε στρατηγικά και να κάνετε επιλογές με βάση τον τρόπο που παίζετε. Να σημειωθεί επίσης ότι το παιχνίδι δεν έχει παραδοσιακό κεντρικό μενού. Ανάμεσα στις αποστολές, βρίσκεστε σε ένα αεροπλάνο που είναι το κέντρο επιχειρήσεων της 4th Echelon, το οποίο επίσης μπορείτε να αναβαθμίσετε, για να αποκτήσετε πλεονεκτήματα όπως το ραντάρ που δείχνει τις τοποθεσίες των εχθρών. Γενικώς, οι επιλογές εξατομίκευσης και παραμετροποίησης των εργαλείων του Sam είναι πρωτοφανείς για Splinter Cell και προσφέρουν μια καλοδεχούμενη ελευθερία κινήσεων.
Home / παιχνίδια /
τεχνολογία /
FPS /
gamer /
greece /
news /
portal /
tech
/ Splinter Cell Blacklist Review
- Blogger Comment
- Facebook Comment
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης
(
Atom
)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου