Με το Battlefield 6 να βρίσκεται στα χέρια μας εδώ και ένα μήνα (και την ροή νέου περιεχομένου τουνα έχει ήδη ξεκινήσει), είναι η ιδανική ευκαιρία να δούμε πέρα από το hype και τα ρεκόρ πωλήσεων και να συζητήσουμε για το τί μας αρέσει και τί όχι στο παιχνίδι.
Μας αρέσουν:
- Το πιστολίδι και η κίνηση: Εκπληκτική αίσθηση, βάρος, έλεγχος, ποικιλία, αλλά και παραμετροποίηση όπλων, συν πλούσιο σύστημα κίνησης του χαρακτήρα. Εδώ έχει γίνει τρομερή δουλειά, με αποτέλεσμα η δράση συχνά να θυμίζει BF 1.
- Τα οχήματα: Πιο σημαντικά, πιο ισορροπημένα και πιο απολαυστικά από ποτέ. Η σωστή χρήση τους μπορεί να αλλάξει τη ροή της μάχης, κάτι που φαίνεται να έχουν καταλάβει οι παίκτες, καθώς πάντα υπάρχουν τουλάχιστον κάποιοι engineers που κάνουν την δουλειά τους.
- Η καταστροφή: Επιτέλους ξανά Battlefield με έμφαση στα καταστρέψιμα περιβάλλοντα. Αυτή τη φορά η καταστροφή είναι πιο τακτική και στρατηγική, αλλά πάντα θεαματική. Το να ρίχνεις μια ρουκέτα σε ένα κτίριο και να βλέπεις να γκρεμίζεται ένα ολόκληρο μέρος του παίρνοντας στον τάφο πολλαπλούς εχθρούς που ήταν μέσα, είναι τρελή ικανοποίηση.
- Τα γραφικά και η βελτιστοποίηση: Το παιχνίδι είναι όμορφο, ειδικά για τα δεδομένα των multiplayer shooters. Επιπλέον, αποτελεί ίσως τον πιο βελτιστοποιημένο ΑΑΑ τίτλο των τελευταίων ετών και τρέχει «νεράκι» ακόμα και σε αδύναμα PC. Μικρό θέμα εδώ η απουσία ray tracing, που αποτελεί βήμα πίσω σε σχέση με τα προηγούμενα BF.
- Ο ήχος: Τα παιχνίδια Battlefield παραδοσιακά έχουν κορυφαίο ηχητικό τομέα και το BF 6 δεν αποτελεί εξαίρεση. Τα εφέ κλέβουν την παράσταση συνθέτοντας την απόλυτη πολεμική ατμόσφαιρα, μαζί με την μουσική που παραδόξως “λάμπει” περισσότερο στο multiplayer (πχ στο Breakthrough όταν η μάχη μεταφέρεται στην επόμενη βάση). Το δε voice acting είναι το μόνο πραγματικά καλό στοιχείο του campaign.
- Τα skins (μέχρι τώρα): Το παιχνίδι έχει μια ωραία μιλιταριστική αισθητική και οι διάφορες στολές χαρακτήρων που έχουν γίνει διαθέσιμες μέχρι στιγμής παραμένουν πιστές σε αυτή. Το 2042 ποτέ δεν έγινε τσίρκο με τρελα skins όπως τα CoD, οπότε έχουμε λόγο να αισιοδοξούμε για το μέλλον.
Μας απογοητεύουν:
- Οι χάρτες: Ίσως η μεγαλύτερη αρνητική έκπληξη του παιχνιδιού. Από τα προβλήματα ισορροπίας σε modes όπως το Breakthrough, μέχρι τα μάλλον αδιάφορα περιβάλλοντα (δύο αστικά maps στην ίδια τοποθεσία!), το αρχικό σύνολο χαρτών κρίνεται μέτριο. Περιμένουμε σημαντική βελτίωση με τους DLC χάρτες.
- Το σεναριακό υπόβαθρο: Είναι προφανές πως οι δημιουργοί ήθελαν να αποφύγουν οποιοδήποτε συσχετισμό με πραγματικά γεωπολιτικά θέματα. Δεν υπάρχει η παραμικρή αναφορά σε Κίνα και Ρωσία, παρότι το παιχνίδι υποτίθεται λαμβάνει χώρα στο ίδιο σύμπαν με τα BF 3 και 4. Αντ’ αυτού, για τους κακούς επιλέχθηκε η εύκολη λύση: μια μισθοφορική οργάνωση, η οποία με κάποιο απίθανο τρόπο γίνεται τόσο μεγάλη στρατιωτική δύναμη, που «γονατίζει» ακόμα και την Αμερική. Αστεία πράγματα.
- Το campaign: Η αλήθεια είναι πως δεν περιμέναμε τίποτα το ιδιαίτερο από το campaign του παιχνιδιού, αλλά εδώ μιλάμε για άνευ προηγουμένου προχειροδουλειά. Με ελάχιστες ενδιαφέρουσες ιδέες, αδιάφορο gameplay και πλοκή γεμάτη κλισέ και «τρύπες», το campaign είναι το χειρότερο στην ιστορία της σειράς BF.
- Όλα τα όπλα για όλους: Το κόλλημα της Dice με το όλοι οι παίκτες να έχουν πρόσβαση σε όλων των ειδών τα όπλα ανεξάρτητα από το class που χρησιμοποιούν, ξεκάθαρα κάνει το παιχνίδι χειρότερο. Βέβαια υπάρχει και μια closed weapons playlist, όπου κάθε τύπος χαρακτήρα έχει την δική του κατηγορία όπλων, αλλά είναι τόσο (επιτηδευμένα) περιορισμένη και «θαμμένη» στο μενού του παιχνιδιού που ουσιαστικά δεν υφίσταται.
To Battlefield 6 αποτελεί μια επιτυχημένη αναβίωση των ένδοξων ημερών της σειράς BF στο σημερινό gaming που είναι αρκετά διαφορετικό από ότι ήταν πριν 10-15 χρόνια. Δεν φτάνει το μεγαλείο του BF 1 (ας μην κρυβόμαστε, κανένα παιχνίδι δεν πρόκειται να το φτάσει), αλλά σίγουρα είναι πολύ πιο διασκεδαστικό από τους δύο τελευταίους προκατόχους του. Εσείς τί γνώμη έχετε γι αυτό;
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου