To Tormented Souls είναι ένα ταξίδι στο παρελθόν


 Για εμάς τους λίγο μεγαλύτερους σε ηλικία που ζήσαμε από πρώτο χέρι τις πρώτες κυκλοφορίες και τις πρώτες τρομάρες από τίτλους που έμελλε να θέσουν τον πήχη για οποιαδήποτε αξιομνημόνευτη εμπειρία τρόμου, το Tormented Souls είναι ένα ταξίδι στο παρελθόν. Σαν να βγήκε από το χρονοντούλαπο της ιστορίας, δανείζεται όλα εκείνα τα πρωτογενή στοιχεία που αγαπήσαμε από παιχνίδια-ορόσημα όπως τα Resident Evil και Silent Hill και βάζει την δικιά του σφραγίδα στο σήμερα, κουβαλώντας όμως μαζί με τη νοσταλγία και κάποια κουσούρια του παρελθόντος.

Ελέγχετε την Caroline Walker και λαμβάνετε αναπάντεχα ένα γράμμα με μια φωτογραφία δύο μικρών δίδυμων κοριτσιών τα οποία χρειάζονται βοήθεια. Με απόλυτο αλτρουισμό και ηρωισμό υποβασταζόμενο από το απλοϊκό b-movie σενάριο, η ηρωίδα αποφασίζει να σπεύσει μόνη της σε μια τεράστια έπαυλη για να ανακαλύψει την τύχη των μικρών κοριτσιών. Αυτό που ανακαλύπτει όμως είναι ένα στοιχειωμένο δαιδαλώδες σπίτι γεμάτο μυστικά, τρομακτικούς κινδύνους και ανίερα πλάσματα βγαλμένα από τη πιο νοσηρή φαντασία.

Για τους βετεράνους αλλά και τους νεότερους, το όλο σκηνικό είναι πολύ γνώριμο από το πρώτο Resident Evil. Το παιχνίδι εκτυλίσσεται σε μια τεράστια έπαυλη η οποία, ανά τμήματα, φιλοξενεί πολλά παράταιρα για φυσιολογικό σπίτι περιβάλλοντα όπως εκκλησάκι, νοσοκομείο ακόμα και νεκροτομείο. Το παιχνίδι χρησιμοποιεί την γνώριμη προκαθορισμένη κάμερα που αλλάζει ανάλογα με την κίνηση σας και το χώρο που βρίσκεστε στο δωμάτιο. Η ατμόσφαιρα είναι ωραία και σας μεταφέρει το αίσθημα κλειστοφοβίας και κινδύνου σταδιακά, που κλιμακώνεται όλο και περισσότερο. Μπορείτε να περπατάτε τραβώντας λιγότερο την προσοχή πάνω σας, να τρέχετε και να αλληλοεπιδράτε με το χώρο όπου υπάρχουν ειδικά σημεία που απαιτούν κάποια ενέργεια. Στην διάθεση σας υπάρχει και ένα γνώριμο inventory με τα αντικείμενα που βρίσκετε στην πορεία, τα οποία μπορούν, αν απαιτείται, να συνδυαστούν και μεταξύ τους. Πολλές φορές ένα αντικείμενο που βρίσκετε δεν είναι απλά αυτό που φαίνεται και χρειάζεται περαιτέρω εξέταση για να αποκαλυφθεί η πραγματική του χρησιμότητα. Ειδικές ενέσεις και med kits που αναπληρώνουν την υγεία σας συμπληρώνουν το καρέ επιβίωσης.

Το φως είναι ζωή.

Το Tormented Souls είναι τελείως old-school και δεν σας παίρνει από το χεράκι. Το πιο σημαντικό ίχνος γοητείας μιας άλλης εποχής πιο δύσκολων παιχνιδιών είναι η απουσία autosave. Ναι οι παλιότεροι θυμάστε τις παλιές καλές κασέτες και τα κασετόφωνα που έπρεπε να βρίσκετε σε ειδικά διαμορφωμένα δωμάτια “ηρεμίας” για να μπορέσετε να αποθηκεύσετε την πρόοδο σας. Ουκ ολίγες φορές ηττήθηκα από κάποια λάθος εκτίμηση κατά την διάρκεια ενασχόλησης μου με το παιχνίδι και έχασα αρκετή ώρα προόδου. Τουλάχιστον όσο προχωράτε βρίσκετε αρκετές κασέτες για να αποθηκεύετε οπότε με λίγο καλή διαχείριση δεν έχετε πρόβλημα. Το ίδιο βέβαια δεν μπορεί να ειπωθεί για τα πυρομαχικά σας, καθώς η ποσότητά τους είναι πενιχρή σε σχέση με την ποσότητα και την αντοχή των εχθρών στα χτυπήματα. Πολύ νωρίς στη διάθεση σας έχετε ένα όπλο που πετάει καρφιά και είναι σχετικά αδύναμο, αλλά αργότερα είστε περήφανος κάτοχος μιας αυτοσχέδιας καραμπίνας και ενός ηλεκτροφόρου όπλου. Χρειάζεται φειδώ και ελιγμοί αποφυγής για να κρατήσετε μια ισορροπία στα πυρομαχικά και στην υγεία σας.

Οι μάχες είναι στα πρότυπα του “χτυπάτε όσο πιο γρήγορα μπορείτε από μακριά πριν σας πλησιάσουν” χωρίς καμιά δόση στρατηγικής. Υπάρχει και μια κίνηση ελιγμού αποφυγής χτυπημάτων, η οποία όμως δεν λειτουργεί καλά στην πράξη και γρήγορα διαπιστώνετε ότι η χρήση της είναι ασύμφορη. Οι εχθροί είναι γρήγοροι, σας κυνηγάνε ανελέητα (αν και κάποια δωμάτια και χώροι είναι απρόσιτα γι αυτούς), ενώ η εκμετάλλευση κάθε πηγής φωτός, σαν πηγή ζωής, είναι αναγκαία, αφού αν κάθεστε ώρα στο σκοτάδι θα έχετε επώδυνο θάνατο. Τέλος υπάρχει και ένας συγκεκριμένος τύπος εχθρού που σας κυνηγάει τυχαία και επίμονα (στο στιλ του Nemesis) με ξεσπάσματα μουσικής που σας σηκώνουν την τρίχα και το μόνο που μπορείτε να κάνετε είναι να τρέξετε για να σωθείτε.

Η έπαυλη όπου κινείστε είναι τόσο δαιδαλώδης με τόσα πολλά δωμάτια και τμήματα που είναι δεδομένο ότι υπάρχουν στιγμές που περιφέρεστε άσκοπα προσπαθώντας να βρείτε κάποιο αντικείμενο ή τη λύση σε ένα γρίφο. Ετοιμαστείτε να ακονίσετε το μυαλό σας για τα καλά γιατί το παιχνίδι είναι ιδιαίτερα απαιτητικό στους γρίφους. Αν έχετε παίξει παρόμοιας θεματολογίας παιχνίδια ξέρετε τί να περιμένετε, αν όχι ίσως να μην έχετε την υπομονή γι αυτό. Τα πολλά πισωγυρίσματα (ακόμα και ταξίδια στον χρόνο), σε συνδυασμό με τη βαριά ατμόσφαιρα και την χαοτική αίσθηση του να μην ξέρετε τί να κάνετε και πού να πάτε, μπορούν εύκολα να αποθαρρύνουν πολλούς. Προσωπικά βρήκα την πρόκληση οριακά πιο δύσκολη από όσο θα έπρεπε να είναι κατ' εμέ, αν και πραγματικά κάποιο γρίφοι αποτελούν φόρο τιμής στα 90ς και στην εποχή που ανδρώθηκε το συγκεκριμένο είδος survival horror.

Υοu shall not pass.

Τα γραφικά είναι καλογυαλισμένα και κάνουν αξιόλογη δουλειά στο να μεταφέρουν την καταθλιπτική και σκοτεινή ατμόσφαιρα. Φωτεινά και πολυτελή δωμάτια με έμφαση στη λεπτομέρεια της χλιδής και αριστοκρατίας έρχονται σε πλήρη αντίθεση αλλά και αρμονία παιχνιδιού με τα σκοτεινά μπουντρούμια, τα υγρά μαυσωλεία και τα υπόγεια καταφύγια βυθισμένα στο νερό και στο σκοτάδι. Πολύ ρεαλιστικές και οι φωτοσκιάσεις που σε συνδυασμό με τον περιορισμό ελευθερίας και πλήρης ορατότητας της σταθερής κάμερας και το άκουσμα των βαριών βημάτων των εχθρών κάπου στο βάθος, συνθέτουν ένα μακάβριο σκηνικό παιχνιδιού γάτας και ποντικιού υπό τρεμάμενο οπτικό πεδίο. Δεν είναι και λίγο πράγμα εκεί που περπατάτε στο σκοτάδι ξαφνικά ο φακός σας να φωτίζει έναν πελώριο τέρας να κρατάει ένα τσεκούρι και να σας περιμένει υπομονετικά στο σκοτάδι. Δυστυχώς, τα μοντέλα των χαρακτήρων και κυρίως οι εκφράσεις των πρωταγωνιστών είναι κάτω του μετρίου. Το ίδιο και το voice acting. Τουλάχιστον η μουσική και τα ηχητικά εφέ κάνουν και με το παραπάνω την δουλειά τους και συμβάλλουν στην πρόκληση των κατάλληλων συναισθημάτων την κατάλληλη χρονική στιγμή.

Share on Google Plus

About Freegr network

    Blogger Comment
    Facebook Comment

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου