Πόσο ενδιαφέρον μπορεί είναι ένα παιχνίδι όπου ένας πεζός θέλει να φτάσει στον προορισμό του; Με το The Pedestrian η Skookum Arts τολμάει να μας πείσει πως κάτι τέτοιο μπορεί εύκολα να κεντρίσει το ενδιαφέρον, αρκεί αυτό να συνοδεύεται με γρίφους, όμορφα γραφικά και διακριτικό χιούμορ.
Ξεκινάτε διαλέγοντας τον δισδιάστατο πεζό σας (αρσενική ή θηλυκή φιγούρα, από αυτές που βλέπουμε στα φανάρια των πεζών), χωρίς αυτό να επηρεάζει σε τίποτα το παιχνίδι. Στη συνέχεια, η οθόνη χωρίζεται σε διάφορες μικρές δισδιάστατες πινακίδες μέσα σε τρισδιάστατα φόντα πόλης, με την κάθε πινακίδα να περιλαμβάνει απλά σχεδιασμένα στοιχεία όπως μια σκάλα, μοχλούς, ασανσέρ και άλλα αντικείμενα. Στόχος σας είναι να μεταφέρετε το ανθρωπάκι από την αρχική πινακίδα στην τελευταία, συνδέοντας τις πινακίδες μεταξύ τους με τέτοιο τρόπο ώστε να δημιουργήσετε ένα μονοπάτι για να φτάσει το ανθρωπάκι στην έξοδο.
Απλά πράγματα.
Ουσιαστικά, στο Pedestrian καλείστε να κατασκευάσετε την ίδια την πίστα την οποία θα διασχίσετε. Τοποθετώντας τις πινακίδες σχετικά κοντά μεταξύ τους, σκαρφαλώνετε σκάλες και ανοίγετε πόρτες που σας μεταφέρουν στην επόμενη ή προηγούμενη πινακίδα. Κάποιες φορές πρέπει να ενεργοποιήσετε ένα ασανσέρ κι άλλες φορές να βρείτε τη σωστή έξοδο που θα σας οδηγήσει στην πινακίδα με το κλειδί, το οποίο με τη σειρά του ανοίγει μια άλλη πόρτα. Όσο μεταφέρεστε από την μια τοποθεσία στην άλλη τόσο προστίθενται καινούριες ενέργειες, όπως η δημιουργία νέων περασμάτων αφού τοποθετήσετε μια πινακίδα επάνω σε μια άλλη ή σύνδεση των πινακίδων με πρίζες. Με αυτόν τον τρόπο, ο βασικός μηχανισμός επίλυσης γρίφων παραμένει ο ίδιος, όμως εμπλουτίζεται τακτικά με νέα χαρακτηριστικά κάνοντάς σας να θέλετε να δείτε τι κρύβεται στη συνέχεια.
Απλός χειρισμός, όμως κρύβει “παγίδες” που δυσκολεύουν τον πεζό σας από το να φτάσει στον προορισμό του. Αφού ενώσετε τις πινακίδες μεταξύ τους και ξεκινήσετε να τρέχετε προς την έξοδο, μπορεί να αντιληφθείτε πως δύο συνδεδεμένες πινακίδες δεν οδηγούν πουθενά ή δεν είναι αρκετά κοντά ώστε να συνδεθούν. Τότε, πρέπει να τις επαναφέρετε όλες και να τις ταιριάξετε από την αρχή. Στην αρχή του παιχνιδιού αυτό δεν είναι τόσο πρόβλημα, όμως όσο περνάτε τις πίστες οι πινακίδες αυξάνονται και απαιτούν περισσότερους συνδυασμούς στοιχείων (κλειδιά, κιβώτια, τραμπολίνο κ.α.), οπότε πρέπει να είστε πιο αφοσιωμένοι και συγκεντρωμένοι στις επιλογές σας.
Κάτι πιο περίπλοκο.
Οι ζωντανές τρισδιάστατες σκηνές πόλεων που συνοδεύουν κάθε γρίφο λειτουργούν ως μια περιγραφή της περιπέτειας. Από μια απλή και άδεια αποθήκη μεταφέρεστε σε μηχανισμούς που σας βάζουν μέσα σε κινούμενα βαγόνια για να καταλήξετε στο μπαλκόνι της πόλης μια ήσυχη νύχτα. Η κίνηση των αυτοκινήτων, καπνοί και βροχή σάς μεταφέρουν στον πραγματικό κόσμο, χωρίς να σας περιορίζουν σε ένα αποστειρωμένο χώρο αποκλειστικά για γρίφους (με το φινάλε να κρύβει μια έκπληξη). Το περιβάλλον λειτουργεί τόσο για τη δημιουργία ατμόσφαιρας όσο και ως μέρος των γρίφων, κατά κάποιο τρόπο, χωρίς να κουράζει. Ωστόσο, αφού πρόκειται για παιχνίδι με κεντρικό θέμα την επίλυση γρίφων, τα διαλείμματα μεταξύ περιόδων παιχνιδιού κρίνονται απαραίτητα. Η συγκέντρωση των πρώτων λεπτών δεν συγκρίνεται με εκείνη που έχετε μετά από μισή ώρα δοκιμών και σπαζοκεφαλιών. Η διαρκής “απαλή” μουσική που συνοδεύει τον πεζό σε κάθε πίστα ταιριάζει με το πνεύμα και την ατμό
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου