Το 2017 η Ubisoft πήρε την γενναία απόφαση να reboot-άρει τη σειρά Assassin’s Creed. Η εταιρεία έκρινε επιβεβλημένη την μετατροπή του AC σε ένα action-RPG προκειμένου να ανανεωθεί ο κεντρικός άξονας του. Η αρχή έγινε με το εξαιρετικό Origins και στη συνέχεια ακολούθησε το μαγικό Odyssey. Το Assassin’s Creed Valhalla συνεχίζει θριαμβευτικά την πορεία που χάραξαν οι πρόσφατοι προκάτοχοί του.
Στο present day, οι Layla Hassan, Shaun Hastings και Rebecca Crane προσπαθούν να αναλύσουν κάποιες ηλεκτρομαγνητικές διαταραχές στην στρατόσφαιρα που συμβάλλουν στην ανεξήγητη δημιουργία ενός αλλόκοτου aurora borealis (Βόρειο Σέλας), φοβούμενοι μια νέα επικείμενη κατακλυσμική καταστροφή. Το εν λόγω φαινόμενο οδηγεί στο βραχυκύκλωμα και μετέπειτα στην σταδιακή κατάρριψη των δορυφόρων που περιβάλλουν την Γη. Παράλληλα, η ολιγομελής ομάδα των Assassins λαμβάνει ένα κωδικοποιημένο μήνυμα από έναν άγνωστο αποστολέα στο οποίο βρίσκουν γεωγραφικές συντεταγμένες που οδηγούν σε μια τοποθεσία εντός της αμερικανικής υπαίθρου. Οι Assassins ακολουθούν τις συντεταγμένες και ανακαλύπτουν τον τάφο ενός πολεμιστή που χρονολογείται από την περίοδο των Βίκινγκ. Σύμφωνα με τον μυστηριώδη αποστολέα, η λύση στο πρόβλημα των ηλεκτρομαγνητικών διαταραχών βρίσκεται στα λείψανα του πολεμιστή. Δίχως χρονοτριβές, η Layla καταφεύγει στην λύση του animus με σκοπό να αναβιώσει τις γενετικές μνήμες του.
Αυτόματα μεταφέρεστε στην μακρινή Νορβηγία του 9ου αιώνα μΧ. Πρωταγωνιστής του Assassin’s Creed Valhalla είναι ο Eivor Wolf-Kissed της φατρίας Raven, ένας ατρόμητος Βίκινγκ που μάχεται για την ευημερία του λαού του. Το παρατσούκλι “Wolf-Kissed” προέρχεται από τα σημάδια που φέρει ο Eivor στον λαιμό, όταν σε νεαρή ηλικία τραυματίστηκε από το δάγκωμα ενός λύκου. Σύντομα, ο Eivor και ο αδερφικός φίλος του Sigurd αποφασίζουν να εγκαταλείψουν την Νορβηγία και να ακολουθήσουν τα όνειρα και τις φιλοδοξίες τους, δηλαδή την εγκατάσταση της φατρίας τους στα αγγλικά εδάφη για μια καλύτερη ζωή. Τελικώς, η Raven clan εγκαθίσταται στην Mercia και ιδρύει τον οικισμό Ravensthorpe. Ενδεδειγμένες προοπτικές για τον Eivor και τον Sigurd είναι οι επιδρομές για πλιάτσικο και η σύσταση συμμαχιών με ντόπιους ευγενείς και ηγεμόνες.
Ετοιμασίες πολέμου.
Χρονικά, το Valhalla τοποθετείται μετά την επέλαση το Μεγάλου Παγανιστικού Στρατού (Great Heathen Army) εναντίον της Νορθουμβρίας. Οι περισσότερες φατρίες Βίκινγκ που κατοικοεδρεύουν στην Αγγλία έχουν ξεκινήσει να ασκούν μια διεφθαρμένη άσκηση πολιτικής εξουσίας, συμμαχώντας με Σάξονες ευγενείς (ή ακόμα και προδίδοντάς τους), καθαιρώντας βασιλείς και επισκόπους και αντικαθιστώντας τους με “μαριονέτες” σε καίριες διοικητικές θέσεις. Το απόλυτο θέατρο σκιών! Η κατακερματισμένη Αγγλία των τεσσάρων αυτόνομων βασιλείων (Mercia, East Anglia, Northumbria, Wessex) συνιστά αφιλόξενη περιοχή για κάθε άπιστο και κάθε παραβάτη. Ο Αλφρέδος ο Μέγας του Wessex στήνει ένα ατελείωτο ανθρωποκυνηγητό κάθε παγανιστή που καπηλεύεται την βρετανική γη. Προσθέστε στην εξίσωση και το Order of the Ancients που νοσηρά κινούμενο, κατευθύνει και υποκινεί την πολιτική σκηνή της χώρας, για να διαπιστώσετε τους κινδύνους που καιροφυλακτούν για τους Βίκινγκ επιδρομείς.
Ο Eivor όμως είναι αποφασισμένος να φτάσει μέχρι το τέλος της διαδρομής. Αυτό προστάζουν άλλωστε η καρδιά και η φιλοδοξία του. Ο Eivor δεν διστάζει να ξεχυθεί στην μάχη και να ματώσει για να βγεί νικητής ή να πεθάνει ένδοξα. Όντας Βίκινγκ θεωρεί ότι η δόξα είναι μια αρετή για την οποία αξίζει να θυσιαστεί κανείς. Η κάθε του πράξη είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την επιμονή του διαβεί την Βαλχάλα, την μεταθανάτια μυθική αίθουσα όπου συγκεντρώνονται όλες οι ψυχές των ένδοξων πολεμιστών για να δειπνήσουν πλάϊ στον σοφό θεό Όντιν. Πάραυτα, κάτι σκοτεινό στοιχειώνει την ψυχή του. Μια άγρυπνη απειλή φωλιάζει μέσα του και ταράζει συθέμελα τα πιστεύω του. Μια προφητεία που θα εξελιχθεί σε ανείπωτη τραγωδία. Τα οράματά του είναι σαφή: θα προδώσει και θα πεθάνει. Το ταξίδι με τελικό προορισμό την Βαλχάλα αποτελεί μια πρώτης τάξης ευκαιρία για τον Eivor να ανατρέψει τα εναντίον του προγνωστικά.
Γιούρια!
Ιστορικά μιλώντας, το Valhalla κατορθώνει να επιτύχει σε πολλαπλά επίπεδα. Αρχικά, αποτυπώνει μαεστρικά την αύρα της περιόδου. Εισχωρεί με συνέπεια στην ιδιοσυγκρασία των Σκανδιναβών και των Σαξόνων. Από την μια, υπάρχουν οι άθεοι ειδωλολάτρες που επιθυμούν να ρημάξουν αλλά και να ελέγξουν τη βρετανική ενδοχώρα προς όφελός τους, μη σεβόμενοι τις ανθρώπινες απώλειες και τις χριστιανικές παραδόσεις. Από την άλλη, οι Αγγλοσάξονες προσπαθούν να κυβερνήσουν απολυταρχικά με κάθε κόστος, προασπίζοντας πολλές φορές τον χριστιανισμό σαν λάβαρο της εξουσίας. Οι σκοτεινές προεκτάσεις της Μεσαιωνικής Αγγλίας δεν επιτρέπουν την συνύπαρξη δύο διαφορετικών ανθρώπινων κοινοτήτων. Οι θρησκευτικές πεποιθήσεις και η η πάλη για την παραμονή στην εξουσία παράγουν προκαταλήψεις, αρνητισμό, καχυποψία, φανατισμό. Σημεία των καιρών.
Πολλοί μπορεί να εκτιμήσετε ότι όλα τα παραπάνω συνηγορούν σε μια τυπική ακολουθία γεγονότων σε Assassin’s Creed. Δηλαδή, σε μια σκοτεινή περίοδο της ανθρωπότητας, ξεπηδάει ένας ήρωας (εν προκειμένω ο Eivor) που μυείται σε μια επαναστατική σέχτα (Hidden Ones) και ξεκινάει τον αποδεκατισμό του δυνάστη (Order of the Ancients), όπως συνέβη με τον Bayek στην AC Origins και με τον Eagle Bearer στο AC Odyssey. Πράγματι, νομοτελειακά συμβαίνει αυτό στο παιχνίδι. Ωστόσο, ο θεματικός άξονας του παιχνιδιού δεν εμβαθύνει τόσο στην αντιπαλότητα των Hidden Ones και Order of the Ancients. Δεν ισχυρίζομαι ότι παραμερίζει την εν λόγω ιστορία. Τουναντίον. Συνοπτικά θα αναφέρω ότι το Valhalla είναι το πιο lore-based παιχνίδι Assassin’s Creed από την εποχή του Desmond Miles. Υπάρχουν τέσσερις σεναριακές πτυχές: present day, past day, Order of the Ancients εναντίον Hidden Ones και μία ακόμη που επιλέγω να μην αναφέρω. Η αλήθεια είναι ότι το κάνω με βαριά καρδιά αλλά είναι καλύτερα να την ανακαλύψετε μόνοι σας.
Blood brothers.
Ωστόσο, γνωρίζω ότι μερικοί “καίγεστε” να μάθετε κάτι, οπότε θα γράψω δύο λόγια επί του θέματος. Εντός του παιχνιδιού παρακολουθείτε δύο cutscenes. Η μία είναι μετά την ολοκλήρωση των animus anomalies (περισσότερα παρακάτω) και η άλλη από το τέλος της “μυστικής” ιστορίας που μόλις ανέφερα. Αν κάνετε μια σύγκριση ανάμεσα στις δυο cutscenes... θα καταλάβετε. Αυτό είναι το μοναδικό “τυράκι” που ρίχνω. Όσο για το τέλος του present day, αυτό είναι σοκαριστικό! Απαντώνται περισσότερα ερωτήματα από όσα θα περίμενε κανείς, με τα γεγονότα που προκύπτουν φυσικά να προκαλούν νέα ερωτήματα. Εν κατακλείδι, σεναριακά το Valhalla για εμένα τουλάχιστον παίρνει με 10 με τόνο. Άψογο, αφηγηματικό, ευφάνταστο και πάνω απ’ όλα ανατρεπτικό.
Σε πρώτη φάση, πρέπει να σταθώ στο world building του τίτλου. Από πού να ξεκινήσω; Τα έχουμε πει πολλές φορές και νομίζω ότι όλοι συμφωνούμε: η Ubisoft είναι μανούλα καημένη στον σχεδιασμό ανοικτών κόσμων, ειδικά στα Assassin’s Creed. Συνδυάζοντας ποσότητα, έκταση, κλίμακα και λεπτομέρεια θεωρώ ότι αυτή την στιγμή κρατά τα ηνία στο χώρο. Ο κόσμος του Valhalla είναι εκτενής, ευρύς, θεόρατος, ποικιλόμορφος. Οφθαλμόλουτρο με τα όλα του
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου