Ακολουθεί ένα απλό format, με στιλ light novel, όπου σε ένα στατικό background συνδιαλέγονται πορτρέτα χαρακτήρων, μετά υπάρχει μια μάχη και πάλι απ’ την αρχή. Καταφέρνει να παρέχει ωραίες στιγμές ανάμεσα στους χαρακτήρες, αλλά δεν κάνει καλή δουλειά στο να συστήσει τους διαφορετικούς χαρακτήρες και κόσμους αν τους συναντάτε για πρώτη φορά. Αυτό το είδος storytelling δουλεύει σε τέτοια παιχνίδια, αλλά και πάλι είναι λιγάκι τεμπέλικο, δεν παίρνει πολλή ώρα και δεν προσφέρει ουσιαστικά κάτι. Ας μιλήσουμε για το roster. Έχουμε χαρακτήρες από τρία διαφορετικά παιχνίδια ξύλου και ένα anime.
Οι περισσότεροι χαρακτήρες έρχονται από το Blazblue ωστόσο, πράγμα εύλογο αν σκεφτείτε πως (κι από την ονομασία φαίνεται) πρόκειται για παιχνίδι της σειράς Blazblue. Οι εκάστοτε αντιπρόσωποι είναι ίσως οι πιο εμβληματικοί του κόσμου τους και έρχονται με γνώριμα movesets και αναφορές. Το στιλ μάχης τους εδώ ταυτόχρονα θυμίζει τον δικό τους κόσμο αλλά και ταιριάζει με το ενιαίο σύστημα που εισάγει το παιχνίδι. Πολύ περισσότερο, οι χαρακτήρες από το Rwby ταιριάζουν γάντι σε ένα περιβάλλον fighting game και η Arc System Works αποδεικνύει πως μπορεί να μετατρέψει το καθετί σε ευφάνταστο fighter. Πιστεύω το μεγαλύτερο θετικό της ανάμιξης όλων αυτών των διαφορετικών σειρών είναι η έκθεσή τους. Περισσότερο πιθανό θεωρώ να βρείτε έναυσμα να τις γνωρίσετε, παρά να έρθετε στο παιχνίδι ως φαν και των τεσσάρων.
Το σύστημα μάχης είναι απλό αλλά ταυτόχρονα βαθύ. Θα έλεγα εύκολο να το κατανοήσετε αλλά δύσκολο να εξοικειωθείτε με αυτό, ειδικά αν είστε καινούριος στο είδος. Χρησιμοποιεί λίγα κουμπιά στα οποία αναθέτει πολύ συγκεκριμένες λειτουργίες και απαιτεί ακόμα λιγότερο περίπλοκους συνδυασμούς για να δουλέψει. Ωστόσο, είναι γεμάτο με ορολογίες και διαφορετικές επιλογές στην μάχη και δεν είναι εύκολο αν είστε ανεξοικείωτοι να μην χαθείτε αρχικά στο κάπως χαοτικό σύστημα. Υπάρχει ευτυχώς ένα κατατοπιστικότατο tactics mode που σας μαθαίνει τα βασικά, πιο προχωρημένες τεχνικές αλλά και συγκεκριμένα για τον κάθε χαρακτήρα ξεχωριστά. Φυσικά, αυτό δεν είναι αρκετό για μια αληθινή μάχη. Υπάρχει όμως το training mode όπου μπορείτε ελεύθερα να θέσετε παραμέτρους και να εξασκηθείτε, το survival mode όπου τα βάζετε με συνεχόμενους αντιπάλους μέχρι να μειωθεί όλη σας η ζωή και φυσικά η επιλογή απλής μάχης με την AI ή με κάποιον φίλο σας.
Αυτό που καταφέρνει καλύτερα το όλο σύστημα μάχης είναι μέσω της απλότητας να είναι προσβάσιμο σε όλους αλλά και να αφήνει περιθώρια για τους προχωρημένους παίκτες να κάνουν τα δικά τους. Πέρα από τα παραπάνω modes υπάρχουν μερικά ακόμη, συνηθισμένα σε τέτοια παιχνίδια, όπως το gallery όπου βλέπετε artwork, βίντεο και assets από το παιχνίδι. Επίσης το shop όπου αγοράζετε με τους πόντους που κερδίζετε στο παιχνίδι διαφορετικά χρώματα για τα ρούχα των χαρακτήρων, καθώς και avatars, τίτλους, εικονίδια κτλ για να φτιάξετε το προφίλ σας και να αλλάξετε ακόμα τον chibi χαρακτήρα που χειρίζεστε όσο περπατάτε στο hub που λειτουργεί σαν μενού. Λείπουν ωστόσο άλλα modes που βλέπουμε συνήθως σε τέτοια παιχνίδια, όπως ένα arcade mode. Η πληθώρα επιλογών για offline, μετά την ιστορία, περιορίζεται δραματικά στο versus και το survival, τα οποία με τη σειρά τους “παλιώνουν” γρήγορα. Είναι πρόβλημα η μακροζωία του offline να κρατάει τόσο λίγο.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου