Ανάμεσα στο δίδυμο Star Wars και Star Trek, προσωπικά υπήρξα παιδιόθεν φανατικός οπαδός του πρώτου. Γνωρίζω πως η θεωρία θέλει τον σωστό geek να είναι φαν και των δύο, δυστυχώς όμως για κάποιο λόγο το Star Trek δεν κατάφερε να με κερδίσει. Ίσως ο λιγάκι φλώρος για τα γούστα μου Kirk ή ο υπερβολικά εξυπνάκιας Spock ή τα εντελώς φτωχά σε σχέση με την έταιρη space opera σκηνικά, κάτι τέτοιο πάντως έφταιξε και πήρα τον άλλο δρόμο. Και παρόλο που αντικειμενικά το κλασικό USS Enterprise είναι ένα από τα πιο εντυπωσιακά διαστημόπλοια από άποψης design, εγώ έπαιρνα απλά μερικές κλεφτιές ματιές στις διάφορες σειρές αλλά και ταινίες που κυκλοφόρησαν. Τα περισσότερα για τη σειρά τα γνωρίζω από το... Big Bang Theory.
Όταν όμως η Ubisoft μας λέει ότι μπορούμε όχι μόνο να επισκεφθούμε, όχι μόνο να είμαστε μέσα, αλλά και να ελέγχουμε το Enterprise, ε ακόμη και ο πιο δύσκολος άνθρωπος υποκύπτει και παίζει το Star Trek: Bridge Crew για το PlayStation VR. Ένα παιχνίδι που από την ώρα που ανακοινώθηκε δημιούργησε τεράστιο αναβρασμό και trekkies που τους έτρεχαν τα σάλια στην ιδέα ότι θα βρίσκονται στη θέση του Kirk. Μεταξύ μας και εμένα κανά σαλάκι μού έτρεξε. Ιδέα και υλοποίηση της Red Storm, στούντιο που ανήκει στη Ubisoft από το 2000, το Star Trek: Bridge Crew είναι ένα παιχνίδι κατά βάση στρατηγικής και δευτερευόντως space simulation. Χρησιμοποιώντας την εμπειρία της από το δημοφιλές VR παιχνίδι Werewolves Within, η Red Storm κάνει ένα μεγάλο άλμα και ντύνει μία ανάλογη VR multiplayer εμπειρία με ένα μεγάλο όνομα όπως το Star Trek. Αποφεύγοντας φανφαρόνικες τεχνικές, μένει στην ουσία του πράγματος με έμφαση στο gameplay.
Συγκεκριμένα, βρίσκεστε στη γέφυρα του Aegis, ενός σκάφους που δημιουργήθηκε για το παιχνίδι στα πρότυπα του κλασικού Enterprise, με εμφανώς όμως προχωρημένη τεχνολογία στα διάφορα συστήματά του. Εσείς είστε ένα από τα μέλη του πληρώματος και παίρνετε μέρος στις διάφορες αποστολές. Σεναριακά υποτίθεται πως το πλήρωμα του Aegis αναζητά ένα νέο ασφαλές μέρος για την δημιουργία κοινωνίας των ευαίσθητων Vulcans, στην πράξη όμως αποτελεί απλά δικαιολογία για πολλές και ποικίλες αποστολές. Αυτές κυμαίνονται από το να εντοπίσετε κάποιο χαμένο σκάφος μέχρι να σώσετε πληρώματα άλλων σκαφών ή απλά να εξερευνήσετε κάποια περιοχή του γαλαξία. Κάθε τέτοια αποστολή, βεβαίως, κρύβει κινδύνους, αφού οι Klingons μπορεί να εμφανιστούν από το πουθενά και να σας επιτεθούν. Ακόμη, όμως, και Klingons να μην υπάρχουν, διάφορες ανωμαλίες ή κομήτες ή άλλοι εξωτερικοί παράγοντες αποτελούν πρόκληση και κίνδυνο για το πλήρωμα.
Η γέφυρα του Aegis με τους τέσσερις βασικούς officers στις θέσεις τους.
Από το πλήρωμα οι playable θέσεις είναι αυτές του helm, του tactical, του engineer και βεβαίως του captain. Πιο αναλυτικά, ο Helm είναι υπεύθυνος για την πλοήγηση του σκάφους. Εάν επιλέξετε τη θέση αυτή θα κληθείτε να οδηγήσετε το Aegis προσεκτικά, ελέγχοντας την ταχύτητα και την κατεύθυνσή του. Παράλληλα είστε υπεύθυνοι για τα impulse jumps (πολύ γρήγορη μετάβαση σε πιο απομακρυσμένα σημεία της εκάστοτε περιοχής του γαλαξία) και για τo διάσημo warp drive, δηλαδή την πιο γρήγορη από την ταχύτητα του φωτός μετάβαση σε άλλους γαλαξίες ή υπερβολικά απομακρυσμένες περιοχές. Στη διάθεσή σας έχετε τόσο το local map, χάρτη της περιοχής στην οποία βρίσκεστε κάθε στιγμή, όσο και το impulse map όπου φαίνονται οι πιο απομακρυσμένες περιοχές στις οποίες μεταβαίνετε κατόπιν εντολής του captain.
Ο engineer είναι ο υπεύθυνος για τις μηχανές του Aegis. Αυτός είναι που δίνει ώθηση στα διάφορα συστήματα και ελέγχει την ισχύ του σκάφους, μοιράζοντας όπως αυτός ορίζει (ή ο καπετάνιος) την ισχύ ανάμεσα σε μηχανές ή οπλικά συστήματα ή ασπίδα. Παράλληλα, έχει στην κατοχή του repairing εργαλεία, ώστε ανά πάσα στιγμή να επιδιορθώνει βλάβες και σφάλματα. Ο tactical officer έχει υπ’ ευθύνη του τα οπλικά συστήματα του Aegis. Υπάρχουν δύο είδη επίθεσης: οι τορπίλες που αποτελούν τα πιο δυνατά χτυπήματα και έχουν μεγάλη εμβέλεια αλλά χρειάζονται χρόνο προκειμένου να ξαναγίνουν διαθέσιμες, και τα phasers που είναι σχεδόν συνεχώς διαθέσιμα αλλά έχουν μικρότερη εμβέλεια και ένταση. Συνάμα, ελέγχετε τα αμυντικά συστήματα του σκάφους, δηλαδή ανεβάζετε ή κατεβάζετε την ασπίδα, ενώ τέλος είστε υπέυθυνοι για το scanning των διάφορων αντικειμένων που υπάρχουν γύρω σας, είτε αυτά είναι σκάφη είτε απλώς αντικείμενα. Μετά το scanning από τον tactical officer, υπάρχει η δυνατότητα παρεμβολής στα συστήματα των σκαναρισμένων σκαφών (πχ απενεργοποίηση ασπίδας ή οπλικών συστημάτων), ενέργεια που μπορεί να γίνει από οποιονδήποτε από τους τρεις officers του πληρώματος.
Τέλος, ο captain είναι αυτός που ελέγχει όλους τους παραπάνω. Καθένας τους μπορεί να κρίνει τί χρειάζεται να γίνει ανά πάσα στιγμή στο πόστο του, ο καπετάνιος είναι αυτός όμως που του δίνει τις εντολές. Ως βοήθημά σας έχετε ένα object log, το οποίο σας υποδεικνύει τις εκκρεμότητες ανά πάσα στιγμή ώστε να μην είστε εντελώς χαμένοι, ενώ μπορείτε να δείτε όλους τους χάρτες, να απαντήσετε σε εξωτερικές κλήσεις άλλων σκαφών και βέβαια να σηκώσετε κόκκινο συναγερμό σε περίπτωση αποτυχίας. Ως captain είστε εσείς που αποφασίζετε και πώς κινείστε, δηλαδή αν ακολουθείτε μία stealth προσέγγιση ή ανοικτή επίθεση στις αποστολές σας. Όλα είναι θέμα στρατηγικής και η στρατηγική σχεδιάζεται από τον καπετάνιο.
Το μεγάλο παράθυρο που προσφέρει θέα στο διάστημα, συμβάλλει πολύ στο immersion.
Στην αρχή του παιχνιδιού υπάρχει εκτενές tutorial, το οποίο καλύπτει όλες τις θέσεις με τις δυνατότητές τους. Μετά το tutorial αποφασίζετε εάν θα ακολουθήσετε solo περιπέτεια ή θα ενώσετε δυνάμεις με online γνωστούς ή αγνώστους. Στην περίπτωση που παίζετε μόνοι σας, αναλαμβάνετε το πόστο του captain και δίνετε οδηγίες στο πλήρωμά σας, ενώ όποτε χρειαστεί μπορείτε να αλλάζετε πόστο και να αναλαμβάνετε κάποιον άλλο ρόλο πριν επιστρέψετε πάλι στην αρχηγική καρέκλα. Σαφέστατα προτείνω προτού ξεκινήσετε το multiplayerτου παιχνιδιού να αναλώσετε αρκετή ώρα σε solo campaign για να εξοικειωθείτε με τους χειρισμούς κάθε πόστου και βασικά για να κατανοήσετε ποιος ρόλος σας ταιριάζει. Όλοι οι ρόλοι είναι καλοσχεδιασμένοι και έχετε υπόψη σας ότι ακόμα και αν κάποιος σας φανεί βαρετός στο solo, οι απαιτήσεις αλλάζουν στο multiplayer. Όλα, βέβαια, είναι υποκειμενικά.
Ο χειρισμός κάθε θέσης είναι εξαιρετικά σχεδιασμένος. Κάθε officer έχει το δικό του touch panel μέσω του οποίου εκτελεί τις ενέργειές του. Υπάρχει η δυνατότητα να εμφανίζεται ένα legend πάνω από κάθε κουμπί με ένδειξη για το τί κάνει, κάτι που είναι ιδιαιτέρως χρήσιμο στην αρχή που δεν πρόκειται να θυμάστε ούτε τα βασικά. Σε γενικές γραμμές, κάθε πόστο έχει αρκούντως βατό χειρισμό που ισορροπεί εξαιρετικά ανάμεσα στο να μην είναι εύκολος, αλλά ούτε και στρυφνός. Βεβαίως όλα αλλάζουν στην περίπτωση που αποφασίσετε να δοκιμάσετε την τύχη σας σε μία αποστολή με το κλασικό Enterprise του 1966. Ω ναι, είναι εφικτό αυτό και είναι όσο εντυπωσιακό ακούγεται. Στην περίπτωση αυτή όλα τα συγχρονα εργαλεία και οι οθόνες αφής αντικαθίστανται από φωτάκια, όπως ακριβώς γινόταν στις δεκαετίες '60-'70 προκειμένου να φαντάζει εντυπωσιακό ένα διαστημόπλοιο. Με την διαφορά ότι τα φωτάκια εκτελούν ενέργειες. Σε αυτό το κομμάτι χρειάζεστε οπωσδήποτε το προαναφερθέν legend γιατί αλλιώς δεν ξέρετε ποιο μπλε κουμπί να πατήσετε και καταλήγετε να κατεβάζετε ασπίδα αντί να πυροβολάτε. Προτείνεται για πολύ εξοικειωμένους παίκτες, αλλά είναι ένα plus που εκτίμησα πολύ.
Όταν επιλέξετε τη γέφυρα του κλασικού Enterprise, αντί για οθόνες έχετε άπειρα πολύχρωμα φωτάκια.
Να σημειώσω, επίσης, ότι πλέον έχουν ενσωματωθεί και τα πολυαναμενόμενα voice commands, που προέκυψαν από συνεργασία της Ubisoft με την IBM. Ως captain, με τη χρήση των commands μπορείτε να δίνετε τις περισσότερες από τις οδηγίες στο πλήρωμά σας, κάτι που μεν δεν πρόλαβα να δοκιμάσω, αλλά πιστεύω ότι θα ενθουσιάσει τους απανταχού trekkies. Στα αρνητικά του χειρισμού αναφέρω ότι το σετάρισμα των θέσεων, ειδικά του captain, έχει bug που εμφανίζεται σε όλες τις πλατφόρμες. Έτσι, αν κάθεστε σε καναπέ παρατηρείτε ότι τα κουμπιά που πρέπει να πατήσετε είναι πολύ χαμηλά και δεν μπορείτε να τα φτάσετε αφού βρίσκει το χέρι σας στον καναπέ. Εναλλακτικά ή χρησιμοποιήστε καρέκλα ή ξανασετάρετε το PSVR με τα χέρια σας ψηλά για να ξεγελάσετε το παιχνίδι και να ανεβάσει τα κουμπιά ψηλότερα.
Στον τεχνικό τομέα, το Star Trek: Bridge Crew τα καταφέρνει πολύ καλά. Αποφεύγει τους υπερεντυπωσιασμούς και μένει στην ουσία, δηλαδή το immersion ότι είστε όντως μέλος του πληρώματος του Aegis. Μην περιμένετε ανυπέρβλητα εφέ ή φωτοσκιάσεις ή textures. Τα γραφικά είναι εντελώς απλά, αλλά και εντελώς λειτουργικά. Όχι ότι δε θα μπορούσαν να είναι και καλύτερα. Τα μοντέλα είναι μέτρια σχεδιασμένα, όπως και το εξωτερικό κομμάτι του γαλαξία, το οποίο μερικές φορές φαντάζει παιδικό. Να σημειώσω, βέβαια, πως στην περίπτωση του κλασικού Enterprise εντυπωσιάστηκα από αυτό που έβλεπα. Ήταν λες και βρίσκομαι σε κινηματογραφικό στούντιο τη δεκαετία του '70. Στον δε ήχο ούτε κρύο ούτε ζέστη. Θα είμαι ειλικρινής, ούτε καν θυμάμαι εάν υπάρχει μουσικό κομμάτι που συνοδεύει το παιχνίδι. Παρόλα αυτά, οι διάφορες ομιλίες και κυρίως τα ηχητικά εφέ είναι πιστά στο σύμπαν του Star Trek.
Τίποτα, όμως, από τα παραπάνω δεν έχει τόση σημασία όσο το multiplayer. Εδώ φαίνεται και η εμπειρία της Red Storm από το Werewolves Within. Μόλις βρεθείτε στην ίδια γέφυρα με άλλους τρεις καταλαβαίνετε την ουσία του παιχνιδιού. Όντας cross-platform έχει μάλιστα μεγάλη βάση παικτών – εγώ έπαιζα πολλάκις με χρήστες του HTC Vive. Εντωμεταξύ η VR κοινότητα είναι τόσο ώριμη, ώστε ακόμα και καινούριοι παίκτες ενσωματώνονται γρήγορα αποφεύγοντας τα κλασικά προβλήματα του multiplayer με παίκτες μικρής ηλικίας ή άλλους που τρολάρουν συνεχώς και χαλάνε την ατμόσφαιρα. Όσες φορές έπαιξα βρέθηκα σε πλήρωμα που έπαιρνε πολύ σοβαρά το ρόλο του ακολουθώντας πιστά τις οδηγίες του καπετάνιου. Εντάξει, εννοείται ότι και πλακίτσες γίνονται και αστεία, αυτή είναι και η ουσία άλλωστε. Δεν έχω μεγάλη εμπειρία με multiplayer παιχνίδια και κυρίως με chat, αλλά τολμώ να πω ότι το καταδιασκέδασα.
Ταξιδεύοντας στο διάστημα.
Ως βασικό πρόβλημα του παιχνιδιού θεωρώ την περιορισμένη ποικιλία στις αποστολές. Στο solo αυτές είναι συνολικά πέντε, αλλά και στο multiplayer, όπου επιλέγετε τυχαίες αποστολές, κάποια στιγμή δείχνουν να επαναλαμβάνονται. Είναι λογικό, βέβαια, ένα παιχνίδι του είδους του να έχει πεπερασμένο αριθμό αποστολών, ευελπιστούμε όμως σε μελλοντικά DLC με έξτρα περιεχόμενο.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου