Alone in the Dark review: απέραντος λαβύρινθος δωματίων και μυστικών


 
Η ιστορία ξεκινάει με την μυστηριώδη εξαφάνιση του Jeremy Hartwood από την έπαυλη Derceto, η οποία είναι ένα σπίτι βοηθείας για ανθρώπους με ψυχολογικά προβλήματα. Η ανιψιά του (και πρωταγωνίστρια του παιχνιδιού) Emily Hartwood, θορυβημένη από την εξαφάνιση του θείου της, προσλαμβάνει τον ντετέκτιβ Edward Carnby (ο δεύτερος πρωταγωνιστής) για να την βοηθήσει στην έρευνα. 
Μαζί ξεκινούν την διαδρομή προς την έπαυλη, η οποία καλύπτεται από την αρχή με ένα πέπλο εγκατάλειψης και μυστηρίου. Ανακρίνοντας τους θαμώνες και εξερευνώντας το περιβάλλον ανακαλύπτετε όλα τα μυστικά που κρύβονται στα δωμάτιά της και ξεκλειδώσετε τον πανάρχαιο τρόμο που έχει απλώσει τα πλοκάμια του από τα θεμέλια του σπιτιού μέχρι τις ψυχές των κατοίκων του.

Η έπαυλη είναι ένας απέραντος λαβύρινθος δωματίων και μυστικών συνδεδεμένα με το υπερφυσικό που μπορεί ανά πάσα στιγμή να παίξει με το μυαλό σας και να σας οδηγήσει σε διαφορετικές περιοχές, εξιστορώντας από πρώτο χέρι σημαντικά γεγονότα του παρελθόντος που σχετίζονται με την υπόθεση που εξετάζετε. Ένα σπίτι που συνεχώς μεταλλάσσεται, αλλάζει τη δομή του και δίνει σάρκα και οστά σε ξεχασμένους εφιάλτες που ανυπομονούν να αναδυθούν στην επιφάνεια. Το μυαλό σας είναι ο μεγαλύτερος αντίπαλός και σας παίζει άσχημα παιχνίδια μέχρι το τέλος της περιπέτειας, ενώ ταυτόχρονα παλεύετε για επιβίωση. Σε γενικές γραμμές, η ιστορία είναι πολύ ωραία στημένη, συνδυάζοντας στοιχεία αστυνομικής περιπέτειας με Lovecraft-ικό τρόμο. Όλοι οι χαρακτήρες που συναντάτε παίζουν σημαντικό ρόλο στην υπόθεση, ο καθένας με την προσωπική του ατζέντα που πρέπει να ξεσκεπάσετε ξετυλίγοντας το κουβάρι των στοιχείων που κρύβει η έπαυλη. Το σενάριο εξελίσσεται αργά και σταθερά με μαεστρία προς την μεγάλη αποκάλυψη και μια βίαιη κορύφωση άνευ προηγουμένου που λειτουργεί λυτρωτικά. Πολύ ωραία λεπτομέρεια είναι ότι το κακό μένει πάντοτε σε κοινή θέα, χωρίς όμως να προδίδει εμφανή σημάδια παρουσίας, παρά μόνο να απλώνει την απειλητική του σκιά προς κάθε κατεύθυνση διακριτικά, προοδευτικά, αλλά και με περίσσια βία στο φινάλε.

Το παιχνίδι είναι τίτλος δράσης τρίτου προσώπου με κύρια χαρακτηριστικά την εξερεύνηση, τους γρίφους και τις μάχες. Ξεκινώντας έχετε την δυνατότητα να επιλέξετε με ποιον χαρακτήρα θέλετε να ζήσετε την ιστορία, δηλαδή είτε την Emily, είτε τον Edward. Η επιλογή αυτή στην πράξη δεν έχει τεράστιες διαφορές όσον αφορά τη συνολική εμπειρία. Οι αλληλεπιδράσεις με τους χαρακτήρες, οι κινηματογραφικές σκηνές και το φινάλε αλλάζουν ελαφρώς, ενώ ο οπλισμός, οι γρίφοι και οι περιοχές παραμένουν ίδια. Υπάρχουν βέβαια εξαιρέσεις, με μικρές περιοχές που οδηγούν σε διαφορετικά μονοπάτια και ξεκλειδώνουν περαιτέρω πληροφορίες για το παρελθόν των πρωταγωνιστών, αλλά είναι μικρές παρακάμψεις που οδηγούν στο ίδιο μονοπάτι. Κάτι εξίσου σημαντικό είναι ότι καθόλη την διάρκεια του παιχνιδιού δεν υπάρχει συνεργασία μεταξύ των δύο πρωταγωνιστών. Ανάλογα με την επιλογή σας, τα μονοπάτια της έρευνάς σας χωρίζονται από την αρχή και είναι ελάχιστες οι φορές που συναντιούνται μέχρι το τέλος του παιχνιδιού.

Αξίζει να τονιστεί ότι τα στοιχεία τρόμου και αγωνίας δεν είναι τόσο έντονα όσο περιμέναμε. Υπάρχουν βέβαια τα καθιερωμένα jumpscares και κάποια εμπνευσμένα τρικ που αλλοιώνουν τον χώρο γύρω σας με σκηνές όπου «ξυπνάει» το κακό παντού γύρω σας και σας κυνηγάει κορυφώνοντας το άγχος. Το παιχνίδι όμως επιλέγει να ισορροπεί μεταξύ αστυνομικής έρευνας και τρομακτικής ατμόσφαιρας (ίσως λίγο παραπάνω από ότι χρειαζόταν) μοιράζοντας το βάρος ισότοπα και όπου απαιτείται. Την περισσότερη ώρα νιώθετε μια ακαθόριστη αόρατη απειλή και μια υποβόσκουσα, βαριά αίσθηση στον περιβάλλοντα χώρο, που αποσυμφορίζεται προβλέψιμα από τις σκηνές δράσης. Λέω «προβλέψιμα» γιατί το παιχνίδι ακολουθεί πολύ συχνά ένα σχεδιαστικό πλάνο όπου οι στενοί διάδρομοι και τα μικρά δωμάτια δίνουν την θέση τους σε μεγάλους χώρους με σκόρπια πυρομαχικά τριγύρω, κάτι που σας προετοιμάζει ψυχολογικά για την επικείμενη μάχη, προτού αυτή ξεκινήσει.

Ο χάρτης είναι ένα πολύ σημαντικό βοήθημα (όπου μπορείτε να τον χρησιμοποιήσετε), καθώς σας δείχνει με σαφήνεια πού βρίσκεστε, ποιες περιοχές έχετε επισκεφθεί και πού απαιτείται να πάτε μετά για να προχωρήσετε την ιστορία. Επίσης σε όλο το χάρτη υπάρχουν σκορπισμένα σύμβολα που υποδηλώνουν άλυτους γρίφους, κλειδωμένες πόρτες κτλ και σας καθοδηγούν στο ταξίδι σας. Ο χάρτης είναι χωρισμένος σε επίπεδα και αποδεικνύεται χρήσιμος πολύ συχνά, στην προσπάθεια σας να ολοκληρώσετε πλήρως το παιχνίδι. Ο φακός σας είναι επίσης πολύ σημαντικός, φωτίζοντας όλα τα σκοτεινά σημεία. Πολύ όμορφη λεπτομέρεια και έξυπνη προσθήκη στο PS5 είναι πως όποτε ανάβετε τον φακό σας το DualSense αυξάνει αυτόματα τη φωτεινότητά του.

Οι πρωταγωνιστές έχουν ένα μικρό οπλοστάσιο στην κατοχή τους, το οποίο ανακαλύπτουν σταδιακά. Ένα περίστροφο, μια καραμπίνα, ένα αυτόματο, καθώς και βόμβες μολότοφ και διάσπαρτα melee weapons αποτελούν τον οπλισμό σας στις μάχες με τους εχθρούς και είναι πολύ χρήσιμα. Τα πυρομαχικά που βρίσκετε είναι επίτηδες περιορισμένα για να ενισχυθεί ο τομέας της επιβίωσης, αλλά όπου χρειάζεται το παιχνίδι σταματάει να είναι φειδωλό και σας προμηθεύει με τα απαραίτητα για να επικρατήσετε. Οι μάχες γενικά είναι ικανοποιητικές και υπάρχουν όπου χρειάζεται για να δώσουν ένταση και ρυθμό στο παιχνίδι, αν και η κάμερα μερικές φορές δυσκολεύεται σε πολύ κλειστούς χώρους να επικεντρωθεί στον εχθρό. Οι μάχες σώμα-με-σώμα είναι επίσης λίγο άγαρμπες, καθώς στην πλειονότητά τους αποτελούν συνεχόμενο πάτημα των κουμπιών μέχρι να πέσει ο εχθρός, χωρίς περαιτέρω στρατηγική και πλάνο. Το πιο χρήσιμο όπλο είναι οι βόμβες μολότοφ, που μπορούν με την έκρηξή τους να εξοντώσουν πολλούς εχθρούς ταυτόχρονα και με εντυπωσιακό τρόπο. Χρειάζεται όμως προσοχή γιατί μέσα στον αναβρασμό της μάχης μπορεί να βρεθείτε και εσείς στις φλόγες.

Ο σχεδιασμός των εχθρών απογοητεύει λίγο, καθώς ενώ έχουν αρκετή ποικιλία, υπολείπονται σε λεπτομέρεια και τρομακτικά χαρακτηριστικά. Όλοι είναι παραλλαγές ενός λασπώδους ακαθόριστου μοτίβου το οποίο συναντάται σε διάφορες μορφές και παραλλαγές, χωρίς όμως να σας προκαλούν τρόμο, κυρίως αν έχετε και γεμάτα τα όπλα σας με πυρομαχικά. Ως προς τη νοημοσύνη τους περιορίζονται στα απολύτως απαραίτητα, χωρίς συνεργασίες και ειδικές επιθέσεις και η εξολόθρευση τους γίνεται σχετικά εύκολα και ανώδυνα. Τα τελικά boss (με δική τους μπάρα υγείας) είναι μόλις δύο και δεν διεκδικούν δάφνες ποιότητας ούτε σε σχεδιασμό, ούτε και σε επιβλητικότητα. Τα μοτίβα επίθεσής τους γίνονται εύκολα κατανοητά και δεν αποτελούν ιδιαίτερη πρόκληση, πέρα από κάποιες μικρές, έντονες στιγμές όπου χρειάζεται να αντιμετωπίσετε κύματα εχθρών σε μικρό χώρο.

Οι γρίφοι είναι μέτριας δυσκολίας και βρίσκουν τη χρυσή τομή, προσφέροντας διευκολύνσεις στους αρχάριους, αλλά και την απαραίτητη πρόκληση που ψάχνουν οι βετεράνοι του είδους. Απαιτούν μελέτη του χώρου, έρευνα των στοιχείων που έχετε στην κατοχή σας, και συχνή αναδρομή στο inventory για να μάθετε χρήσιμες πληροφορίες. Σε γενικές γραμμές είναι ευχάριστοι και δένουν αρμονικά τα κομμάτια ανάμεσα στην εξερεύνηση και στις σκηνές δράσης. Δεν λείπουν βέβαια τα πισωγυρίσματα και ο ενδελεχής έλεγχος των δωματίων, αλλά η αριστοτεχνική αρχιτεκτονική της έπαυλης σας βοηθάει πολύ στην περιήγηση και στην κατανόηση των χώρων, με πολλά shortcuts για να κερδίζετε χρόνο. Αξίζει να σημειωθεί ότι κατά την διάρκεια της εξερεύνησης καλείστε να βρείτε κάποια σετ ειδικών αντικειμένων που ξεκλειδώνουν ανταμοιβές όπως όπλα, κρυφές πληροφορίες και εναλλακτικά φινάλε. Χρειάζεται να παίξετε και με τους δύο πρωταγωνιστές για να καταφέρετε να συλλέξετε όλα τα ειδικά αντικείμενα (κάποια είναι κλειδωμένα ανάλογα με τον χαρακτήρα), αλλά είναι ένα έξτρα μπόνους που σας βάζει στο τρυπάκι για επιπλέον playthrough. Η συνολική διάρκεια του τίτλου δεν ξεπερνάει τις οκτώ ώρες ακόμα κι αν είστε προσεκτικός και ψάχνετε τα πάντα.

Ο κόσμος του παιχνιδιού οπτικά είναι πολύ ενδιαφέρων και λεπτομερής. Η έπαυλη Derceto είναι ένα τεράστιο, μυστηριώδες οικοδόμημα που μοιάζει ζωντανό αλλά και παρατημένο ταυτόχρονα, κάτι που αποτυπώνεται με πολύ όμορφο τρόπο. Τα τεράστια δωμάτια με τα έπιπλα και την απόκοσμη διακόσμηση, τα ταριχευμένα ζώα, η αλλοπρόσαλλη, σχεδόν τρομακτική μορφή τέχνης κάθε είδους, σας βάζουν για τα καλά στο κλίμα. Τα περιβάλλοντα που εκτείνονται πέρα από τα όρια της έπαυλης έχουν μεγάλη ποικιλία και περιλαμβάνουν τμήματα πόλεων, σκονισμένες βιβλιοθήκες γνώσης, χιονισμένα βουνά, ξεχασμένους ναούς στην έρημο και βαλτώδεις εκτάσεις. Τα μοντέλα των χαρακτήρων είναι ωραία και λεπτομερή, κυρίως οι δύο πρωταγωνιστές που παίζονται εξαιρετικά από τους David Harbor και η Jodie Comer. Η μουσική συμβάλλει σημαντικά στην δημιουργία ατμόσφαιρας, υιοθετώντας τζαζ ακούσματα που συναντάμε σε νουάρ αστυνομικές ταινίες και όντας πολύ ταιριαστή με την εποχή όπου διαδραματίζεται το παιχνίδι. Ωραία έμπνευση η παραμόρφωση γνωστών μουσικών ακουσμάτων με φάλτσες νότες που εντείνουν το άγχος σας καθώς περιηγείστε στην έπαυλη. Τα ηχητικά εφέ επίσης στέκονται στο ύψος των περιστάσεων, με τις ρεαλιστικές ριπές των όπλων, τα τριξίματα των πορτών και τις κραυγές των τεράτων να αυξάνουν την αδρεναλίνη.

Share on Google Plus

About Freegr network

    Blogger Comment
    Facebook Comment

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου