Asterix and Obelix XXL 2 Review

Οι Αστερίξ και Οβελίξ, το αγαπημένο δίδυμο των παιδικών μας (και όχι μόνο) χρόνων, επιστρέφει δριμύτερο στις οθόνες μας με το remaster του Asterix and Obelix XXL 2. Όντας λάτρης του ηρώων που δημιούργησαν οι ευφυέστατοι René Goscinny και Albert Uderzo, έχω την άποψη ότι στο gaming οι συμπαθείς Γαλάτες πάντα τύχαιναν μεταχείρισης δυσανάλογης του ονόματος και της ιστορίας τους. Δεν θυμάμαι κάποιο παιχνίδι Asterix and Obelix που να έχει πραγματικά ξεχωρίσει προσφέροντας αυτό το ιδιαίτερο χιουμοριστικό και σατιρικό κλίμα των κόμικ, παρά τις κατά καιρούς φιλότιμες προσπάθειες σε κάθε είδους κονσόλα και arcade.
Μια φιλότιμη προσπάθεια ήταν και το Asterix and Obelix XXL2, το οποίο επιστρέφει ανανεωμένο. Η ιστορία του Asterix and Obelix XXL 2 περιστρέφεται γύρω από τον Πανοραμίξ (ονομάζεται Getafix από την Αγγλική μετάφραση), τον γνωστό Δρυίδη του ανυπότακτου Γαλατικού χωριού και εφευρέτη του μαγικού ζωμού που δίνει υπερδυνάμεις σε όποιον το πιει. Σε ένα εισαγωγικό cutscene που βγάζει μάτια με την κάκιστη ποιότητά του (περισσότερα παρακάτω), γίνεστε μάρτυρας μιας σύναξης δρυίδων και την διαφαινόμενη προδοσία του Πανοραμίξ καθώς, σε συνεργασία με τον γνωστό μας Καίσαρα, όλοι οι δρυίδες συλλαμβάνονται από τον ρωμαϊκό στρατό και μεταφέρονται στο Laς Vegum. Πρόκειται για ένα στημένο ρωμαϊκό θεματικό πάρκο θανάτου το οποίο αποτελείται από διάφορες περιοχές επηρεασμένες από μνημεία και ιδιαίτερα χαρακτηριστικά πόλεων όπως πχ ο Πύργος του Άιφελ. Έτσι, ο Αστερίξ και ο Οβελίξ (και φυσικά ο Ιντεφίξ) αναλαμβάνουν την αποστολή να ταξιδέψουν εκεί, να σώσουν τους δρυίδες και να ανακαλύψουν τί έχει συμβεί ακριβώς με τον αγαπημένο τους Πανοραμίξ. Κατά την διάρκεια της περιπέτειας μπορείτε να παίξετε με τον εύστροφο μικρόσωμο Αστερίξ και με τον γιγαντόσωμο -“αλλά όχι χοντρό”- Οβελίξ, εναλλάσσοντάς ανά πάσα στιγμή με το πάτημα ενός κουμπιού. Ακόμα και αν έχετε ιδιαίτερη προτίμηση, το ίδιο το παιχνίδι σας αναγκάζει σε σημεία να αναλάβετε τον έλεγχο είτε του ενός, είτε του άλλου, για να λύσετε τους γρίφους του και να προχωρήσετε την ιστορία. Δεν έχει σημασία με ποιον χαρακτήρα παίζετε το action μέρος, καθώς το gameplay αλλάζει ουσιαστικά όταν χρειάζεται να λύσετε γρίφους που απαιτούν δύο χαρακτήρες ή όταν απαιτείται πχ να περάσετε από ένα στενό πέρασμα στο οποίο μόνο ο Αστερίξ χωράει λόγω μεγέθους.
Οι κινήσεις που έχει ο κάθε χαρακτήρας στο μέρος της δράσης είναι πανομοιότυπες αν και προσωπικά βρίσκω τον Oβελίξ αρκετά πιο αργό στις κινήσεις του και αναποτελεσματικό σε σύγκριση με τον ταχύτατο Αστερίξ.. Μιλώντας για δράση, φυσικά δεν θα μπορούσε να λείπει το κλασικό ξυλοφόρτωμα των φουκαράδων των Ρωμαίων. Έτσι λοιπόν το ρεπερτόριό σας περιλαμβάνει μπουνιές, κλωτσιές, λιώσιμο και στριφογυρίσματα αντιπάλων στον αέρα, χρήση εχθρών σαν ζωντανό μαστίγιο και άλλους συνδυασμούς κινήσεων μέχρι την... εμβληματική εκτόξευση στον ουρανό των λεγεωνάριων με τα σανδάλια τους καρφωμένα στο χώμα. Ο περιβόητος μαγικός ζωμός έχει επίσης την τιμητική του και εμφανίζεται σαν power-up, κάνοντάς σας άτρωτο για μικρό χρονικό διάστημα και καθόλα πρόθυμο να στείλετε κάθε Ρωμαίο στον αγύριστο. Με την εξολόθρευση των εχθρών σας και την πρόοδό σας επιβραβεύεστε με κράνη-τρόπαια τα οποία αποτελούν ουσιαστικά το “χρήμα” του παιχνιδιού. Με αυτό μπορείτε να αγοράσετε αναβαθμίσεις που αφορούν την υγεία σας, τις ειδικές κινήσεις και τα skills σας, σε ένα απλοϊκό -και πρωτοεμφανιζόμενο- skill tree. Παρόλο που το παιχνίδι ξεκινάει έντονα με πολλή δράση, θα έλεγα γρήγορα ξεφουσκώνει, κυρίως λόγω του μπερδεμένου σχεδιασμού των πιστών, των επαναλαμβανόμενων πραγμάτων που καλείστε να κάνετε και της προβληματικής κάμερας σε διάφορα σημεία κατά την διάρκεια της μάχης. Η νοοτροπία του παιχνιδιού είναι “σκότωσε τάδε αριθμό εχθρών για να προχωρήσεις, κάνε ένα διάλειμμα λύνοντας ένα γρίφο και συνέχισε σκοτώνοντας πάλι 50 πχ εχθρούς”. Αυτό σε συνδυασμό με το τυφλό μοτίβο “χτυπάω-ζαλίζω-αποτελειώνω” μπορεί να κουράσει από την μέση του παιχνιδιού και έπειτα. Έπειτα η κάμερα έχει την τάση να κολλάει μπροστά σε δέντρα ή τοίχους διακόπτοντας την οπτική επαφή σε κρίσιμα σημεία μαχών όπου απαιτείται ακρίβεια κινήσεων.
 Κάποια challenges που αφορούν εξόντωση κυμάτων εχθρών με κλιμακούμενη δυσκολία, δεν καταφέρνουν να αντισταθμίσουν την μικρή διάρκεια του παιχνιδιού (περίπου έξι-επτά ώρες) και είναι σίγουρο ότι θα δοκιμάσουν τα νεύρα σας και την υπομονή σας. Η ρουτίνα της επανάληψης εξισορροπείται κάπως από τους ευφάνταστους εχθρούς και το πλήθος των easter eggs και gaming αναφορών που υπάρχουν στο παιχνίδι. Έτσι, συναντάτε τον Ρωμαίο Λεγεωνάριο... Μάριο, τον Sam Fisher, την αρσενική ευτραφή παραλλαγή της Lara Croft και δεκάδες άλλους χαρακτήρες, τοιχογραφίες, ζωγραφιές και σκηνικά που παραπέμπουν σε κάτι γνώριμο και αποτελούν ευχάριστες πινελιές. Τέλος να πούμε ότι υπάρχει και fast travel για να γυρίζετε σε προηγούμενες περιοχές και να ανακαλύπτετε τυχόν πράγματα προς συλλογή ή να δοκιμάζετε την τύχη σας σε challenges που αφήσατε πίσω.
Share on Google Plus

About Freegr network

    Blogger Comment
    Facebook Comment

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου