Pathfinder: Kingmaker Review

Το Dungeons and Dragons αποτελεί εδώ και πολλές δεκαετίες τον ορισμό του γνήσιου RPG και της εμπειρίας των επιτραπέζιων παιχνιδιών φαντασίας. Πολλά παιχνίδια έχουν προσπαθήσει να μεταφέρουν την εμπειρία αρχικά στο PC, όπου και το είδος των επικών RPG εγκαθιδρύθηκε, και αργότερα στις κονσόλες. 
Τα περισσότερα από αυτά παρέκλιναν αρκετά από την γνήσια εμπειρία, όχι τόσο λόγω έλλειψης του dungeon master ή της παρέας, αλλά γιατί πρόσθεσαν υπερβολικά στοιχεία δράσης στο παικτικό μέρος. Το αποτέλεσμα ήταν, όταν περάσαμε από τα αρχέγονα αριστουργήματα, γόνους της Advanced Dungeons and Dragons κανονολογίας όπως Baldur’s Gate, Icewind Dale, Planescape Torment και το πρώτο Neverwinter Nights (τρίτη έκδοση κανόνων), σε νεότερες αποδόσεις του επιτραπέζιου, η εμπειρία σταδιακά να οδηγείται σε μετριότητα, χαρακτηριστική της έλλειψης του γνήσιου πλούτου των κανόνων. Ακριβώς στην παλιά εμπειρία θέλει να μας γυρίσει το Pathfinder: Kingmaker της Owlcat Games. Το παιχνίδι είναι εμπνευσμένο από το θρυλικό πρώτο Baldur’s Gate κι έτσι σκοπός του είναι η πιστή απόδοση των κανόνων του Pathfinder. Το Pathfinder αποτελεί μια ανακαίνιση των κανόνων του DnD 3.5, έτσι ώστε να εξομαλυνθούν περίπλοκοι κανόνες αλλά και για να αφαιρεθούν μερικώς και σε σημεία ολικώς οι εξτρεμιστικές φαντασιώσεις του Monte Cook για το balancing των εκατομμυρίων επιλογών. 
Για να μην τα περιπλέκω πολύ, το Pathfinder είναι μια πιο μαζεμένη και ισορροπημένη εκδοχή της 3.5, αρκετά εμπορική στον χώρο των επιτραπέζιων RPG. Όπως καταλαβαίνετε, έχουμε να κάνουμε με ένα καθαρόαιμο group-based RPG με turn-based μάχη που βασίζεται στα pause, spells per day και initiative checks με συγκεκριμένη ταχύτητα ανά μονάδα και φυσικά απίστευτα λεπτομερές σύστημα δημιουργίας χαρακτήρων, σύνταξη με το καλό ή το κακό ανάλογα με τις επιλογές διαλόγων και λεπτομερείς προσωπικότητες ΑΙ χαρακτήρων. Η διαδικασία δημιουργίας χαρακτήρων απεικονίζεται πάνω σε βιβλίο, δίνοντας κι εκεί ακόμα την αίσθηση του tabletop και είναι απ’ άκρη σ’ άκρη πιστή στους κανόνες. Να ξεκαθαρίσω από την αρχή ένα πράγμα: το παιχνίδι δεν είναι καθόλου φιλικό σ αυτούς που δεν ξέρουν τους κανόνες ήδη! Δεν σας εξηγεί πολλά -υπάρχουν κάποια χρήσιμα tips, όπως για παράδειγμα ότι η θετική ενέργεια κάνει ζημιά στους undead- και μην περιμένετε να μάθετε τους κανόνες μέσα από το παιχνίδι. Χρειάζεται να ανατρέξετε σε εξωτερικές πηγές (Google, YouTube) για να μάθετε περισσότερα. Δοκιμάζετε και αποτυγχάνετε, ξανά και ξανά. Αν ανακαλύψετε πως ο ήρωάς σας δεν είναι βέλτιστος για μεγαλύτερες δυσκολίες, τότε πάτε πάλι από την αρχή στην δημιουργία. Απλά πράγματα..
 Όπως είναι αναμενόμενο από ένα τέτοιο RPG, το class system είναι εξαιρετικό. Βαθύ, με αμέτρητες -για τα δεδομένα video game- επιλογές σε build στατιστικών, φυλών, κλάσεων, ξορκιών, passive ικανοτήτων, αλλά ταυτόχρονα και τόσο απλό για κάποιον που είναι εξοικειωμένος με τις έννοιες και τα αρχετυπικά concepts επικής φαντασίας. Oι βασικές κλάσεις είναι οι Alchemist, Barbarian, Bard, Cleric, Druid, Fighter, Inquisitor, Magus, Monk, Paladin, Ranger, Rogue, Sorcerer, Wizard. Oι prestige classes, οι οποίες ξεκλειδώνονται μέσω του περίφημου multiclass system, είναι οι Arcane Trickster (Rogue με πρόσβαση σε arcane μαγεία για να προστεθεί το backstab damage multiplier σε ray ξόρκια), Dragon Disciple (inherent spellcaster που παίρνει πρόσβαση σε μόνιμη δρακο-μορφοποίηση), Eldtrich Knight (o λατρεμένος από πολλούς πολεμιστής-μάγος), Mystic Theurge (η ενοποίηση divine και arcane μαγείας), Stalwart Defender (σας αρέσουν τα dwarves ironbreakers στο Warhammer fantasy; ), Duelist (ξιφομάχος που βασίζεται στον καταιγισμό των critical strikes στους αντιπάλους - κακός εναντίον constructs και undead).
Share on Google Plus

About Freegr network

    Blogger Comment
    Facebook Comment

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου