The Crew 2 Review για όλους

Από την ανακοίνωσή του, το The Crew 2 συνοδεύτηκε από σκεπτικισμό, τόσο λόγω του μέτριου προκατόχου του, όσο και λόγω της για πολλούς υπέρμετρης φιλοδοξίας του. Η προσθήκη οχημάτων όπως ταχύπλοα και αεροπλάνα φαντάζει ελκυστική, αλλά έχει ευαίσθητες ισορροπίες που μπορούν να στείλουν το παιχνίδι στην κορυφή ή στον πάτο. 
Το The Crew 2 πλέον είναι εδώ, οπότε ας δούμε αν και τί καταφέρνει να προσφέρει τελικά στους φαν των racers. Ξεκινάτε δημιουργώντας το avatar σας μέσα από λίγες και τυπικές επιλογές. Ένα ολιγόλεπτο εισαγωγικό βίντεο είναι το μόνο που σας παρουσιάζει το σχεδόν ανύπαρκτο σενάριο και αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό. Το παιχνίδι δεν έχει κάποιο δραματικό σενάριο όπου έφαγαν μπαμπέσικα κάποιο αγαπημένο σας πρόσωπο και εσείς για κάποιο λόγο πρέπει να οδηγήσετε γρήγορα αυτοκίνητα εις μνήμη του για να πάρετε εκδίκηση. 
Το παιχνίδι σας ρίχνει κατευθείαν στην δράση με μόνη αφορμή ότι εσείς και χιλιάδες άλλοι απλά είστε “γκαζάκιδες” και παίρνετε μέρος σε αγώνες γιατί απλά σας αρέσει η ταχύτητα. Γίνεται μια επιτυχημένη προσπάθεια παρουσίασης του πάθους των οδηγών για την ταχύτητα σαν τρόπο ζωής, μένοντας στα βασικά και χωρίς ανόητες αμπελοφιλοσοφίες, διατηρώντας το σενάριο σε τυπικά επίπεδα παρουσίασης ώστε να είναι η αφορμή για εσάς να βρεθείτε πίσω από το τιμόνι. Δεν υπάρχουν ΑΙ χαρακτήρες και κινηματογραφικές σκηνές που διακόπτουν την δράση και από τα πρώτα λεπτά γίνεται ξεκάθαρο ότι ο πυρήνας του παιχνιδιού είναι οι αγώνες με τα πάρα πολλά διαθέσιμα οχήματα. Υπάρχουν τέσσερις κατηγορίες αγώνων -street, offroad, freestyle και proracing- οι οποίες με τη σειρά τους χωρίζονται σε υποκατηγορίες καλύπτοντας σχεδόν κάθε πιθανό αγώνισμα και όχημα που μπορείτε να φανταστείτε σε ξηρά, θάλασσα και αέρα.
 Η ποικιλία και η ποσότητα αυτών τρομάζει με την καλή έννοια και σας δημιουργεί τουλάχιστον στην αρχή έναν ευχάριστο πονοκέφαλο για το τί να πρωτοκάνετε. Οι επιλογές που υπάρχουν μπορούν καλύψουν τα γούστα όλων. Μπορείτε να λάβετε μέρος σε αγώνες που γίνονται μέσα στην πόλη σε ειδικά διαμορφωμένες διαδρομές με “απλά” καθημερινά αυτοκίνητα, να αγωνιστείτε σε κανονικές πίστες (όχι αληθινές) με GT, touring cars, μονοθέσια F1, drag racing, drift ή να απολαύσετε την άγρια ομορφιά της αμερικάνικης υπαίθρου με οχήματα εκτός δρόμου. Υπάρχουν ακόμα δίκυκλα μεγάλου κυβισμού και εκτός δρόμου, monster trucks και βέβαια ταχύπλοα και μονοθέσια αεροπλάνα. Σε κάθε αγώνισμα ανεξάρτητα από τη θέση που τερματίζετε, κερδίζετε χρηματικά ποσά, αλλά και followers που είναι ουσιαστικά οι πόντοι εμπειρίας σας και όσους περισσότερους έχετε τόσα περισσότερα αγωνίσματα γίνονται διαθέσιμα για εσάς. Εκτός από τους πόντους εμπειρίας και τα χρηματικά ποσά που λαμβάνετε μετά το τέλος του αγώνα, με τυχαία εμφάνιση γίνονται διαθέσιμα και μηχανικά εξαρτήματα διαφορετικής ποιότητας για να αναβαθμίσετε τα οχήματα σας σε οκτώ διαφορετικούς τομείς. Δυστυχώς οι απολαβές χρημάτων, πόντων εμπειρίας και εξαρτημάτων αναβάθμισης δεν είναι αρκετές, με αποτέλεσμα το grinding να εκτοξεύεται σε σημείο όπου όλα τα αγωνίσματα από ένα σημείο και μετά γίνονται βαρετά.
 Στα πρώτα επίπεδα του χαρακτήρα σας, το παιχνίδι σας βομβαρδίζει με απολαβές, όχι όμως αρκετές για μπορέσετε να βρεθείτε πίσω από το τιμόνι των κορυφαίων οχημάτων. Υπεραυτοκίνητα όπως Ferrari, Lamborghini, Koenigsegg κτλ έχουν τιμή που κυμαίνεται από μερικές εκατοντάδες χιλιάδες έως 1+ εκατομμύριο credits. Αν λάβετε υπόψη ότι ο μέσος όρος χρηματικών απολαβών είναι περίπου 15 με 25 χιλιάδες credits με κάποιες ελάχιστες εξαιρέσεις, φανταστείτε πόσο χρόνο πρέπει να σπαταλήσετε κάνοντας τα ίδια και τα ίδια μόνο και μόνο για να πάρετε ένα αυτοκίνητο. Επειδή όμως πρόκειται για παιχνίδι της Ubisoft, υπάρχει και η εύκολη λύση να χρησιμοποιήσετε πραγματικά χρήματα για να αποκτήσετε πρόσβαση στα καλύτερα οχήματα χωρίς κόπο. Είναι αδιανόητο μετά από τον ντόρο και την γενική κατακραυγή για τα microtransactions, loot boxes κτλ να βγαίνει πάλι παιχνίδι που προσπαθεί να οδηγήσει τον παίκτη να ξοδέψει επιπλέον πραγματικά χρήματα, μέσω της άνισης σχέσης μεταξύ in-game απολαβών και χρόνου ενασχόλησης. Επίσης, μετά από πέντε-έξι ώρες, ίσως και λιγότερο, έχετε ξεκλειδώσει σχεδόν όλα τα είδη αγώνων και από εκεί και πέρα επαναλαμβάνονται ξανά και ξανά Δεν είναι μόνο το περιεχόμενο αλλά και ο χειρισμός των οχημάτων που αφήνει μια κάπως γλυκόπικρη γεύση. 
Η συμπεριφορά των αυτοκινήτων είναι 100% arcade, κάτι λογικό και αναμενόμενο, όμως το θέμα είναι ότι λίγο πολύ όλα τα αυτοκίνητα συμπεριφέρονται ακριβώς το ίδιο. Είτε οδηγείτε μια Aston Martin με μόλις 300 άλογα, είτε το θηρίο τη La Ferrari, είτε την τροποποιημένη για αγώνες GT Pagani Zonda, οι διαφορές είναι ελάχιστες και απογοητευτικές. Αν και υπάρχει μια μπάρα που σας ενημερώνει για το επίπεδο δυσκολίας κάθε αυτοκινήτου στην οδήγηση, που κυμαίνεται μεταξύ easy και expert, η συμπεριφορά των αυτοκινήτων σε γενικές γραμμές παραμένει ίδια. Τα αυτοκίνητα έχουν με διαφορά την καλύτερη οδηγική συμπεριφορά και αίσθηση, σε σχέση με τα υπόλοιπα οχήματα που είναι μέτρια έως απογοητευτικά σε αυτόν τον τομέα.
Share on Google Plus

About Freegr network

    Blogger Comment
    Facebook Comment

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου