PlayStation VR Worlds Review

Το PlayStation VR κυκλοφόρησε τον περασμένο Οκτώβριο, με έναν ουδόλως ευκαταφρόνητο αριθμό τίτλων τη στιγμή κυκλοφορίας. Ένας από αυτούς, ίσως ο σημαντικότερος, είναι το PlayStation VR Worlds. Σημαντικότερος, γιατί από τη μία χρησιμοποιήθηκε ως το κύριο demo του PS VR στα κατά τόπους καταστήματα αλλά και το διαδίκτυο, ενώ από την άλλη κάνει χρήση όλων των λειτουργιών της συσκευής με απόλυτα επιτυχημένο τρόπο. Σε κάθε περίπτωση, δηλαδή, είναι ένα εξαιρετικό tech demo του PS VR. Με τιμή, όμως, που αγγίζει τα 40 ευρώ αναρωτιέται κανείς: αξίζει ως αυτόνομο παιχνίδι;
Το VR Worlds στην πραγματικότητα είναι μία σουίτα που περιλαμβάνει πέντε παιχνίδια: Ocean descent, VR Luge, Scavenger’s Odyssey, Dangerball και London Heist. Ας τα δούμε ένα ένα.
Το Ocean Descent δεν χαρακτηρίζεται ως παιχνίδι, καθώς απουσιάζει πλήρως οποιοδήποτε gameplay. Είναι περισσότερο μία VR εμπειρία ή μάλλον τρεις εμπειρίες, καθώς περιλαμβάνει τρία modes: wildlife tour, coral reef και shark encounter. Και στα τρία αναλαμβάνετε το ρόλο ενός δύτη μίας μάλλον όχι πολύ επιστημονικής αποστολής και βρίσκεστε σε ένα κλουβί βυθού (από αυτά που χρησιμοποιούνται για προστασία ή και παρακολούθηση καρχαριών). Στα δύο πρώτα στόχος σας είναι να παρατηρείτε τη θαλάσσια χλωρίδα και πανίδα που υπάρχει τριγύρω σας, χωρίς όμως να μπορείτε να αλληλεπιδράσετε με αυτήν με κανέναν τρόπο. Απλώς παρακολουθείτε. Ούτε κάτι μικρά ψαράκια που μπαίνουν μέσα στο κλουβί σας δε μπορείτε να αγγίξετε. Το shark encounter mode όμως έρχεται για να σας υπενθυμίσει ότι δεν είναι κατ’ ανάγκη ευχάριστο να αγγίζετε ό,τι κολυμπάει. Το συγκεκριμένο αποτελεί μακράν την καλύτερη εμπειρία από τα τρία και το βασικό demo για το τί σημαίνει VR. Και πάλι βρίσκεστε στο κλουβί και βυθίζεστε όλο και πιο βαθιά, αλλά από ένα σημείο και μετά έχετε να αντιμετωπίσετε (ή μάλλον να παρακολουθήσετε) έναν ωραιότατο και τεράστιο λευκό καρχαρία να περιτριγυρίζει το κλουβί και γιατί όχι, να επιτίθεται σε αυτό. Απολαυστικό VR με πολύ καλό immersion. Δεν σας κρύβω ότι ενώ είχα δει δεκάδες βιντεάκια με το shark encounter, τη στιγμή της επίθεσης τινάχτηκα πίσω για τα καλά.
Πίσω καλέ μου καρχαρία!!
Πίσω καλέ μου καρχαρία!!
Τα γραφικά στο Ocean Descent είναι ευκρινέστατα, πολύχρωμα και αρκούντως αληθοφανή. Ο ήχος παρόμοια κυμαίνεται σε πολύ καλά επίπεδα (ιδιαίτερα απολαυστικός ο ήχος από τις μπουρμπουλήθρες), ενώ το 3D στα ακουστικά του PS VR λειτουργεί άψογα. Το immersion, όπως προαναφέρθηκε, είναι πολύ καλό, δυστυχώς όμως η απουσία gameplay είναι έντονη. Τόσο, που το συγκεκριμένο παιχνίδι θα το χαρακτήριζα καθαρά ως tech demo - ωραίο, αλλά demo. Προφανώς, λόγω στατικότητας δηλαδή, δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος ναυτίας, όσο ευαίσθητοι και αν είστε.
Το VR Luge είναι το πιο αμφιλεγόμενο, για μένα, από τα πέντε παιχνίδια. Σε αυτό κάνετε luge (το έλκηθρο/πατίνι πλάτης που είναι και ολυμπιακό άθλημα, ελληνική μετάφραση δεν βρήκα) σε δρόμο, προσπαθώντας να αποφύγετε αυτοκίνητα, πέτρες και άλλα εμπόδια και να επιτύχετε καλούς χρόνους, ενώ αναπτύσσετε ταχύτητες έως και 120 μίλια την ώρα. Το μόνο που έχετε να κάνετε για να αποφύγετε τα εμπόδια, είναι προκειμένου να στρίψετε δεξιά ή αριστερά να κινείτε το κεφάλι σας προς την αντίστοιχη κατεύθυνση. Υπάρχουν δύο modes, ένα στο οποίο έχετε συγκεκριμένο χρόνο να περάσετε τις πίστες και ένα στο οποίο μετριέται ο χρόνος σας και στο τέλος συγκρίνεται με τους χρόνους άλλων παικτών.
Τα γραφικά στο συγκεκριμένο παιχνίδι είναι αρκετά όμορφα. Εξωτερικοί χώροι με λεπτομέρειες - βουνά, άσφαλτος, αυτοκίνητα και φορτηγά είναι καλοσχεδιασμένα. Λόγω, όμως της φύσης του παιχνιδιού δεν πρόκειται να κοιτάξετε παρά μόνον ευθεία, οπότε οι όποιες λεπτομέρειες υπάρχουν, είναι μεν καλοδεχούμενες αλλά περιττές. Ο ήχος είναι μέτριος. Η μουσική επένδυση είναι, τουλάχιστον για εμένα, άκυρη σε σημείο εκνευριστικό, ενώ τα ηχητικά εφέ δεν εκμεταλλεύονται το 3D των ακουστικών του PS VR και δε βοηθούν στο immersion. Και τώρα που το ανέφερα, αυτό είναι το μεγαλύτερο μειονέκτημα του συγκεκριμένου παιχνιδιού. Ακόμα και όταν ξάπλωσα προκειμένου να αντιγράψω τη στάση σώματος που έβλεπα, δεν ένιωθα σε καμία περίπτωση την αδρεναλίνη, την ταχύτητα και τον κίνδυνο που θα έπρεπε να νιώθω. Στην τελική, έκανα πατίνι σε έναν δρόμο ταχείας κυκλοφορίας με αυτοκίνητα που οδηγούν σαν τρελά και άλλα πολλά. Αν μην τι άλλο, θα έπρεπε ένα φόβο να τον αισθανθώ. Όσον αφορά τη ναυτία, οι ευαίσθητοι πιστεύω θα έχουν μία ενόχληση λόγω υψηλής ταχύτητας και συνεχόμενων στροφών. Μικρή όμως.
Κάντε άκρη λέμεεεεεε!
Κάντε άκρη λέμεεεεεε!
Στο Scavenger’s Odyssey αναλαμβάνετε τον ρόλο ενός εξωγήινου που με το διαστημικό του όχημα-mech χρειάζεται να εξερευνήσει διάφορους κομήτες και να σκοτώσει εξωγήινα (α καλό ε;) πλάσματα προκειμένου να εντοπίσει ένα αντικείμενο. Το εν λόγω παιχνίδι είναι το μόνο από τα πέντε του πακέτου που προσφέρει ελεύθερη μετακίνηση στους εξωτερικούς και εσωτερικούς χώρους είτε με τον αριστερό μοχλό είτε με την μέθοδο των αλμάτων. Με το R2 του DualShock χρησιμοποιείτε το λέιζερ όπλο του οχήματος, ενώ με τo R1 χρησιμοποιείτε την αντιβαρυτική ακτίνα προκειμένου να τραβήξετε διάφορα αντικέιμενα γιατί είτε εμποδίζουν την κίνησή σας είτε για να τα χρησιμοποιήσετε ως έξτρα όπλα για τους εχθρούς. Με τον ίδιο τρόπο ξεκλειδώνετε μικρές αναβαθμίσεις για το όπλο ή energy boosts. Το παιχνίδι έχει αρκετό ενδιαφέρον, το immersion είναι πολύ καλό, αλλά δεν είναι ότι θα μείνει και στην καρδιά σας. Και να μην το είχατε παίξει δε θα χάνατε τίποτα.
Τα γραφικά είναι πολύ καλά, με τους κομήτες και γενικά τους διαστημικούς εξωτερικούς χώρους να είναι εξαιρετικά σχεδιασμένοι, αν και επικρατεί μία ελαφριά θολούρα. Οι εσωτερικοί χώροι κυμαίνονται σε πιο μέτρια επίπεδα, ενώ τα διάφορα πλάσματα που έχετε να αντιμετωπίσετε είναι πιθανόν τα πιο κακώς σχεδιασμένα. Σε γενικές γραμμές η γραφική απεικόνιση είναι καλή, αλλά δε φτάνει το επίπεδο του Eve: Valkyrie. Η συνολική διάρκεια του Scavenger’s Odyssey κυμαίνεται περίπου στη μία ώρα και το replayability είναι μάλλον φτωχό. Παρόλο που υπάρχουν μέθοδοι αποφυγής ναυτίας - blinders που εμφανίζονται όταν κάνετε άλματα ή όταν στρίβετε απότομα, πιστεύω ότι οι ευαίσθητοι θα αισθανθούν ιδιαίτερα ενοχλημένοι. Προσωπικά, παρότι έχω μεγάλη ανοχή στο VR δεν κρύβω ότι μετά από κανά 20λεπτο παιχνιδιού άρχισα να αισθάνομαι ζαλάδα.
Και φτάνουμε στο Dangerball, το πρώτο εξαιρετικό παιχνίδι του πακέτου. Ένα μοντέρνο Pong με πολύ καλό VR και με gameplay εξαιρετικά εθιστικό, που αποδεικνύει ότι το απλό μπορεί να είναι πολύ καλύτερο από το πολύπλοκο. Σε αυτό δεν χειρίζεστε την μπάλα - ΕΙΣΤΕ η μπάλα. Κουνώντας το κεφάλι (και μαζί με αυτό το headset), σημαδεύετε και αποκρούετε τα χτυπήματα του αντιπάλου. Προσοχή, όμως, κάθε αντίπαλος έχει και μία ιδιαίτερη ικανότητα: άλλος μπορεί με άνεμο να κάνει φάλτσα, άλλος να πετάξει δύο μπάλες ταυτόχρονα, άλλος να εκτοξεύσει την μπάλα προς τα εσάς κλπ. Εσείς με τη σειρά σας έχετε την δυνατότητα να κάνετε φάλτσα εάν χτυπήσετε την μπάλα με μία ταυτόχρονη στροφή του κεφαλιού και να εκτινάξετε την μπάλα με δύναμη εάν τη χτυπήσετε σαν να κάνετε κεφαλιά στο ποδόσφαιρο. Εκτός από το tournament mode, στο οποίο πρέπει να κερδίσετε πέντε αντιπάλους προκειμένου να στεφθείτε πρωταθλητής, υπάρχει και το Score attack mode στο οποίο χτυπάτε την μπάλα προς τον τοίχο, ο οποίος περιλαμβάνει πάνελ με συγκεκριμένα σκορ. Καθώς περνάει ο χρόνος και όσο περισσότερο αντέχετε, τόσο περισσότερο αυξάνεται η ταχύτητα της μπάλας σε σημείο που γίνεται απίστευτα έντονο το gameplay. Στο τέλος αυτού του mode, εμφανίζεται η λίστα με τα σκορ των παικτών ανά την υφήλιο και την δική σας θέση στον πίνακα.
Θα φας τη σκόνη μου!
Θα φας τη σκόνη μου!
Το immersion είναι πολύ καλό, λόγω της ωραίας, αν και απλής, απεικόνισης του σταδίου και της “πίστας”, αλλά κυρίως λόγω του εξαιρετικού gameplay. Ναυτία δεν παίζει εδώ, μιλάμε για στατικό gameplay. Πολύ καλό παιχνίδι και το βασικό του πακέτου με μεγάλο replaybility. Σίγουρα θα επανέρχεστε πού και πού για να βελτιώνετε το σκορ σας.

Το The London Heist είναι το απόλυτο παιχνίδι του πακέτου. Ένα δημιούργημα που σας μένει στο μυαλό και σας κάνει να εύχεστε να ήταν μεγαλύτερο σε διάρκεια εάν όχι και αυτόνομο παιχνίδι. Είστε μέλος μίας ομάδας Λονδρέζων γκάνγσκτερ. Η ιστορία ξεκινάει με εσάς να βρίσκεστε σε ένα γκαράζ υπό την απειλή ενός “ντουκιού”, του Mickie. Το στόρι κάνει μία αναδρομή στο πρόσφατο παρελθόν, κατά τη διάρκεια του οποίου εσείς αναλαμβάνετε να εντοπίσετε και να κλέψετε τη Serena, ένα τεράστιο διαμάντι για λογαριασμό του Frank, του αρχηγού της συμμορίας. Το παιχνίδι αποτελείται από επτά κεφάλαια, με το τελευταίο από αυτά να έχει τρία φινάλε, ενώ κάθε ένα προσφέρει και κάτι διαφορετικό σαν εμπειρία. Τα τέσσερα είναι περισσότερ οexperience/interactive movie, καθώς η διαδραστικότητα είναι μεν έντονη λόγω VR, αλλά σαν gameplay είναι μάλλον φτωχά. Τα άλλα δύο είναι action/shooter
Share on Google Plus

About Freegr network

    Blogger Comment
    Facebook Comment

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου