NBA Live 14 Review

Το NBA Live είναι μία από τις πιο ιστορικές σειρές στο χώρο των αθλητικών παιχνιδιών, με ένδοξο παρελθόν, κυρίως τη δεκαετία από 1995-2005. Όμως λίγο η σταδιακή κυριαρχία ενός πολύ δυνατού ανταγωνιστή όπως το NBA 2K στις κονσόλες της εποχής και λίγο το απαρχαιωμένο πλέον gameplay, έφεραν τη σειρά σε απόλυτη παρακμή, φτάνοντας σε κάποια φάση να σταματήσει η ετήσια κυκλοφορία της. Η αρχή της νέας γενιάς φέρνει το NBA Live 14 με καινούρια μηχανή γραφικών (Ιgnite) και πολλές υποσχέσεις για επιστροφή στο σωστό δρόμο. Δυστυχώς όμως για άλλη μια φορά αποδεικνύεται ότι το NBA Live είναι σαν ένας ξεπεσμένος παλαίμαχος σταρ που δεν αποφασίζει να βάλει τέλος στην καριέρα του και εκτείθεται...
Αφού περάσετε το εισαγωγικό βίντεο που σας βάζει στο κλίμα του παιχνιδιού, έρχεστε στα μενού τα οποία αν και κάπως χοντροκομμένα, είναι σωστά δομημένα, με τα διαθέσιμα modes αρκετά ευδιάκριτα. Τα modes διακρίνονται για τη ποικιλία τους, πράγμα που αυξάνει την προσμονή σας να μπείτε στον αγωνιστικό χώρο και να δείτε τί ψάρια πιάνει το NBA Live 14. Συγκεκριμένα, μπορείτε να παίξετε φιλικό είτε μόνοι σας, είτε με κάποιον φίλο, είτε online, να φτιάξετε τη δική σας δυναστεία στο Dynasty mode, να αναλάβετε το ρόλο ενός παίκτη με σκοπό να τον οδηγήσετε στην κορυφή μέσα από το Rising Stars mode, να παίξετε συγκεκριμένες αποστολές μέσα στη χρονιά στο Live Season, ενώ υπάρχει και το Ultimate Team mode το οποίο είναι το αντίστοιχο εθιστικό mode που έχετε δει και στη σειρά FIFA. Το αν θα ασχοληθείτε με την πληθώρα των modes εξαρτάται από το πόσο μπορείτε να συνελθετε από το εγκεφαλικό που θα πάθετε παίζοντας το παιχνίδι για πρώτη φορά.
Μπαίνοντας στον αγωνιστικό χώρο θα σας κυριεύσει η απογοήτευση για μια σειρά από λόγους που έχουν να κάνουν με το gameplay, τον οπτικό τομέα, αλλά και τα δεκάδες προβλήματα που καταστρέφουν την εικόνα του NBA Live 14. Όσον αφορά το gameplay, το παιχνίδι είναι ο ορισμός του arcade, καθώς ένα και μόνο screen από τον ψηλό αρκεί, για να μπείτε με μπάσιμο και να καρφώσετε στο καλάθι. Η AI των αντιπάλων σας είναι δε τόσο περιορισμένων δυνατοτήτων που συνεχίζετε να σκοράρετε για συνεχόμενες επιθέσεις με τον ίδιο τρόπο και δεν μπορούν να αντιδράσουν σε καμία στιγμή του αγώνα. Επιπλέον, τα κλεψίματα και τα κοψίματα που συμβαίνουν σε κάθε ματς θυμίζουν ερασιτεχνικό αγώνα μπάσκετ. Θα δείτε και φάσεις που ξεφεύγουν πέρα από κάθε λογική, όπως να κλέβετε μπάλες πιέζοντας τον αντίπαλο από πίσω, κάτι που σε ολόκληρο τον πλανήτη είναι ο ορισμός του φάουλ. Η κατάσταση διορθώνεται στο υψηλότερο επίπεδο δυσκολίας, αλλά και πάλι το gameplay δεν ικανοποιεί σε καμία περίπτωση.
Η γυαλάδα στα μοντέλα των παικτών χαλάει τον όποιο ρεαλισμό.
Η γυαλάδα στα μοντέλα των παικτών χαλάει τον όποιο ρεαλισμό.
Αντίστοιχα, το animation των παικτών είναι και αυτό τόσο απαρχαιωμένο που νομίζετε ότι παίζετε παιχνίδι του PS2. Οι κινήσεις των παικτών είναι κοφτές, μοιάζοντας ρομποτικές, ενώ πολλές φορές γίνονται αστείες, ειδικά όταν ποστάρετε τον αντίπαλο και προσπαθείτε να σουτάρετε εν κινήσει ή όταν προσποιηθείτε ότι θα σουτάρετε κι ενώ είστε στον αέρα πασάρετε την μπάλα στον συμπαίκτη σας. Το ίδιο αστεία είναι και η φυσική της μπάλας, καθώς ακολουθεί τους δικούς της κανόνες όταν χτυπάει τη στεφάνη ή την... πλάτη του αντιπάλου σας.

Ο οπτικός τομέας από την άλλη πλευρά είναι υποφερτός για παιχνίδι της προηγούμενης γενιάς, αλλά μακριά από τα δεδομένα της νέας γενιάς. Ο ιδρώτας στα πρόσωπα των παικτών και οι ζάρες που κάνουν οι φανέλες των παικτών δίνουν μία next-gen νότα. Στον αντίποδα όμως βλέπετε υπερβολικά «γυαλισμένα» μοντέλα παικτών με πρόσωπα και εκφράσεις που δεν διακρίνονται για την αληθοφάνεια τους και αμέτρητα προβλήματα όπως σώματα παικτών που μπλέκονται μεταξύ τους ή μπλέκονται με τους διαιτητές, κάμερα που χάνει τον προσανατολισμό της και άλλα. Ιδιαίτερα ενοχλητικές είναι και οι “σκιές” στα μοντέλα των αθλητών που εμφανίζονται για δέκατα του δευτερολέπτου μετά από time out ή αλλαγές, όταν δηλαδή φορτώνουν ξανά τα γραφικά στην οθόνη. Την κατάσταση δεν βοηθούν καθόλου τα αδύναμα ηχητικά εφέ, αφού η ατμόσφαιρα που επικρατεί στο γήπεδο θυμίζει φιλικό αγώνα προετοιμασίας. Άνευρος είναι και ο σχολιασμός των αγώνων, ο οποίος τουλάχιστον έχει την απαραίτητη ποικιλία σε προτάσεις και δεν καταντά επαναλαμβανόμενος.
Share on Google Plus

About Freegr network

    Blogger Comment
    Facebook Comment

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου