Κρίνοντας πως αξίζει το ρίσκο, μια τριμελής ομάδα επιστημόνων αναλαμβάνει την μελέτη της εξωγήινης αυτής ζωής, μέσα από έναν μη ανιχνεύσιμο διαστημικό σταθμό που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον άγνωστο πλανήτη και ελπίζει στην εδραίωση μιας ειρηνικής σχέσης. Όταν στα μισά της αποστολής χάνεται η επικοινωνία με την ομάδα, ένας ειδικός (εσείς) φτάνει στο σταθμό για να μάθει τί ακριβώς συνέβη. Η εξερεύνηση του διαστημικού σταθμού Espial λαμβάνει χώρα ως επί το πλείστον σε ατμοσφαιρικά περιβάλλοντα, όπως το μισοσκότεινο σαλόνι, η ακατάστατη κουζίνα και τα εγκαταλελειμμένα δωμάτια. Μέσω απλής παρατηρητικότητας, μαθαίνετε πως η κυβερνήτρια Mia γυμνάζεται καθημερινά, ο μηχανικός-πειραχτήρι Aiden έχει πάθος με το μποξ και ο μελετηρός επιστήμονας Silas έχει φέρει στο σταθμό πολλά από τα βραβεία που έχει κερδίσει.
Όπως συμβαίνει στα περισσότερα παιχνίδια του είδους, δεν μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τα περισσότερα από τα αντικείμενα που βλέπετε γύρω σας, όμως πολλά από αυτά αρκούν για να πουν την ιστορία των ιδιοκτητών τους. Η εξέλιξη της ιστορίας γίνεται μέσω ηχητικών εγγραφών που ανακαλύπτετε σε πολλά από τα δωμάτια. Κάθε εγγραφή περιέχει διαλόγους ανάμεσα σε δύο από τα τρία μέλη της ομάδας του σταθμού, με την κάθε μία να σας φέρνει όλο και πιο κοντά στη λύση του μυστηρίου. Αν και στην πλειοψηφία τους οι διάλογοι έχουν αρκετό ενδιαφέρον, δεν παύουν να είναι υπερβολικά σύντομοι για να δώσουν μια πλήρη εικόνα σχετικά με την προσωπικότητα του πληρώματος. Ναι μεν μαθαίνετε για την ύπαρξη κάποιας σχέσης, όμως δεν μαθαίνετε αρκετά ώστε να νοιαστείτε γι’ αυτήν. Κάποιος έχει προσωπικά προβλήματα που ίσως επηρέασαν την απόδοσή του στο σταθμό, όμως αυτό το ανακαλύπτετε μέσα από απρόσωπα κείμενα ή e-mails. Δεν βλέπετε ποτέ το πρόσωπο κανενός, ο πρωταγωνιστής (εσείς) δεν μιλάει ποτέ και γνωρίζετε μόνο εκείνες τις πληροφορίες που είναι άκρως απαραίτητες για την εξέλιξη του σεναρίου.
Η διαδραστικότητα με το περιβάλλον είναι αρκετά εκτενής, καθώς μπορείτε να κοιτάξετε από κοντά σχεδόν ό,τι αντικείμενο υπάρχει γύρω σας, όπως ποτήρια, εργαλεία κτλ, όμως σπάνια βρίσκετε κάτι σημαντικό που αποθηκεύεται αυτόματα στο inventory. Επίσης, δεν υπάρχουν περιγραφές των αντικειμένων αυτών, με αποτέλεσμα να πρέπει να βγάλετε μόνοι σας τα συμπεράσματά σας ή να φανταστείτε την ιστορία τους, κάτι που δεν είναι απαραίτητα κακό αλλά βλάπτει την αφήγηση του “αφηγηματικού” (όπως αυτοαποκαλείται) adventure. Η δυνατότητα να περπατάτε πιο γρήγορα με το πάτημα ενός κουμπιού είναι ευπρόσδεκτη, όμως το να σκύβετε για να ανοίξετε το ντουλάπι με τις κονσέρβες ή να δείτε τι περιέχει ένας κάδος σκουπιδιών μάλλον είναι περιττό. Ομοίως, το μενού της επαυξημένης πραγματικότητας (augmented reality), όπου εμφανίζονται μπροστά σας ο χάρτης, το inventory και οι στόχοι σας, μπορεί να είναι αρκετά εντυπωσιακό, όμως δεν το χρειάζεστε συχνά, δεδομένου του μικρού μεγέθους του σταθμού και του inventory με τα ελάχιστα αντικείμενα.
Μεταξύ των ηχητικών ντοκουμέντων καλείστε να λύσετε διάφορους γρίφους, όπως το να ξεκλειδώσετε ντουλάπια ενώνοντας τις τελείες με τη σωστή σειρά, την επιστροφή εργαλείων στον αποθηκευτικό τους χώρο και την επισκευή ενός ρομπότ. Οι γρίφοι είναι λογικοί, δεν γίνονται επαναλαμβανόμενοι και “δένουν” αρμονικά με την ιστορία, παρόλα αυτά είναι λίγοι και ξεχνιούνται γρήγορα. Υπάρχει μόνο ένα save για κάθε playthrough και το auto-save απουσιάζει, που σημαίνει πως οφείλετε να σώζετε συχνά την πρόοδό σας. Κατά τη διάρκεια του review στο PS4 το παιχνίδι μου “κόλλησε” λίγο πριν το τέλος και αναγκάστηκα να επαναλάβω τα τελευταία λεπτά.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου