To σενάριο του Helldivers 2 είναι το λιγότερο ανύπαρκτο. Για την ακρίβεια, η ιστορία κρατάει περίπου δύο λεπτά, όσα και η εισαγωγή που βλέπετε κάθε φορά που εισέρχεστε στο μενού. Είναι κακό αυτό; Στη συγκεκριμένη περίπτωση όχι.
Αυτό το απότομο, το ότι το παιχνίδι χωρίς καμία άλλη εξιστόρηση, παρά μόνο μία εισαγωγή και ένα υποτυπώδες training των πέντε λεπτών , σας ρίχνει κατευθείαν στα νύχια, τις δαγκάνες και τα δόντια των εχθρών, είναι η ουσία του. Μιλάμε για άμεση, γρήγορη και έντονη διασκέδαση, η οποία βέβαια είναι αρκετά επαναλαμβανόμενη και ολίγον εφήμερη. Όσο και να αναπτυχθεί μελλοντικά το παιχνίδι, η εμπειρία δεν πρόκειται να αλλάξει σημαντικά και καθώς δεν υπάρχει κάποιο σεναριακό υπόβαθρο να στηρίξει το gameplay, θεωρώ πως το παιχνίδι θα στηρίζεται βασικά σε νεοεισερχόμενους παίκτες. Παρόλα αυτά, για όσο ασχοληθείτε να είστε σίγουρος πως αποτελεί μία ευχάριστη εμπειρία.
Ο κάθε helldiver έχει το δικό του διαστημόπλοιο, το οποίο ο καθένας μπορεί να ονομάσει με συνδυασμό λέξεων μέσα στο παιχνίδι. Στη συνέχεια μπορεί κατευθείαν να επιλέξει αποστολή σε κάποιο γαλαξιακό σύστημα. Τα συστήματα γύρω από την Super Earth (το όνομα της παγκόσμιας γήινης ομοσπονδίας) είναι δύο: ένα στο οποίο έχουν κάνει απόβαση εξωγήινα έντομα σε στιλ Starship Troopers, και ένα στο οποίο επικρατούν τα Automatons, ανδροειδή που μοιάζουν σα να βγήκαν από τον πόλεμο με τις μηχανές στο Terminator. Σε κάθε γαλαξιακό σύστημα υπάρχουν πλανήτες που δεν έχουν απελευθερωθεί ακόμη 100% και στους οποίους υπάρχουν διάσπαρτες αποστολές προς ολοκλήρωση. Εσείς επιλέγετε γαλαξιακό σύστημα, κατόπιν πλανήτη και τέλος αποστολή και στη συνέχεια εκτοξεύεστε στο σημείο προσγείωσης που έχετε επιλέξει. Έχετε δύο επιλογές: ή να φέρετε την αποστολή εις πέρας μόνος, ή να συμμετάσχετε σε αποστολή που έχει ήδη αναλάβει άλλος ή άλλοι helldivers. Και στην πρώτη περίπτωση, όμως, μπορεί κάποιος άλλος helldiver να πάρει μέρος στην δική σας αποστολή.
Το παιχνίδι είναι φτιαγμένο με το βάση το co-op και αυτό φαίνεται από πολλά στοιχεία. Καταρχάς, η δυσκολία όταν παίζετε solo είναι ιδιαίτερα μεγάλη, με έντομα να σας περικυκλώνουν και να χάνετε συνεχώς. Φανταστείτε πως ακόμη και όταν μαζεύονται τρεις-τεσσερις helldivers (ο μέγιστος αριθμός είναι τέσσερις) σε αποστολή με χαμηλό βαθμό δυσκολίας, τα πράγματα και πάλι είναι σκούρα με ισχυρά έντομα ή ρομπότ να σας επιτίθενται. Επιπλέον, το παιχνίδι είναι πολύ βαρετό όταν μάχεστε μόνος, καθώς δεν υπάρχει κάποιο single-player campaign με κάποιο σκοπό που να διατηρεί το ενδιαφέρον. Απλά εκτοξεύεστε σε έναν πλανήτη χωρίς περαιτέρω οδηγίες με μόνη σας βοήθεια το χάρτη και μοναδικό στόχο την εξολόθρευση εχθρών.
Μόλις ξεκινήσετε μία αποστολή, στο χάρτη που έχετε στην διάθεσή σας οι τελικοί στόχοι των αποστολών είναι εμφανώς σημειωμένοι, κάνοντας τον προσανατολισμό στους διάφορους πλανήτες ευκολότερο. Οι στόχοι αυτοί μπορεί να περιλαμβάνουν από διάσωση ανθρώπινου δυναμικού, έως καταστροφή εχθρικών εγκαταστάσεων ή απλά εκκαθάριση όλων των εχθρών σε μία περιοχή. Όταν σας πλησιάζουν εχθροί, αυτό αποτυπώνεται στο χάρτη με κόκκινες τελείες που αναβοσβήνουν, βοηθώντας σας έτσι να καταλάβετε από ποια πλευρά έρχονται αυτοί. Γιατί το παιχνίδι, σε αντίθεση με τον προκάτοχό του, είναι shooter τρίτου προσώπου. Στο πρώτο Helldivers, λόγω της ισομετρικής κάμερας μπορούσατε να εντοπίσετε εγκαίρως τους εχθρούς βλέποντας από ποια πλευρά έρχονται. Εδώ τα πράγματα είναι πολύ πιο ρεαλιστικά και πρέπει να συμβουλεύεστε το χάρτη, αλλά και να προσπαθείτε να δείτε και να ακούσετε από πού έρχονται οι εχθροί.
Η απόκριση των όπλων είναι αρκετά ρεαλιστική, ειδικά για το είδος του παιχνιδιού, ενώ η ποικιλία τους είναι καλή. Θα μπορούσαν να υπάρχουν περισσότερα είδη οπλισμού από την αρχή, αλλά σε κάθε περίπτωση υπάρχει αρκετή ποικιλία από αυτά όσο αυξάνετε το level σας. Οπλισμό μπορείτε να αγοράζετε ξοδεύοντας μετάλλια που κερδίζετε από αποστολές. Όμοια μπορείτε να αγοράσετε και κράνη, πανοπλίες και κάπες, έχοντας έτσι μία ποικιλία επιλογών στην διαμόρφωση του χαρακτήρα σας. Παρόμοια είδη μπορείτε να αγοράσετε και μέσω microtransactions, κάτι που προσωπικά με ενοχλεί πάντα, αν και εδώ υπάρχουν κυρίως διακοσμητικά πράγματα και όχι κάτι που αλλάζει το ρου της μάχης (άλλωστε το παιχνίδι δεν είναι ανταγωνιστικό για να ανησυχείτε).
Η μέγιστη βοήθεια του κάθε helldiver είναι τα stratagems. Αυτά επιστρέφουν από το πρώτο παιχνίδι και έχουν ενισχυθεί σε ποικιλία. Πρόκειται για πακέτα οπλισμού, προμηθειών ή αμυντικών συστημάτων, τα οποία εκτοξεύονται από το διαστημόπλοιό σας μόλις εσείς τα «παραγγείλετε» μέσω εντολών (πρέπει να πατήσετε με τη σειρά τα βελάκια κίνησης όπως εμφανίζονται δίπλα στο κάθε stratagem). Κάποια προσφέρουν ισχυρότερα όπλα, κανόνια λέιζερ ή μπαζούκας, άλλα εκτοξεύουν βόμβες ναπάλμ από αεροσκάφη εναντίον των στόχων, ενώ υπάρχουν και πακέτα προμηθειών για γέμισμα σφαιρών κτλ. Τα stratagems αποτελούν εξαιρετική προσθήκη, αφενός γιατί είναι πολύ ισχυρά και σας βοηθούν στο να φέρετε εις πέρας την αποστολή σας, αφετέρου γιατί προσδίδουν μία πινελιά στρατηγικής στον τίτλο. Τα περισσότερα stratagems προσφέρονται σε πεπερασμένο αριθμό, επομένως πρέπει να τα χρησιμοποιείτε με σχετική φειδώ. Πέραν αυτού, πρέπει να προσέχετε ιδιαίτερα πότε θα ενεργοποιήσετε ένα stratagem, καθώς μόλις το χρησιμοποιήσετε χρειάζεται από κάποια δευτερόλεπτα έως και δύο λεπτά μέχρι να ξαναφορτίσει και να μπορεί να χρησιμοποιηθεί εκ νέου.
Οι εχθροί σε γενικές γραμμές είναι απολαυστικοί, αν και για να είμαι ειλικρινής τα automatons δε μου αρέσουν ιδιαίτερα, καθώς κάνουν περίεργους, ελαφρώς τρομακτικούς ήχους και σας βγάζουν λίγο από την ωμή διασκέδαση, κάνοντάς σας να νιώθετε πως τα πράγματα σοβάρεψαν. Τουναντίον, το να σκοτώνετε κατά ριπάς αμέτρητα ζουζούνια που σας επιτίθενται είναι άκρως απολαυστικό. Να σημειώσω πως μόλις ένας helldiver πεθάνει, κάποιος από την ομάδα πρέπει μέσω εντολής να κάνει reinforcement, που σημαίνει πως ένας άλλος helldiver που εσείς πάλι ελέγχετε εκτοξεύεται από το διαστημόπλοιο για να βοηθήσει στην αποστολή. Σε κάθε αποστολή υπάρχει πεπερασμένος αριθμός από reinforcements που μπορείτε να κάνετε, ενώ αν αυτά τελειώσουν όποιος helldiver σκοτωθεί δε θα μπορεί να συνεχίσει. Στην περίπτωση αυτή οι υπόλοιποι helldivers πρέπει να ολοκληρώσουν την αποστολή, ενώ η ομάδα χάνει πόντους γιατί δεν κατάφερε να συλλέξει όλους τους helldivers με το αεροσκάφος διαφυγής.
Το παιχνίδι δυστυχώς δεν προσφέρει local co-op όπως ο προκάτοχός του. Αυτό προσωπικά το θεωρώ αρνητικό, καθώς η απόλυτη διασκέδαση θα ήταν να μαζευτείτε τέσσερις φίλοι σε ένα σπίτι και να ξενυχτήσετε παίζοντας. Τώρα οι επιλογές είναι να βρείτε online τρεις φίλους και να δημιουργήσετε ομάδα ή να παίξετε με αγνώστους. Το τελευταίο είναι πάντα δύσκολο, καθώς μπορεί να πέσετε σε περίεργους ή εμμονικούς τύπους. Πχ προσωπικά έφαγα πόρτα από μία ομάδα, καθώς μετά από πέντε αποστολές που είχαμε παίξει, στην τελευταία ένα stratagem μου που εκτόξευε νάρκες προκάλεσε αρκετά friendly fire με αποτέλεσμα να με κλωτσήσουν από το παιχνίδι χωρίς δεύτερη σκέψη.
Αρχικά το παιχνίδι μαστιζόταν από διάφορα bugs , ενώ υπήρξε μεγάλο πρόβλημα στην απόκριση των servers. Υπερβολικά μεγάλος αριθμός παικτών προσπαθούσαν να μπουν στο παιχνίδι με αποτέλεσμα οι servers να μπουκώνουν και τελικά το παιχνίδι να με αφήνει απέξω. Το πρόβλημα στην περίπτωση αυτή ήταν ότι δε μπορούσα καν να μπω στο μενού, άρα δε μπορούσα ούτε single player να παίξω – καθιστούσε δηλαδή το παιχνίδι unplayable. Μετά από διορθώσεις, αναβαθμίσεις και ανακοινώσεις το εν λόγω πρόβλημα μάλλον έχει επιλυθεί θα έλεγα – δεν το συνάντησα ξανά, παρόλα αυτά δείχνει τον προβληματισμό γύρω από τα online παιχνίδια. Ο λόγος, βέβαια, για το παραπάνω κλείσιμο ενδεχομένως είναι πως το Helldivers 2 αποτελεί στην ουσία έναν τεράστιο γαλαξιακό πόλεμο, με τους πλανήτες να απελευθερώνονται συνεχώς όλο και περισσότερο από ομάδες ή μεμονωμένους helldivers. Επομένως, προκειμένου να κρατιούνται τα στατιστικά έγκυρα, είτε παίζετε single είτε με ομάδα, πρέπει να είστε συνδεδεμένοι στον server.
Ο χειρισμός είναι αρκετά απλός, με τις σκανδάλες να χρησιμοποιούνται για στόχευση και πυροβολισμό, ενώ τα βελάκια κίνησης για εναλλαγή όπλων και ένεση υγείας. Για τα stratagems, reinforcements και resupply, όπως προαναφέρθηκε, χρησιμοποιούνται συγκεκριμένες αλληλουχίες με τα βελάκια κίνησης, κάτι που σημαίνει πως πρέπει να είστε γρήγορος στις εντολές αυτές γιατί τις χρησιμοποιείτε ενόσω σας επιτίθενται δεκάδες ζουζούνια ή ρομπότ. Για εξάσκηση, στα διαστημόπλοια υπάρχει ένα mini-game που κάνει ακριβώς αυτό: βάζει αλληλουχίες που πρέπει να εκτελείτε μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα, κάτι που, εκτός από διασκεδαστικό, είναι και προπόνηση για τις πραγματικές αποστολές.
Στον τομέα των γραφικών, το παιχνίδι εκπλήσσει ευχάριστα. Δεν έχει κάποιο εικαστικό ΑΑΑ επιπέδου που ρίχνει σαγόνια, αλλά είναι εντυπωσιακά ανώτερο σε σχέση με τον προηγούμενο τίτλο. Επίσης, για τα δεδομένα των online games, τα γραφικά είναι πολύ προσεγμένα. Κάθε πλανήτης έχει δική του μορφολογία, πχ άλλος με πολλά νερά, άλλος με δάση, άλλος με πάγους, ενώ υπάρχουν και σημεία με λάβα, τοξικά αέρια και βέβαια βράχια μικρά και τεράστια. Οι helldivers είναι ωραίοι τύποι, ενώ οι κάπες τους κυματίζουν εντυπωσιακά. Τέλος τα ειδικά εφέ είναι πολύ όμορφα με ρεαλιστικούς ηλεκτρισμούς, φωτιές, βόμβες και τα συναφή να συνοδεύουν την δράση. Ο ήχος είναι επίσης καλός, με τις ατάκες των helldivers να δίνουν ρέστα. Καθώς ουσιαστικά πρόκειται για σατιρικό παιχνίδι, κάθε helldiver σκοτώνει για χάρη της Δημοκρατίας – μίας δημοκρατίας βέβαια που είναι μάλλον απολυταρχικό φιλοπόλεμο καθεστώς, το οποίο έχει βάλει στόχο την εξολόθρευση των εχθρών χωρίς να δίνει καμία σημασία στα μιλιούνια στρατιωτών του που σκοτώνονται. Η μουσική είναι ωραία, με τα στρατιωτικά εμβατήρια και τις πομπώδεις ενορχηστρώσεις εύλογα να κυριαρχούν.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου