Οι στόχοι σας είναι λοιπόν δύο: να συμπληρώσετε το Pokedex που σας έδωσε ο καθηγητής Oak με 151 Pokemon (μόνο η πρώτη γενιά υπάρχει, όπως είναι φυσικό, με εξαίρεση τις μοφές Shiny και Alolan μορφές και το Meltan) και να κερδίσετε τους Elite 4 ώστε να κατακτήσετε τον τίτλο του απόλυτου Pokemon Master! Για να καταφέρετε το δεύτερο πρέπει να κερδίσετε και τα οκτώ εμβλήματα που υπάρχουν σε κάθε ένα από τα οκτώ γυμναστήρια του Kanto (το κάθε ένα σε διαφορετική πόλη), ενώ για το πρώτο πρέπει αρχικά να έχετε αγοράσει την έκδοση του παιχνιδιού με το αξεσουάρ Poke Ball Plus (ώστε να πάρετε μέσω κωδικού τον Mew). Αν έχετε παίξει τις αρχικές εκδόσεις θα δέιτε ότι μιλάμε για την ίδια ακριβώς εμπειρία, με τις ίδιες πόλεις, τους ίδιους αντιπάλους, τα ίδια κτίρια και τούνελ - όλα ανανεωμένα ως full 3D μοντέλα. Κάποιες προσθήκες που έχουν γίνει είναι πχ νερό σε κάποιες περιοχές που δεν υπήρχε αρχικά, αλλά σε γενικές γραμμές απλά τα μαύρα pixel στην πράσινη οθόνη έγιναν... ζωντανά Τί είναι αυτό όμως που πραγματικά κάνει τα Pokemon: Let’s Go διαφορετικά; Αρχικά, να πούμε ότι πλέον κανένα encounter δε γίνεται random, καθώς τα Pokemon εμφανίζονται στην εκάστοτε περιοχή και μάλιστα σε όσο το δυνατόν πιο “πραγματικό” μέγεθος γίνεται, ανάλογα με τα στατιστικά τους. Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι μπορείτε εύκολα να τα αποφύγετε ή να διαλέξετε σε ποιο Pokemon θα πάτε, ενώ κάνει και τον κόσμο γενικά πιο ζωντανό από ποτέ! Επίσης, όσο περισσότερο παραμένετε στο ίδιο σημείο, τόσα περισσότερα Pokemon εμφανίζονται, ή μπορείτε απλά να χρησιμοποιήσετε το lure (item που είδαμε πρώτη φορά στο Pokemon Go) για να εμφανιστούν κι άλλα Pokemon στην περιοχή που είστε. Εκτός των παραπάνω, τα encounters έχουν αλλάξει εντελώς φιλοσοφία. Παλαιότερα η ιστορία ήταν απλή: πεταγόταν το Pokemon, του έκανες επιθέσεις μέχρι να του μείνει ελάχιστο HP, πετούσες το Poke Ball, profit! Πλέον όμως το σύστημα έχει αλλάξει, δικαιολογώντας το “Let's Go” στο όνομα του τίτλου, αφού έχει υιοθετηθεί το σύστημα του Pokemon Go.
Το κάθε encounter δεν είναι μάχη, αλλά ένα minigame για να πιάσετε το Pokemon. Πρέπει να πετάξετε τo Poke Ball τη σωστή χρονική στιγμή και στο σωστό σημείο που βρίσκεται το Pokemon για να μπορέσετε να το πιάσετε. Αυτό γίνεται με τη χρήση ενός κύκλου, που όσο πιο μικρός γίνεται, τόσες περισσότερες είναι οι πιθανότητες σας να πιάσετε το εκάστοτε Pokemon. Αν πάλι κάποιο σας πουλάει τσαμπουκά, μπορείτε να του ρίξετε ένα, δύο ή και 10 “τρόφιμα” για να το δελεάσετε και μετά μπαίνει... μόνο του μέσα στη Poke Ball! Αν και πάλι συνεχίζει να το παίζει δύσκολο, τότε μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μία διαφορετικού τύπου Poke Ball. Με λίγα λόγια, ένα encounter μπορεί να πάρει από μισό λεπτό και μία Poke Ball μέχρι... 10 λεπτά να του πετάτε όσες Poke Ball έχετε στο inventory! Εδώ δημιουργούνται όμως κάποιες παρεξηγήσεις. Tο ότι μπορείτε να διαλέξετε σε ποιο Pokemon θα αφιερώσετε χρόνο και σε ποιο όχι δε σημαίνει ότι το παιχνίδι δεν σας ωθεί να πιάσετε τα ίδια Pokemon ξανά και ξανά, καθώς το EV training έχει αντικατασταθεί από τα... candies του Pokemon Go. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι αν θέλετε να δυναμώσετε όσο το δυνατόν παραπάνω τα Pokemon σας, πρέπει να πιάσετε αρκετά από τα ίδια, ώστε να τα στείλετε πίσω στον καθηγητή Oak και εκείνος να τα μετατρέψει σε candies που θα χρησιμοποιήσετε στα κύρια σας Pokemon. Επίσης, αν και υπάρχουν πολλοί εκπαιδευτές για μάχες, παραπάνω από όσους υπήρχαν στις αρχικές εκδόσεις, δε δίνουν ούτε τα μισά XP στα Pokemon σας από ότι δίνουν τα encounters με τα άγρια Pokemon, αν και δίνουν αρκετά items. Οπότε, για καλύτερο farm πρέπει να πιάσετε όσα περισσότερα Pokemon μπορείτε παρά να ελπίζετε στις μάχες με τους εκπαιδευτές. Γρήγορα γρήγορα λοιπόν φτάνουμε στο μελανό σημείο του τίτλου: τα... Joy-Con του Switch! Προσωπικά θεωρώ ανεπίτρεπτο να απαιτεί ένα παιχνίδι να κάνω συνεχή χρήση κάποιου περιφερειακού που από τη φύση του δε δουλεύει σωστά. Τα πιο άγρια Pokemon πάνε μία δεξιά, μία αριστερά, με αποτέλεσμα να πρέπει να πετάξετε προς το μέρους τους τις Poke Ball και όχι απλά στην μέση. Όμως, τα Joy-Con διαβάζουν τόσο λάθος τις κινήσεις, με την εμπειρία να καταντάει αστεία από ένα σημείο και μετά. Πετάς δεξιά την Poke Βall και πάει αριστερά, την πετάς αριστερά και πάει στη μέση, με τη μόνη λύση που βρήκα προσωπικά να είναι να περιμένω το Pokemon να έρθει στην μέση της οθόνης για να έχω έστω περισσότερες πιθανότητες, αφού και στη μέση δεν είναι 100% σίγουρο ότι θα διαβαστεί σωστά η κίνηση! Σα να ξαναζούμε την πρώτη φουρνιά παιχνιδιών του Kinect!
Το ακόμα χειρότερο; Αν διαλέξετε να παίξετε στην τηλεόραση αναγκαστικά πρέπει να το υποστείτε, αφού ο μόνος τρόπος για να παίξετε χωρίς motion είναι στο tablet mode. Απ' ότι διάβασα από παίκτες, με το αξεσουάρ Poke Ball Plus λύνεται αρκετά το πρόβλημα, αλλά γιατί να δώσω 50 ευρώ επιπλέον ή να αγοράσω το παιχνίδι στα 100 ευρώ (δηλαδή την έκδοση που συμπεριλαμβάνει το εν λόγω αξεσουάρ) για να μπορέσω να παίξω σωστά και όχι απλά να μου δίνει την επιλογή, όπως πχ στο Mario Tennis Aces το αν θα χρησιμοποιώ motion ή analog; Ένα από τα θετικά στοιχεία που συναντάμε για πρώτη φορά στη σειρά είναι η λειτουργία co-op, όπου ένας δεύτερος παίκτης μπορεί να χρησιμοποιήσει τo δεύτερο Joy-Con. Ο δεύτερος παίκτης λοιπόν μπορεί κανονικά, όπως και ο πρώτος, να κινείται στο χώρο, να πιάνει Pokemon (δηλαδή να ρίχνει και αυτός Poke Ball), ενώ το κυριότερο στοιχείο είναι πως μπορεί να σας βοηθήσει και στις μάχες. Όμως, δε μιλάμε για έναν ξεχωριστό παίκτη ή κάποιον που μπορεί να συνδεθεί στην κονσόλα σας με το λογαριασμό του, αλλά απλά το παιχνίδι μοιράζει το δικό σας inventory, τα δικά σας Pokemon και ούτω καθεξής, οπότε μιλάμε για ένα στοιχείο που αφήνει ανάμικτες εντυπώσεις. Μία ακόμα μικρή προσθήκη που μας θυμίζει το παρελθόν είναι οι εκπαιδευτές Red και Blue, οι δύο που παραδοσιακά ήταν πρωταγωνιστής και ανταγωνιστής αντίστοιχα, αν και τώρα είναι απλά δύο “μεγάλοι” πλέον εκπαιδευτές που απλά πολεμάτε. Με τη φύση των Pokemon: Let’s Go είναι ξεκάθαρο πως η Nintendo είχε στο μυαλό της τη σύνδεση με το Pokemon Go, πράγμα που συμβαίνει.
Πλέον δεν υπάρχει το Safari Zone αλλά το Go Park, στο οποίο μπορείτε να συνδέσετε τον λογαριασμό σας στο Pokemon Go και να μεταφέρετε τέρατα στα Let’s Go, χωρίς όμως να γίνεται να κάνετε το αντίστροφο. Επιπλέον, με το όριο που υπάρχει αυτή τη στιγμή, το μέγιστο level των Pokemon που μπορείτε να μεταφέρετε είναι το 40. Αν είστε ενεργός παίκτης, μπορείτε να επωφεληθείτε από αυτό για ευκολότερα candies και XP, αλλά αν δεν είστε ενεργός μπορείτε εύκολα να το αποφύγετε. Σε αυτό πρέπει να δώσουμε τα εύσημα στην δημιουργό Game Freak, αφού δεν κάνει την ενασχόληση με το Pokemon Go αναγκαστική, κάτι που προσωπικά με είχε φοβίσει αρκετά όταν ανακοινώθηκαν τα Pokemon: Lets' Go (ή καλύτερα, η ονομασία τους).
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου