Εντός αγωνιστικού χώρου, αν και σε πρώτη επαφή δεν μπορείτε να διακρίνετε κραυγαλέες διαφοροποιήσεις, εντούτοις παίζοντας αγώνες μπορείτε να διακρίνετε αρκετές αλλαγές σε σχέση με το FIFA 18. Ο ρυθμός του παιχνιδιού στο FIFA 19 είναι ελαφρώς πιο αργός σε σχέση με το... πυραυλοκίνητο FIFA 18, πράγμα θετικό καθώς ο περυσινός τίτλος έχανε σε πολύ μεγάλο βαθμό σε αληθοφάνεια. Μάλιστα, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι οι πάσες είναι σχετικά πιο δύσκολες, το το FIFA 19 είναι αρκετά πιο προσγειωμένο και πιο κοντά στην πραγματικότητα. Σαφώς και ακόμη υπάρχουν στιγμές όπου πραγματικά μπορείτε να εξαφανίσετε την μπάλα με συνεχόμενες πάσες προς την αντίπαλη περιοχή, ιδιαίτερα αν έχετε γρήγορους παίκτες, αλλά το πράγμα έχει βελτιωθεί αρκετά.
Βελτιώσεις διακρίνονται και στα animation στις επαφές μεταξύ των παικτών, όπου η αληθοφάνεια πραγματικά πιάνει ταβάνι. Τζαρτζαρίσματα, κόντρες, τραβήγματα στα όρια του φάουλ αποτυπώνονται με εκπληκτικό τρόπο, με την φυσική των επαφών να θυμίζουν πραγματικό αγώνα. Δυστυχώς το ίδιο δεν μπορεί να ειπωθεί και για τη φυσική της μπάλας, η οποία ξανά ακολουθεί πολλές φορές τους δικούς της νόμους. Δεν είναι λίγες οι φορές που η μπάλα εξοστρακίζεται πολλά μέτρα μακριά όταν χτυπάει σε κάποιον αντίπαλο παίκτη, λες και ο παίκτης είναι φτιαγμένος από τσιμέντο, ενώ ακόμα και σε απλά κοντρόλ η μπάλα φεύγει αφύσικα από τα πόδια του παίκτη. Ακόμα και στον τρόπο που πραγματοποιείτε τις σέντρες, η αίσθηση δεν έχει καμία σχέση με την ευχαρίστηση των PES, αν και ομολογουμένος φέτος οι σέντρες είναι αρκετά πιο εύστοχες σε σχέση με το παρελθόν.
Ο νέος μηχανισμός του timed Finishing περισσότερο κακό κάνει παρά καλό στο gameplay.
Από το FIFA 18 έχει αλλάξει ο μηχανισμός της άμυνας ο οποίος είναι αλήθεια ότι προσωπικά με μπέρδεψε αρκετά και άργησα να βρω το πατήματά μου. Ο ίδιος μηχανισμος επιστρέφει στο FIFA 19, οπότε χρειάζεστε απόλυτη ακρίβεια και σωστό timing για να ανακόψετε τον αντίπαλο, αλλιώς θα βρεθείτε στην δυσάρεστη θέση να μαρκάρετε τον... αέρα. Η δυσκολία του να παίξετε άμυνα έχει μεγάλο αντίκτυπο ιδιαίτερα στις online αναμετρήσεις, όπου τα γκολ μπαίνουν με το τσουβάλι, οπότε αν κάνετε το λάθος να πιέσετε ψηλά με τους κεντρικούς αμυντικούς σας και βγείτε επιθετικά πάνω στην μπάλα, θα βρεθείτε σε άσχημη θέση. Η καλύτερη τακτική είναι να παραμένετε πίσω από την μπάλα και έχοντας πατημένο το L2 για να έχετε το σώμα σας σε ίδια τοποθέτηση σε σχέση με τον επιτιθέμενο, να προσπαθείτε στο κατάλληλο σημείο να αποσπάσετε την μπάλα.
Μία από τις νέες λειτουργίες του FIFA 19 είναι το νέο σύστημα active touch, το οποίο διαφοροποιεί τον τρόπο με τον οποίο υποδέχονται την μπάλα οι μεγάλοι αστέρες της στρογγυλής θεάς σε σχέση με τους πιο άσημους παίκτες. Μέσα από αυτό το νέο σύστημα η υποδοχή της μπάλας γίνεται πιο οργανικά μέσα στο παιχνίδι, οπότε μπορείτε να κάνετε απευθείας ντρίπλα ή ακόμη και προσποίηση πάνω στην μπάλα για να την υποδεχτείτε σε δεύτερο χρόνο, αρκεί να έχετε ποδοσφαιριστή ανάλογης ποιότητας γιατί αλλιώς ο παίκτης σας όχι μόνο θα κάνει κακό κοντρόλ, αλλά μπορεί να χάσει ακόμη και την ισορροπία του προσπαθώντας να κουμαντάρει την μπάλα. Το active touch system είναι ομολογουμένως μία ωραία προσθήκη που κάνει ακόμη πιο θεαματικές τις κινήσεις σας και σας δίνει περισσότερες επιλογές στο παιχνίδι, αλλά δεν αλλάζει θεαματικά τα πεπραγμένα εντός γηπέδου. Στα συν του παιχνιδιού είναι και οι περισσότερες επιλογές παραμετροποίησης του συστήματός σας, τις οποίες μάλιστα μπορείτε να τις κάνετε κατά την διάρκεια του αγώνα χρησιμοποιώντας το σταυρόνημα, θυμίζοντας σε αυτή τη λειτουργία... ΝΒΑ 2Κ.
Η πιο διφορούμενη προσθήκη στο FIFA 19 είναι το timed finishing, που αρχικά προκαλεί πονοκέφαλο για να μπορέσετε να το μάθετε, αλλά στη συνέχεια συνειδητοποιείτε ότι περισσότερο καταστρέφει παρά προσθέτει στο gameplay. Το timed finishing είναι η δυνατότητα να δώσετε μεγαλύτερη ακρίβεια στο σουτ, πατώντας δύο φορές το πλήκτρο του σουτ σε σωστό timing. Σαν να μην έφτανε το R1 + σουτ που είχαμε συνηθίσει αυτά τα χρόνια, προστίθεται μία ακόμη παράμετρος στο σουτ η οποία μάλιστα οργανικά δεν προσφέρει την ευχαρίστηση που προσφέρει το παραδοσιακό σουτ, τουλάχιστον για μένα. Μάλιστα, αν συνυπολογίσουμε το γεγονός ότι όταν το μάθετε μπορείτε πραγματικά να μην χάνετε σουτ έξω από την μεγάλη περιοχή, το νέο αυτό σύστημα κάνει το FIFA 19 άκρως arcade, με τη συχνότητα των γκολ εκτός μεγάλης περιοχής να μην έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα.
Τα Champions League και Europa League είναι από τις βασικές νέες προσθήκες.
Λίγο παράξενα είναι τα πράγματα όσον αφορά και τη νοημοσύνη του παιχνιδιού, αφού το επίπεδο δυσκολίας world class είναι πιο εύκολο από ποτέ, ενώ αντίθετα το legendary είναι αρκετά πιο δύσκολο σε σχέση με το FIFA 18. Στο δε utimate περισσότερο βλέπετε ως... θεατής την αντίπαλη ομάδα να παίζει μπάλα. Οι αντίπαλες ομάδες για άλλη μια φορά επιδιώκουν να κάνουν παιχνίδι κατοχής, τουλάχιστον στα μεγαλύτερα επίπεδα δυσκολίας, όπως και στα προηγούμενα παιχνίδια, αλλά είναι εμφανής οι διαφοροποιήσεις στο χτίσιμο του παιχνίδιου από ομάδα σε ομάδα. Για παράδειγμα, στην Αγγλία, οι μεγάλες ομάδες όπως η Τσέλσι ή η Μάντσεστερ Σίτι παίζουν εντελώς διαφορετικά από παραδοσιακές αγγλικές ομάδες όπως οι Μπέρνλι που επιδιώκουν συνεχώς βαθιές μπαλιές, γεγονός που αυξάνει σημαντικά τον ρεαλισμό.
Παράπονα υπάρχουν για τη νοημοσύνη των τερματοφυλάκων, οι οποίοι σε πολλές περιπτώσεις στέκονται ακίνητοι σε μακρινά σουτ που καταλήγουν στο γάμα, ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που αδυνατούν να μπλοκάρουν την μπάλα μέσα στην μικρή τους περιοχή, με αποτέλεσμα να δημιουργείται αναμπουμπούλα από το πουθενά. Προσωπικά με ενοχλεί και η συμπεριφορά τους σε σουτ που περνάνε λίγο έξω από την εστία, αφού απλά παρακολουθούν την πορεία της μπάλας, λες και η μπάλα πέρασε πολλά μέτρα εκτός εστίας και όχι λίγα εκατοστά. Ευτυχώς η συμπεριφορά των τερματοφυλάκων σε τετ α τετ παραμένει υποδειγματική, ενώ τίμιοι είναι και στις εξόδους τους από εκτελέσεις κόρνερ, αν και πολλές φορές διώχνουν την μπάλα με τις γροθιές ενώ μπορούσαν να μπλοκάρουν. Οι διαιτητές σε γενικές γραμμές περνάνε απαρατήρητοι, πράγμα θετικό, αν και δεν λείπουν στιγμές που απλά πατάτε το κουμπί για να απομακρύνετε την μπάλα και ο αντίπαλος επιθετικός πέφτει πάνω στο πόδι σας και σφυρίζεται πέναλτι, κάνοντάς σας να τραβάτε τα μαλλιά σας.
Εκεί που πραγματικά το FIFA 19 δεν έχει αντίπαλο είναι στην πληρότητα των modes, καλύπτοντας τα γούστα τόσο αυτών που θέλουν να παίζουν μόνοι τους, όσο και αυτών που θέλουν να παίζουν multiplayer. Το Ultimate Team είναι το πιο ανανεωμένο mode, καθώς το Division Rivals έρχεται να αντικαταστήσει το παραδοσιακό online season mode που ξέραμε μέχρι σήμερα. Στο Division Rivals παίζετε πέντε αγώνες κατάταξης ώστε το παιχνίδι μέσα από αυτούς τους αγώνες να υπολογίσει το skill level σας και να σας εντάξει σε μία από τις 10 κατηγορίες, οπότε γλιτώνετε τον χρόνο που σας έπαιρνε να φτάσετε για παράδειγμα στην πέμπτη κατηγορία, αφού πλέον γίνεται παίζοντας μόνο πέντε παιχνίδια. Στη συνέχεια προσπαθείτε να αυξήσετε το skill level σας κερδίζοντας αγώνες, οπότε ανεβαίνετε και κατηγορίες ανάλογα με το πόσο υψηλό είναι το skill level σας μέσα από τους αγώνες που παίζετε. Πέρα από το skill level, υπάρχει και το rank το οποίο αυξάνετε από κερδισμένους αγώνες και μπορείτε να παίρνετε πολλά ανταποδοτικά οφέλη όπως πακέτα καρτών κάθε βδομάδα. Αν και αρχικά η αλλαγή σε σχέση με την παραδοσιακή φόρμουλα με ξένισε, εντούτοις κατανοώντας καλύτερα τον μηχανισμό βρήκα τις αλλαγές προς τη σωστή κατεύθυνση. Πλέον δεν κρίνονται τα πάντα από συγκεκριμένο αριθμό αγώνων όπως παλιότερα, ενω μπορείτε να αυξήσετε το skill level σας ραγδαία αν νικήσετε εναν αντίπαλο με μεγαλύτερο skill level από σας, οπότε και η εξέλιξή σας είναι πιο γρήγορη.
Τα animations είναι εξαιρετικά.
Αν επιθυμείτε πιο μοναχικές εμπειρίες, στο Ultimate Team επιστρέφουν τα Squad Battles, μέσα από τα οποία παίζετε απέναντι σε ομάδες που έχουν φτιάξει πραγματικοί παίκτες, ρυθμιζοντας τον βαθμό δυσκολίας σε μία σειρά τεσσάρων αγώνων κάθε φορά, όπου τα ανταποδοτικά οφέλη παίζοντας στα ανώτερα επίπεδα δυσκολίας είναι πραγματικά σημαντικά. Εναλλακτικά, αν δεν θέλετε να ασχοληθείτε με το Squad Battles, υπάρχει το κλασικό single-player season mode, όπου ανεβαίνετε κατηγορίες παίζοντας με ομάδες από όλο τον κόσμο αλλά σε single-player, ενώ μπορείτε να περάσετε το χρόνο σας φτιάχνοντας ομάδες από συγκεκριμένες ομάδες ή εθνικότητες κτλ χρησιμοποιώντας τις κάρτες παικτών που έχετε, ώστε εξαργυρώνοντάς τις κάρτες να αποκτάτε πρόσβαση σε καλύτερα πακέτα καρτών. Το Ultimate Team παραμένει το απόλυτο ποδοσφαιρικό mode παρά το γεγονός ότι είναι χτισμένο ώστε να παρακινεί τον παίκτη να μπεί στην λούπα των microtransactions. Εγώ πάντως πάντα τα αποφεύγω και το ίδιο προτείνω να κάνετε και εσείς.
Το Career mode επιστρέφει ίδιο και απαράλλακτο, με την προσθήκη του Champions League και του Europa League, οπότε αν πάρετε ομάδα που παίζει Ευρώπη θα χαρείτε την πλούσια επίσημη παρουσίαση πριν αλλά και μετά από κάθε αγώνα. Όπως και το Ultimate Team, έτσι και το Career παραμένει ένα εξαιρετικά πλήρες και εθιστικό mode, με ρεαλιστικές μεταγραφές τις οποίες διαπραγματεύεστε οι ίδιοι με τον μάνατζερ της άλλης ομάδας, πολλά στατιστικά και σωστή παρουσίαση που είναι έτη φωτός μπροστά από τον ανταγωνισμό.
Το FIFA 19 περιλαμβάνει το τελευταίο μέρος του The Journey mode, δηλαδή της ιστορίας του Alex Hunter που είδαμε και στα δύο προηγούμενα FIFA. Πέρα από τον Alex Hunter και της προσπάθειάς του να φτάσει στην κορυφή της Ευρώπης, παρακολουθείτε και την ιστορία της αδελφής του, Kim Hunter που πρωτογνωρίσαμε στο FIFA 18, αλλά και του Alex Williams, του φίλου πλέον του Alex Hunter, ο οποίος δεν έχει ακόμη φτάσει σε ανάλογο επίπεδο και δίνει τον δικό του αγώνα στα γήπεδα της Αγγλίας.
Η ιστορία του Alex Hunter ολοκληρώνεται στο FIFA 19 - ευτυχώς.
Η ιστορία αλλά και συνολικά η gameplay εμπειρία του The Journey στο FIFA 19 προσωπικά με κούρασε. Όχι ότι δεν είναι καλή η ιστορία ή ότι δεν γίνονται πράγματα μέσα σε αυτή. Τουναντίον, η ιστορία είναι πιο προσγειωμένη σε σχέση με το παρελθόν και ξεκινάει βάζοντάς σας στο ρόλο του... παππού του Hunter, 40 χρόνια πίσω, κάτι που αναμφίβολα είναι από τα highlight. Απλά κάπου η όλη διαδικασία με τις προπονήσεις, οι λίγες εκπλήξεις τόσο σε σεναριακό όσο και σε παικτικό επίπεδο, αλλά ίσως και το γεγονός ότι ο Hunter πλέον είναι αστέρας του ποδοσφαίρου ποζάροντας με τη φανέλα της Ρεάλ, δημιουργούν μία αίσθηση κόπωσης και ότι όλα κάπου τα έχετε ξαναδεί. Σωστά για μένα η ιστορία τελειώνει στο FIFA 19 και πάμε για κάτι καινούριο στο επόμενο παιχνίδι.
Μία από τις πιο διασκεδαστικές προσθήκες του FIFA 19 εντοπίζεται στο Kick-Off mode, όπου έχετε μπορείτε να παίζετε αγώνες με ειδικούς κανόνες, όπως αγώνες χωρίς offside και φάουλ, αγώνες όπου τα μακρινά σουτ μετράνε για δύο ή ακόμη καλύτερα αγώνες... επιβίωσης όπου χάνετε έναν παίκτη κάθε φορά που σκοράρετε. Τους παράξενους αυτούς αγώνες μπορείτε να τους παίζετε είτε μόνος, είτε με κάποιον φίλο σας στην ίδια κονσόλα, αλλά περιέργως όχι online. Είναι πραγματικά κρίμα γιατί τέτοιοι αγώνες πραγματικά θα ήταν ένα ευχάριστο διάλειμμα. Πέρα από τα διασκεδαστικά παιχνίδια του Kick-Off, υπάρχει επίσης μεμονωμένο τουρνουά Champions League, αλλά και απλοί αγώνες με φίλους είτε στην ίδια κονσόλα, είτε onine.
Πέρα από την επίσημη άδεια του Champions League, το FIFA 19 διαθέτει επίσημα όλα τα σημαντικά πρωταθλήματα όπως αγγλικό, ισπανικό και ιταλικό, ενώ και η παρουσίαση λίγο πριν τη σέντρα είναι πραγματικά τηλεοπτική. Καλοσκηνοθετημένα είναι για ακόμη μία φορά τα ριπλέι, αποδεικνύοντας ότι στο “περιτύλιγμα” η σειρά FIFA εξακολουθεί να μην έχει αντίπαλο.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου