Ο Kanata έχει συχνούς εφιάλτες με έναν κύριο που αναφέρεται ως “αυτός που τον αποκαλούν βασιλιά”. Σύντομα, μια πυκνή λευκή ομίχλη αρχίζει να καλύπτει μέρη του κόσμου και να τα κάνει να “χάνονται”. Ο Kanata ανακαλύπτει ότι η απάντηση σε αυτό το φαινόμενο είναι η δυνατότητά του να δημιουργεί κρύσταλλους με μνήμες ώστε να επαναφέρει τα μέρη του κόσμου που έχουν κυριευτεί από την ομίχλη. Η κεντρική κυβέρνηση ανακαλύπτει τις δυνατότητες του Kanata και ζητάει την βοήθειά του ώστε να περιοριστεί το φαινόμενο της ομίχλης στον κόσμο. Κάτι που ο Kanata και οι φίλοι του δέχονται. Κατά την διάρκεια του ταξιδιού όμως, αρχίζει να μαθαίνει περισσότερα για το φαινόμενο αλλά και τις πραγματικές διαθέσεις της κυβέρνησης. Η ιστορία, όπως είναι φυσικό σε τέτοιου είδους παιχνίδι, ξεκινάει ως απλή, με τους χαρακτήρες να είναι τουλάχιστον γραφικοί με τις σχεδόν παιδιάστικες καθημερινότητές τους και καταλήγει σε μια τεράστια πλοκή με χαρακτήρες που κάτω από άλλες συνθήκες δεν θα βλέπαμε να κάνουν παρεούλα. Πόσο μάλλον να σώζουν τον κόσμο. Το πρόβλημα με την ιστορία του Lost Sphear βρίσκεται στην... γιαπωνεζίλα του. Αν βγάζετε σπυριά με ιστορίες τέτοιου τύπου, που είναι γεμάτες στερεοτυπικούς χαρακτήρες που κάνουν απίθανα παράλογες σκέψεις και άλλα τέτοια πράγματα, μάλλον θα αλλάξετε πεζοδρόμιο για να μην διασταυρωθείτε με το Lost Sphear. Πράγμα που είναι λογικό στην εποχή μας όπου τα πράγματα είναι πιο παγκόσμια. Όμως έχουμε να κάνουμε με έναν τίτλο που αποτελεί φόρο τιμής στην παλιά εποχή του είδους, οπότε μπορούμε να πούμε ότι τουλάχιστον ξέρει πού στοχεύει.
Η προσπάθεια του Lost Sphear να αναπαράγει την αίσθηση των παλιών JRPG είναι έκδηλη και στο gameplay. Το παιχνίδι θυμίζει πολύ JRPG εποχής SNES και PS1. Υπάρχει το κλασικό field, όπου χειρίζεστε τους ήρωες και αντιδράτε με αντικείμενα και ΑΙ χαρακτήρες και κάνετε μια υποτυπώδη εξερεύνηση, ο παγκόσμιος χάρτης όπου κινείστε ανάμεσα στις περιοχές μέχρι να βρείτε αυτήν που προχωράει παρακάτω το σενάριο και, φυσικά, οι μάχες. Οι μάχες χρησιμοποιούν το κλασικό ATB (active time battle) που έχουμε συνηθίσει στα παλιά RPG. Με την διαφορά ότι αφού επιλέξετε τί κάνει ο χαρακτήρας σας, μπορείτε να τον μετακινήσετε με τέτοιο τρόπο ώστε να αυξήσετε το στρατηγικό σας πλεονέκτημα. Μερικοί χαρακτήρες διαθέτουν επιθέσεις και μαγικά που μπορούν να χτυπήσουν παραπάνω από έναν εχθρούς. Για παράδειγμα, ένας χαρακτήρας που διαθέτει βαλλίστρα, μπορεί να χτυπήσει δύο ή και τρείς εχθρούς που στέκονται σε ευθεία γραμμή, ενώ κάποιο μαγικό μπορεί να επηρεάσει μια συγκεκριμένη κυκλική περιοχή.
Οι εχθροί φυσικά μπορούν να κάνουν το ίδιο. Για να μην είναι το Final Fantasy 7 παραπονεμένο, το Lost Sphear έχει το αμέσως ανάλογο αντικείμενο που λέγεται spiritnite. Τα εν λόγω πετράδια προσθέτουν δυνατότητες όταν συνδυάζονται με τα ανάλογα όπλα. Μπορείτε να βρείτε spiritnites που προσθέτουν μαγείες και χαρακτηριστικά σε συγκεκριμένους χαρακτήρες, ενώ κάποια είναι εντελώς άχρηστα σε άλλους χαρακτήρες. Υπάρχουν τα παθητικά spiritnites που έχουν ιδιότητες όπως η προστασία χαρακτήρων ή κάποιο boost στα στατιστικά, αλλά και τα momentum spiritnites που ενεργοποιούνται όταν κάποιος χαρακτήρας μπαίνει σε αυτό το mode και παίρνει αρκετά buffs για τα στατιστικά του. Μεγάλο ενδιαφέρον έχουν και τα artefacts. Μπορείτε να βρείτε μικρά χαμένα σημεία στον χάρτη και να τα κάνετε restore με διάφορα κτίρια της επιλογής σας και να αλλάξετε τους κανόνες της συγκεκριμένης περιοχής. Για παράδειγμα, το harcest μπορεί να αποκαλύψει κοντινά αντικείμενα κάνοντάς τα να λάμπουν, το mystic eye προσθέτει mini-maps και άλλα πολλά. Τέλος, οι χαρακτήρες έχουν πρόσβαση στα vulcosuits. Πρόκειται για ρομποτικούς εξωσκελετούς που ανεβάζουν τα στατιστικά και μπορούν να χρησιμοποιηθούν τόσο μέσα στην μάχη, όσο και εκτός για να καταστρέψουν εμπόδια ή να αποφύγετε μάχες που ίσως να μην θέλετε να κάνετε.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου