Mass Effect: Andromeda Review

Η τεχνητή νοημοσύνη είναι ένας τομέας της πληροφορικής που έχει εισχωρήσει για τα καλά στην ζωή μας τα τελευταία χρόνια και χρησιμοποιείται σε κλάδους από την ιατρική και την γλωσσολογία μέχρι την εύρεση πληροφοριών και την επίλυση προβλημάτων. Έχετε σκεφτεί ποτέ όμως μέχρι ποιο σημείο θα μπορούσε να φτάσει η εξέλιξη της ΑΙ στο μέλλον; Μια μερίδα ερευνητών εικάζουν πως πολύ σύντομα οι συσκευές τεχνητής νοημοσύνης θα ξεπεράσουν τα πεπερασμένα τους φράγματα αποκτώντας το χαρακτηριστικό της αυτογνωσίας, που θα τους χαρίσει την δυνατότητα να παίρνουν τις δικές τους συνειδητές αποφάσεις ανεξάρτητα από τον προγραμματισμό του ανθρώπινου παράγοντα. Στην περίπτωση που αυτό το σενάριο επαληθευόταν, ποια θα ήταν η κατάλληλη στάση που θα έπρεπε να τηρήσουμε; Αφήνουμε την τεχνητή νοημοσύνη να αναπτυχθεί ανεξαρτήτως των δικών μας εντολών ή την περιορίζουμε; Η σύγκρουση ανάμεσα στους οργανικούς και τους συνθετικούς είναι μάλλον αναπόφευκτη με τους δεύτερους, ως πιο ανθεκτικούς και εξελιγμένους, να κερδίζουν ή ακόμη και να εξολοθρεύουν ολοσχερώς κάθε είδος βιολογικής ζωής.
Τα δημιουργήματα πάντα θα επαναστατούν εναντίον των δημιουργών τους. Έτσι λοιπόν σε μια προσπάθεια να απαλλαχθούμε από έναν τέτοιο δυνητικό κίνδυνο, ίσως θα έπρεπε να δημιουργήσουμε παράλληλα ένα είδος επιτηρητή που να διαχειρίζεται τις σχέσεις ανάμεσα στους οργανικούς και τους συνθετικούς, ικανό να διαφυλάσσει την αστείρευτη γνώση του πολιτισμού μας από τον αφανισμό ενός πολέμου μαζικής καταστροφής. Για μερικούς τα παραπάνω δεν αποτελούν κάτι περισσότερο από ένα σενάριο επιστημονικής φαντασίας, για κάποιους άλλους ένα μέλλον όχι και τόσο μακρινό. Το μόνο σίγουρο είναι πως η τριλογία Mass Effect καταπιάστηκε με την εν λόγω θεματολογία προσφέροντας μια από τις πιο “ενήλικες” sci-fi ιστορίες που είχαμε την τύχη να συναντήσουμε σε videogame. Με την ιστορία του Commander Shepard να έχει φτάσει στο τέλος της, η Bioware “μηδενίζει το κοντέρ” με το Mass Effect: Andromeda, το οποίο σεναριακά αποτελεί παρακλάδι της αρχικής τριλογίας, έχοντας την αφετηρία του χρονικά ανάμεσα στα γεγονότα των Mass Effect 2 και Mass Effect 3.
Εν έτει 2127, λοιπόν, η οξυδερκής δισεκατομμυριούχος Jien Garson ξεκινά τον σχεδιασμό του φιλόδοξου Andromeda Initiative, ενός πρωτότυπου εγχειρήματος αποικισμού του γαλαξία της Ανδρομέδας, το οποίο τελικά -λαμβάνοντας την απαραίτητη πρόσθετη χρηματοδότηση- εκτοξεύεται επίσημα στο διάστημα το 2185. Στόχος της αποστολής είναι να γεφυρώσει το χάσμα ανάμεσα στον Milky Way και τον γαλαξία της Ανδρομέδας δημιουργώντας έναν βιώσιμο πολιτισμό ικανό να επεκτείνει τις γνώσεις της επιστημονικής κοινότητας πέρα από τα μέχρι τότε γνωστά όρια. Στο παιχνίδι αναλαμβάνετε τον ρόλο του επιβάτη Scott ή Sara Ryder, ο οποίος, έπειτα από κρυογονικό ύπνο 634 χρόνων, ξυπνάει στην ευρύτερη περιοχή του Helus Cluster μέσα στην κιβωτό Hyperion, που μεταφέρει τα μέλη της ανθρώπινης φυλής. Η Hyperion Ark είναι η πρώτη που έφτασε με επιτυχία στον προορισμό της, περιμένοντας την έλευση των κιβωτών που μεταφέρουν εκπροσώπους φυλών των Asari, Salarians, Turians, Krogan και Quarians μέσα στο ίδιο έτος.

O πρωταγωνιστής Scott Ryder με τους συντρόφους του.
Κάθε κιβωτός είναι εφοδιασμένη και από έναν σκληρά εκπαιδευμένο pathfinder, ο οποίος είναι εξοπλισμένος με έναν AI σύντροφο ικανό να πραγματοποιεί, σε μόλις μερικά δευτερόλεπτα, πολύπλοκες μαθηματικές πράξεις προσφέροντας του πληροφορίες και λύσεις ακόμη και για τις πιο δύσκολες καταστάσεις, με τις οποίες έρχεται αντιμέτωπος, στην προσπάθεια του να αποικίσει τους επονομαζόμενους “χρυσαφένιους κόσμους”. Aυτοί είναι υποψήφιοι πλανήτες που είτε διαθέτουν τα απαραίτητα χαρακτηριστικά γνωρίσματα που επιτρέπουν την εγκαθίδρυση αποικιών σε αυτούς, είτε διαθέτουν πόρους, όπως θησαυρούς ορυκτών, ικανούς να αυξήσουν τις πιθανότητες μακροχρόνιας επιβίωσης του Andromeda Initiative. Πολύ σύντομα τα ραντάρ εντοπισμού ανακαλύπτουν μια τέτοια πιθανή Γη, τον πλανήτη Habitat 7, στον οποίο, με αρχηγό τον pathfinder της ομάδας και παράλληλα πατέρα σας, Alec Ryder, ξεκινάτε μια επιχείρηση κατάβασης με σκοπό την περαιτέρω εξερεύνησ;h του. Η εξέλιξη της αποστολής είναι καταστροφική, με τις αρχικές προβλέψεις σχετικά με το περιβάλλον του Habitat 7 να απέχουν πολύ από την πραγματικότητα. Η ατμόσφαιρα του πλανήτη είναι τοξική και μαστίζεται από θανατηφόρες ηλεκτρικές καταιγίδες που καταστρέφουν το διαστημικό λεωφορείο σας. Εκεί συναντάτε την πρώτη εξωγήινη φυλή του γαλαξία της Ανδρομέδας, τους Kett, και παρά την προσπάθεια σας για μια πρώτη ειρηνική επαφή τελικά αντιμετωπίζετε από εκείνους εχθρική συμπεριφορά.
Έπειτα από ένα αναπάντεχο (τρόπος του λέγειν) γεγονός στη συνέχεια μεταφέρεστε πίσω στην Hyperion Ark, όπου και συνειδητοποιείτε πως είστε πλέον ο νέος human pathfinder. Κατόπιν οδηγείτε την κιβωτό στον Nexus, το υποστηρικτικό hub όλων των φυλών του Andromeda Initiative, που βρίσκεται σε άθλια κατάσταση έπειτα από την σύγκρουσή του με το scourge, ένα σύννεφο αστρικής σκόνης που προκάλεσε σοβαρές ζημίες και τον θάνατο πολλών μελών συμπεριλαμβανομένης και της Jien Garson. Ο επικεφαλής, πλέον, Salarian Tann έχει να αντιμετωπίσει προβλήματα, όπως την καταστροφή μέρους του συστήματος των υδροπονικών καλλιεργειών, και χωρίς να έχει στην διάθεση του κατοικήσιμους πλανήτες, σύντομα βλέπει τα εφόδια της βάσης να λιγοστεύουν σε επικίνδυνο βαθμό. Με την πείνα να έχει πλήξει τα μέλη του Nexus, η εξέγερση είναι απλώς θέμα χρόνου. Παρόλα αυτά, οι επαναστάτες, με την βοήθεια της στρατιωτικής υποστήριξης των Krogan, καταστέλλονται και εξορίζονται από την βάση, όμως τα προβλήματα διογκώνονται όλο και περισσότερο με την πάροδο του χρόνου. Αναλαμβάνοντας, λοιπόν, τον έλεγχο του ιδιωτικού σας σκάφους Tempest και με την βοήθεια των μελών της ομάδας σας, πρέπει να αποικίσετε το συντομότερο δυνατόν έναν νέο πλανήτη, με τον Eos να είναι ο επικρατέστερος. Εκεί έρχεστε σε επαφή με τα υπολείμματα ενός αρχαίου πολιτισμού, τα οποία έχουν ρόλο-κλειδί στον έλεγχο του κλίματος των πλανητών με την δυνατότητα να δημιουργήσουν πόσιμο νερό, καθαρίζοντας τις μολυσμένες λίμνες και ποτάμια. Όμως όπως υποψιάζεστε, εσείς δεν είστε οι μόνοι που θέλετε να ελέγξετε την εν λόγω τεχνολογία των Remnants.
Η ιστορία του Mass Effect: Andromeda, πάρα την αρχική ενδιαφέρουσα παρουσίαση, δεν αργεί να υποπέσει σε αρκετά και σοβαρά παραπτώματα. Όσοι αγαπήσατε την προηγούμενη τριλογία για τον αναμφισβήτητα εξαιρετικό μύθο της το πιθανότερο είναι να ενοχληθείτε τρομερά από την διαστρέβλωση κάποιων βασικών γεγονότων της. Οι Reapers, σύμφωνα με το Andromeda πάντα, είναι ένα είδος, το οποίο δεν υπήρξε ποτέ και ο ήρωας Shepard έσωσε την Citadel από έναν πόλεμο ανάμεσα στους οργανικούς και τους Geth. Οι παρατυπίες συνεχίζονται μαθαίνοντας πως οι Krogan δεν έλαβαν ποτέ την θεραπεία για τον ιό του Genophage, ακυρώνοντας έτσι την μεγαλειώδη θυσία του Mordin Solus, μα απέκτησαν σταδιακά αντισώματα που αποκατέστησαν μέχρι ένα βαθμό τον ρυθμό της αναπαραγωγής τους. Έτσι, λοιπόν, το Mass Effect: Andromeda δύσκολα μπορεί να χαρακτηριστεί σεναριακά γνήσιο τέκνο της σειράς και σύντομα υποβιβάζεται στην κατηγορία του spin-off.

Το διαστημικό σκάφος Tempest σας μεταφέρει στα πέρατα του γαλαξία.
Από την άλλη, οι χαρακτήρες, και κυρίως ο πρωταγωνιστής, δεν δείχνουν να παίρνουν και πολύ στα σοβαρά τα τεκταινόμενα γύρω τους, με τους διαλόγους αρκετές φορές να καταστρέφουν την ατμόσφαιρα που επιχειρεί να δημιουργήσει το σενάριο. Ο Ryder έχει μια αστείρευτη ανάγκη να επιδίδεται σε ατάκες κακόγουστου χιούμορ ακόμη και στις πιο ακατάλληλες στιγμές. Για παράδειγμα, όταν ο αρχηγός της αντιστασιακής ομάδας της φυλής Angara σας ζητήσει να του δώσετε έναν λόγο για τον οποίο μπορεί να εμπιστευτεί σε εσάς την επιχείρηση απελευθέρωσης της διακεκριμένης γιατρού Moshae Sjefa από τα χέρια των αδίστακτων Kett, ο Ryder απαντάει ναζιάρικα “Γιατί έχω ξεσκατώσει και άλλες παρόμοιες καταστάσεις στο παρελθόν. Το 'χω!”. Σε συζήτηση με τον μηχανικό του Tempest, Gil σχετικά με τις δύσκολες μέρες της κρίσης αποθεμάτων τροφίμων στον Nexus, ο ήρωας αναφέρει “Έχεις φάει ποτέ παραβρασμένη γλώσσα διαστημικής αγελάδας;”. Δυστυχώς αυτές δεν είναι μερικές μεμονωμένες περιπτώσεις γραφής που σας κάνουν να αναρωτιέστε αν οι δημιουργοί είναι οι ίδιοι με αυτούς που κάποτε μας έδωσαν το Baldur's Gate και το Dragon Age Origins.

Ο Ryder ακόμη και κατά την διάρκεια τραγικών γεγονότων, όπως στο άκουσμα της ανακοίνωσης ενός θανάτου, έχει ζωγραφισμένο στα χείλη του ένα αδέξιο χαμόγελο ικανό να σας θέσει επιτόπου τελείως εκτός κλίματος. Αν προσθέσω στα παραπάνω την παράμετρο των μέτριων -αν και βελτιωμένων μετά την έλευση του update 1.05- φατσικών animations, το συχνά ρομποτικό voice acting με χαρακτήρες που ενίοτε μιλούν συλλαβιστά και το άνευρο και στερημένο από τις αποκαλύψεις και ανατροπές των προηγούμενων Mass Effect τέλος, στο οποίο όπως σε κάθε προβλέψιμο παραμυθάκι της γιαγιάς τελικά “ζουν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα”, καταλαβαίνετε πως δύσκολα μπορώ να κρύψω την απογοήτευση μου για την κεντρική ιστορία του παιχνιδιού.
Share on Google Plus

About Freegr network

    Blogger Comment
    Facebook Comment

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου